ตอนที่ 8 เผชิญหน้านางมารร้าย (3)

1056 Words

ดวงใจกับชิดชนกยิ้มให้กันแล้วชิดชนกก็กล่าวสำทับอีกว่า “ถ้าเธอไม่เต็มใจ ไม่อยากแต่งงานกับพี่สิงห์จริงๆ เราสองคนช่วยเธอได้แน่นอน” “แล้วจะช่วยยังไงล่ะจ๊ะ” “เอาหูมานี่สิ แล้วก็อย่าเพิ่งไปบอกเรื่องนี้กับใครนะ” ลลินพยักหน้า หากว่ามีหนทางที่เธอไม่ต้องแต่งงานกับคนที่มีเมียแล้วถึงสองคนอย่างพันสิงห์ เธอก็อยากจะลองดูสักครั้ง ชิดชนกจึงบอกวิธีที่จะทำให้ลลินไม่ต้องแต่งงานกับสามีของเธอให้ลลินฟังอย่างคร่าวๆ จากนั้นก็ไปกระซิบกระซาบกับนิคมบ้าง ลลินฟังเสร็จก็ตกใจมากเหมือนกัน แต่พอหันไปมองหน้าเพื่อนสนิทอย่างนิคม เขากลับยิ้มอ่อนโยนให้กับเธอ “ให้คมช่วยแนนนะ” แล้วนิมคมก็กระซิบกระซาบกับลลินอีกต่อ พูดพอให้เธอเข้าใจ สาวน้อยก็พยักหน้า “งั้นตกลงตามแผนนี้นะ ทุกอย่างจะต้องดำเนินการเสร็จก่อนที่จะถึงวันแต่งงาน เริ่มแผนการพรุ่งนี้เลยนะน้องแนน” ชิดชนกพูดกำกับเอาไว้ ในใจก็กระหยิ่มยิ้มย่อง ‘อิโง่ มึงเสร็จกูแน่’ “จ้ะ” “งั้นเราสองคนไปแล้วนะ” “จ้ะ” “พี่ดวงเราไปเถอะ แล้วพรุ่งนี้เย็นเจอกันนะ” ชิดชนกมองสบตาเด็กสาวที่อ่อนกว่าเธอเป็นรอบ ด้วยประกายตาหวาน แต่ทว่าพอตวัดสายตามาสบตากับพันธมิตรชั่วคราวก็กลายเป็นยิ้มร้ายกันทั้งสองคน “แนน ไว้ใจคมนะ คมตั้งใจจะช่วยแนนจริงๆ เพราะคมรู้ว่าแนนไม่อยากแต่งงานกับเขาหรอก ใช่ไหม” “ใช่ แนนไม่อยากแต่งงานกับใครทั้งนั้น” “โอเค งั้นวันนี้คมกลับไปเตรียมแผนการก่อนนะ แล้วพรุ่งนี้เย็นคมจะมารับ สักหกโมงเย็นนะ แล้วอย่าให้ใครเห็นล่ะ” ลลินพยักหน้า พอคล้อยหลังนิคม ลลินก็มองไปทางสำนักดูดวงของพันสิงห์อย่างหวั่นๆ ถึงเขาเป็นหมอดู แต่เขาคงไม่ได้มีญาณวิเศษมาได้ยินในสิ่งที่พวกเธอสี่คนคุยกันอยู่เมื่อครู่หรอกนะ เพราะว่าเขาอยู่ตั้งไกล ลลินเห็นสองสาวไปแวะคุยกับพันสิงห์ครู่หนึ่งก็พากันกลับออกไปในตอนบ่ายแก่ๆ แล้วเธอก็เดินเข้ามาในบ้าน และรู้สึกใจคอไม่ดีนักที่ตกลงทำตามแผนการของพวกเขาทั้งสามคน แต่เพราะเธอไม่อยากจะแต่งงานกับพันสิงห์ผู้ชายที่ดูน่ากลัวคนนี้จริงๆ เธอถึงต้องลองเสี่ยงดูสักครั้ง เพราะยังมั่นใจในตัวนิคมที่คบกัน เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ยังเด็ก เธอจึงไม่เปลี่ยนใจที่จะทำตามแผนของทุกคน พรุ่งนี้เย็นเธอต้องหาทางออกไปพบนิคมที่จุดนัดพบให้ได้ โดยไม่ให้ใครเห็น ไม่อย่างนั้นแผนอาจจะล่มได้ ‘แต่ว่าเย็นวันนี้เธอจะรอดไหม’ ในเมื่อพ่อกับแม่จะกลับมาพรุ่งนี้ตอนสายๆ เธอถูกฝากเอาไว้ให้คู่หมั้นดูแล พันสิงห์ต้องมาหาเธอเย็นนี้แน่ๆ จะขังตัวอยู่แต่ในบ้านก็คงไม่ได้ เขาก็คงเข้ามาหาเธอได้อยู่ดี ‘งั้นตอนนี้แอบไปหาป้าหอมนวลดีกว่า’ คนที่กำลังคิดจะหนีคู่หมั้นของตนเอง มองไปยังสำนักหมอดูไพ่ยิปซี เมื่อไม่เห็นเจ้าของสำนัก เธอก็แอบย่องออกไปทางหน้าบ้าน แล้วก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งไปยังบ้านของป้าหอมนวลที่อยู่ท้ายหมู่บ้าน ซึ่งก็ไกลอยู่พอสมควร เดินไปแบบนี้ก็คงราวๆห้านาทีคงจะถึง พอสาวน้อยได้ยินเสียงสวบๆตามหลังมา เธอก็รีบวิ่งหน้าตั้งไปยังบ้านป้าหอมนวลทันทีโดยคิดเหลียวหลังกลับไปมอง คือมันจะเป็นอะไรก็ช่าง แต่เธอจะต้องไปให้ถึงบ้านป้าหอมนวลก่อนค่อยว่ากัน ตอนนี้ก็บ่ายสามกว่าๆแล้ว ร่างเพียวบางในชุดกางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดพอดีตัว ที่รีบหยิบมาสวมใส่แบบไม่ได้เลือกว่าสวยหรือไม่สวย เดินลิ่วๆไปจนถึงประตูรั้วบ้านของป้าหอมนวล “ป้านวล! ป้านวลจ๊ะ อยู่ไหม” ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา “ป้านวล!” เรียกเสียงดังขึ้นอีก แต่ก็ยังเงียบเช่นเดิม ลลินไม่ยอมแพ้ จึงถือวิสาสะยกรั้วไม้ไผ่ออก เปิดแง้มๆเข้าไปพอที่จะเอาตัวรอดเข้าไปได้ แล้วเดินเข้าไปในบ้าน เพราะคิดว่าป้าหอมนวลอาจอยู่ในครัวหลังบ้านจนไม่ได้ยินที่เธอเรียกหาก็ได้ หญิงสาวเดินไปจนถึงในครัวที่ต่อเติมออกมาจากตัวบ้าน เพราะประตูครัวมันเปิดอ้าอยู่เธอจึงเดินเข้าไปข้างใน จากนั้นหูของเธอก็ได้ยินเสียงบางอย่าง “โอ้ย! เจ็บ” ‘มีคนร้องเจ็บ มีใครเป็นอะไรหรือเปล่า’ คนที่กำลังสงสัยเดินเข้าไปใกล้อีก “โอ๊ย อ๊า...” ‘ตายแล้ว อย่าบอกนะว่ามันคือเสียง’ เธอจำได้ เพราะเธอเคยทำเสียงแบบนี้มาก่อน ในใจก็เต้นตึ้กๆตั๊กๆ หญิงสาวกำลังจะเดินออกไปจากห้องครัว เธอกลับเห็นผู้ชายสองคนสวมชุดดำ ใส่หมวกอีโม่ง เห็นแต่ตา ขับรถมอเตอร์ไซค์เข้ามาในบ้านของป้าหอมนวล สาวน้อยก็เกิดความกลัวขึ้นมาทันที จึงรีบหาทางเข้าไปหลบสองคนนั้นที่กำลังจอดรถแล้วเดินเข้ามาในบ้านอย่างกับโจรผู้ร้าย พวกมันเดินเข้ามาทางห้องครัว ทำให้ลลินต้องเดินกลับเข้ามาทางเดิม ไม่รู้จะหลบตรงไหน ก็เลยเข้ามาหลบอยู่ที่ชั้นวางของ แอบไปนั่งหลบอยู่ตรงนั้น พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นกิจกรรมของคู่รัก กำลังเล่นชักกะเย่อกันอยู่อย่างเมามันตรงโซฟาเก่าๆในห้องรับแขก ซึ่งข้างกายคู่หนุ่มสาวมีขวดเหล้าวางอยู่ ‘มิน่าเล่าถึงเอากันแบบไม่กลัวว่าใครจะเข้ามาเห็น ที่แท้ก็เมา’ “อ๊า...ผัวขาแข็งจังเลย โอ้วๆ...แรงๆเลยผัวขา อ๊าๆๆ...อ๊ะ....ซี๊ด....”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more