"Hoy! Ano? Wala ka bang balak pumasok? Dapat kanina ka pa gising, ha!" bulyaw ni Rebecca sa kaniyang anak nang pasukin niya ito sa kuwarto.
Hindi umimik si Kiara. Namamaga ang kaniyang mata kaiiyak. Hindi niya alam sa sarili niya kung bakit siya umiiyak. Kung bakit niya iniiyakan si Heaven. Basta isa lang ang sigurado siya.
Malungkot ang kaniyang puso.
Hindi niya maipaliwanag ang kaniyang nararamdaman. Para siyang sasabog sa lungkot. Maraming tumatakbo sa isipan niya. At isa lang ang sinisisi niya sa mga nangyayari sa kaniya ngayon kun'di ang kaniyang sarili. Kung hindi sana niya inalok ang sarili niya noon kay Heaven, hindi sana siya nasasaktan ng ganito. Hindi sana aabot sa puntong mamahalin niya ang kaniyang professor.
"Ano? Bakit hindi ka nagsasalita diyan? Papasok ka ba o hindi da
