When Blue Descends

CHAPTER 19

“Occasionally lang naman ang pag-inom ko,” sagot niya kaya naman tumango-tango nalang ako.

“I thought nag-check si Haunth noong nakaraan sa may mga dala ng alak?” takang tanong ko ulit.

“I thought the same. Ewan ko kung anong magic ang ginawa ng tatlong ito at nakalusot kay Haunth,” naiiling na turan ni Sett saka namaywang.

Tianggal ko naman iyong bomber jacket ko dahil medyo mainit sa room nila. Mabuti na lamang at may dala akong hair tie kaya naman naitali ko iyong kulot kong buhok sa ponytail.

Napatingin naman ako kay Sett na nakahalukipkip lang habang nakatingin sa akin.

“What?” tanong ko sa kaniya.

“Wala,” turan niya saka nag-iwas ng tingin at pinagsisipa ng isang beses iyong tatlo. Napakalakas talaga ng tama nitong si Sett. Sa sobrang lasing noong tatlo, ni hindi man lang sila nagising sa sipa ni Sett.

“Tara na. Gabi na,” aya niya saka hinatak na ako palabas ng room nila at pababa ng hagdan.

“Sandali nga! Ang bilis mo maglakad!” pagrereklamo ko kay Sett na mabilis bumababa ng hagdan at nahihirapan naman akong habulin siya dahil hatak-hatak niya ako.

Bigla naman siyang huminto at hinarap ako.

“What?” tanong ko sa kaniya.

Nagulat naman ako nang bigla niya ako buhatin in a bridal style saka naglakad na pababa ng hagdan papunta sa second floor.

“Ibaba mo na nga ako, Sett,” turan ko nang maramdaman kong nag-init ang mukha ko.

“Why? This isn’t the first time I hold you like this,” turan niya.

Naalala ko naman iyong time na binuhat niya ako mula sa library papunta sa room namin at kinantahan pa niya ako noon. That was the first time that someone carry me that way and also the first time I notice his dimple.

I was a little disappointed because it is kind of dark in the hallway and I can’t see his face. I can feel the rumbling of the butterflies in my stomach and the racing beat of my heart.

“Why are your face like that?” he asked as he flashed his phone light at my face.

I glared at him and jumps out of his arm. I then reach out for my room keys in my pocket and open my door. I hurriedly open the lights and put my bomber jacket on top of the table then throw my body at the bed.

Narinig ko namang tumikhim si Sett kaya marahan akong napatawa. Hindi ko na siya tinapunan ng tingin at ibinaon iyong mukha ko sa unan.

“You tired?” tanong niya.

“Hmm,” sagot ko.

“I see. Goodnight, Shannel,” paalam ni Sett saka narinig ko na isinara niya na iyong pinto ko.

“Tch,” utal ko dahil nakabukas parin iyong ilaw at kahit pa nakapikit na ako ay ramdam ko parin iyong ilaw kaya naman pilit akong tumayo nang nakapikit ang mata at kinapa iyong dulo ng kama saka umurong papunta sa dulo ng kama.

Nang makarating na ako sa dulo ng kama at makatayo ay narinig kong tumunog iyong switch ng ilaw kasabay ng pagpatay ng ilaw kaya naman agad bumilis t***k ng puso ko kasabay ng pagtili at pagmulat ng mata.

Agad naman akong nakarinig ng yabag papalapit sa akin kaya naman tumitili akong napatalon sa kama para sana kunin iyong lamp shade at ipangprotekta sa sarili pero agad akong hinawakan sa kamay noong tao at ipinahiga kaya naman agad kong tinuhod iyong crotch area niya dahilan para mamilipit siya sa sakit.

Nagmamadali naman akong umalis sa kama ko para buksan ang ilaw at nakita ko si Sett na namimilipit sa sakit habang gumugulong-gulong sa kama.

Sinamaan ko naman siya ng tingin at nilapitan siya saka kiniliti siya sa may tagiliran dahilan para magpupumiglas siya mula sa akin.

“S-Shannel s-sorry na!” natatawang sabi ni Sett.

“Siraulo ka, Sett!” sigaw ko sa kaniya at hindi ko talaga siya tinitigilan sa pagkiliti.

Nawala halos lahat ng antok na naramdaman ko kanina dahil sa biglang pag-atake ni Sett kanina kaya naman ginagantihan ko siya.

“S-sinusubukan ko l-lang naman kung handa ka if may biglang umatake sayo rito! M-mag-isa ka lang!” paliwanag niya at hinawakan iyong wrist ko dahilan para ma-out of balance ako at mapahiga rin sa kama.

Huminto naman na siya sa pagtawa at hinihingal na lumingon sa akin.

“At least, nagawa mong protektahan sarili mo kahit papaano,” namumula ang mukhang sabi niya habang nakatingin sa akin.

Napangiti naman ako at hindi maiwasang matuwa dahil sa sinabi niya.

“Bakit ba hindi ka pa bumalik doon sa room niyo?” tanong ko sa kaniya.

Tumingin naman siya sa kisame at saka inayos ang pagkakahiga sa kama at ginawa pang unan iyong braso niya.

“Hindi mo ba nakita iyong puwesto nila kanina? Paano ako makakahiga kung nakakalat sila roon?” sagot niya saka nakataas ang kilay na nilingon ako.

“Usap muna tayo. Get to know each other, ganoon,” sabi pa niya saka natawa.

Nailing naman ako dahil maski siya ay hindi niya masakyan iyong pinagsasabi niya.

“Ewan ko sa iyo,” saad ko.

“Anyway, bakit hindi ka nagpunta sa bonfire kanina?” tanong niya.

“I just don’t feel like it. Tsaka, ano bang ginawa nila roon?” tanong ko sa kaniya.

“Hindi ko alam. Hindi rin ako pumunta kasi wala ka. I just heard that Haunth announced something,” paliwanag niya.

“Announce? Probably speech,” pahabol pa ni Sett kaya naman nakagat ko iyong labi ko para mapigalan iyong sarili ko sa pagtawa.

“H-hoy, grabe ka naman kay Haunth,” nauutal kong turan

“Oh, natatawa ka nga eh,” natatawa paring saad ni Sett.

“It is because he has to,” depensa ko naman in behalf of Haunth.

“I know, I know,” he said and brush up his hair.

He is still looking at the ceiling. I can’t help but adore how he looks good in however his hair is. Whether it is freshly showered, brush up, or even just his usual hair.

“What? You just realized how handsome I am?” pang-aasar niya.

Agad kong isinara nang pagkalakas-lakas iyong libro saka binato kay Jaxen na nakangisi at nakatingin lang sa akin na parang expected niya na iyong magiging reaction ko. Hindi ko mapigilang makaramdam ng hindi kaaya-ayang pakiramdam sa cheesy ng nobelang iyon na halos manginig na ako—really not my type.

“I mean, I can act that but I just… can’t read it completely. Is that really what it feels like?” saad ko sa kaniya na ikinatawa niya lang.

Inabot niya naman iyong apple juice niya na nakalapag sa ibabaw ng lamesa saka uminom dito. Napasandal naman ako sa upuan saka naramdaman ang banayad na ihip ng hangin sa akin dito mula sa veranda ni Jaxen. Agad kaming dumiretso rito sa bahay niya after class para mag-practice para sa play namin bukas.

Hindi kasi natuloy iyong buong klase dahil may mga kaniya-kaniya raw silang ganap at magdarasal nalang daw sila na maging maayos bukas iyong performance kaya naman naisipan namin ni Jax na mag-practice nalang muna rito sa bahay niya kahit kaming dalawa lang at hindi muna ako pumasok sa office.

He actually suggested doing it in my house but I told him that I have a visitor and I don’t want to go home yet. He seems to understand what I meant so he agreed to us just practice here. 

Napadako naman ang tingin ko sa kape ko saka inabot ito at agad na sumipsip mula rito.

“Paano iyong kissing scene?” tanong niya habang may binabasa doon sa libro kaya naman agad akong nabilaunan at tinignan siya nang nanlalaki ang mata.

Napatingin naman siya sa akin nang may maliit na ngiti sa kaniyang mga labi.

“There’s no kissing scene,” I told him.

Nanlaki naman ang mata niya sa sinabi ko saka napaayos ng upo at tinignan ako na para bang hindi siya makapaniwala.

“What did you say? Hindi mo ba binasa iyong story nang buo?!” tanong niya sa akin na ikinakunot ng noo ko.

“Binasa ko iyong summary na binigay ni Fritzylle,” I answered honestly and put back the coffee on the table.

“Oh, bakit hindi mo ba nabasa roon iyong kissing scene?” tanong ni Jaxen.

“Hindi nga, edi sana alam kong may kissing scene,” sagot ko naman sa kaniya.

“So, okay naman sa iyo na ako ang first kiss mo?” tanong niya sa akin saka inayos pa iyong upo niya na para bang nae-excite siya.

Napatawa naman ako sa itsura niya na siyang ikinakunot ng noo niya kaya naman sinawsaw niya iyong kamay niya sa apple juice niya saka pinitik sa akin kaya naman napahinto ako sa pagtwa.

“Anong nakakatawa ba?” tanong niya na natatawa narin at nahahawa sa tawa ko.

“Why do you seem so confident that you’ll be my first kiss?” I asked still laughing.

He didn’t utter a word as he seems so dumbfounded by my reaction. I know that he is messing with me with the kissing scene because I made sure that there will be none as there will be students watching us and the effort that Jaxen and I did to track down the one setting us up would just go to waste, unless, they decided to add the epilogue of the novel. I am just laughing because he seems so confident that I never kissed a guy.

“Oh, so… you did already have one? Who’s the unlucky guy?” he asked as he clears his throat and drinks his apple juice.

“Who knows,” I uttered as I take a sip of my coffee.

Nabulunan naman siya sa sinagot ko na ikinatawa ko namang muli. Tumayo naman siya saka naupo sa katabi kong upuan at tumitig sa akin nang seryoso.

“Seriously? Kwento mo dali. I want some juicy stories,” saad niya saka itinaas-baba iyong kilay pa niya habang nakatitig lang sa akin nang seryoso na siya ko namamng sinuklian ng nandidiring reaksyon ko sa sinabi niya.

“You wild, huh?” he asked as he raises his eyebrow.

“What?! What do you think I have one other than kiss someone?!” singhal ko sa kaniya saka ininom na iyong kape ko.

“How come you don’t have a boyfriend and yet already have the first kiss? So, you just kiss a random person? Kiss me then—”

“F*ck you, Jaxen. What kind of nonsense are you blurting out?” singhal ko sa kaniya at hindi nalang minasama iyong sinabi niya.

“Anyway, let’s just change the topic…” he said as he stands and walk even more closer to me as he handed me his hand.

Tumayo rin naman ako saka hinarap siya saka tinanong siya kung anong gusto niyang gawin.

“Practice?” he asked.

Umiling-iling naman ako sa kaniya saka dumiretso papasok sa bahay niya.

“Where you going?” he asked.

“Doon tayo sa couch sakit na ng likod ko sa upuan dyan,” sagot ko saka narinig naman siyang napatawa nang bahagya saka iyong mga yabag niya na naglalakad sa likod ko.

“Ayaw mo mag-practice?” parang hindi makapaniwalang tanong niya.

Tumango naman ako saka ibinagsak ang katawan ko sa couch niya dahil bigla kong naramdaman ang pagod nang makatayo ako.

Dumiretso naman siya sa kusina bitbit iyong baso niya kanina kung saan nakalagay iyong apple juice niya.

Mariin kong ipinikit ang aking mata saka napabuntong hininga as I already feel tired thinking about going home and my father is there asking me about my sister’s birthday party. Now that I am laying comfortably in his couch, slowly, everything starts to sink in. Starting from my responsibilities in my family, in my company, and in school that keeps on piling up. Idagdadg pa iyong problem ko with Pauline.

“You should take at least a month of rest, Khatalina…” I heard him say as I felt that he sits beside me.

“Yeah, I am planning to have one...” I responded not bothering to even open my eyes.

“When are you planning to do that?” he asked as I feel him move that I assume that he faces in my direction.

“After my proposal for CLAW,” I answered.

“Kaya mo ‘yan,” saad niya nalang kasabay nang makaramdama ako ng hangin na pakiwari ko ay nagmula sa kaniya kaya naman dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at nasilaw saglit sa liwanag ng napakalaking chandelier na naka-hang sa living room niya.

Ikinunot ko naman iyong noo ko para makatakas sa pagkasilaw at hindi inaasahang nakita ang pares ng mga mata ni Jaxen na nakatitig lang sa akin habang nakasandal siya sa braso niya na nakapatong sa sandalan ng couch niya.

“You seem so comfortable around me na, huh?” he said.

My heart then started beating faster than ever as my face started becoming warmer and rubescent. I guess it’s just because of the coffee.