“คุณนี่มันหน้าเลือดเข้าขั้นจริงๆ” อรุณรัศมีกระชากเสียงใส่ ดวงหน้าจิ้มลิ้มนั้นบูดบึ้ง แทบอยากจะร้องกรี๊ดออกมาด้วยความโมโห พลางสะบัดมือออก ซึ่งเขาก็ยอมปล่อยแต่โดยดี ไม่นานดวงหน้าบึ้งๆ ก็คลี่ยิ้มกว้างออกมาเมื่อคิดใคร่ครวญในใจ
“ฉันผ่อนให้เป็นรายเดือนก็ได้ ขอเลขบัญชีธนาคารของคุณด้วยก็แล้วกัน” เธอคิดว่าถ้าผ่อนเป็นรายเดือนแล้วค่อยโปะให้เขาทีหลังก็น่าจะได้
นากิหยิบนามบัตรของตัวเองออกมา จดหมายเลขบัญชีธนาคารลงไปแล้วยื่นให้ลูกหนี้สาว ก่อนมองไปยังรถของอีกฝ่ายที่ด้านหน้าพังยับยู่จนนึกสภาพเดิมแทบไม่ออก
“ส่วนรถของคุณเดี๋ยวให้คนของผมขับไปอู่ที่ผมซ่อมประจำก็แล้วกัน และขอเบอร์มือถือของคุณด้วย” พูดพลางก็หรี่ตาคมวาวมองหญิงสาวอย่างหยั่งเชิง ก่อนจะพูดดักคอแกมขู่ทิ้งท้าย “หวังว่าคุณคงไม่ใช้วิธีปิดมือถือหนีผมนะครับ เพราะถึงยังไงคุณก็หนีไม่รอด”
“ไม่ต้องมาพูดขู่หรอก ไม่เห็นกลัวเลย นึกว่าตัวเองเป็นมาเฟียอย่างใน
