ตอนที่ 9 ซาตานร้ายจอมเผด็จการ&จอมหื่น (1)
1095 Words
ค่วบๆๆๆๆๆ!!.........
ตึกๆๆๆๆๆๆ!!.......
เสียงเนื้อกระทบเนื้อ เสียงขอบโซฟากระแทกฝาผนังดังเป็นจังหวะถี่รัว ทำเอาใจคนที่ไม่ได้ตั้งใจแอบฟังหรือแอบดูใจเต้นระส่ำ แม้จะไม่ได้มอง แต่ก็ได้ยินเสียงแห่งความเสียวซ่านดังขึ้นเรื่อยๆ
ตับๆๆๆๆๆๆๆ!!.....
“โอ่ว ผัวจะแตกแล้ว ขอสุดแรงเลยนะเมียจ๋า อ่าว...อู่ววว....อ่าส์...”
“อ๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆ.....อร้างงงงงงง เสียวจังผัวขา แรงอีก แรงอีก เร็วๆเลย เมียจะเสร็จแล้ว อร้างงง....อะๆๆ.....อ๊า....โอ้วๆๆๆๆ อู่ว....จะ..จะถึงแล้ว แรงอีก อ๊าซ์.....”
ปั่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!.......
เหมือนว่าผู้ชายจะขย่มผู้หญิงแรงขึ้นอีก จนในที่สุด ลลินก็ได้ยินผู้หญิงหวีดร้องออกมาสุดเสียง และได้ยินเสียงของผู้ชายคำรามออกมาดังๆอีกด้วย
แต่ที่น่ากลัวกว่านั้นคือ ไอ้โม่งในชุดดำสองคนนั้นก็เดินเข้าไปร่วมแจมด้วยนี่สิ
“พวกเราสองคนขอแจมด้วยสิน้องสาว”
แล้วเพราะความเมา ทำให้ผู้หญิงคนนั้นเหมือนจะยอม เพราะนาทีต่อมา ก็ได้ยินเสียงของผู้หญิงครวญครางลั่น สลับกับเสียงของผู้ชายสองสามคน ครางอืออาแข่งกันดังระงม เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นอีกครั้ง
“โอ้วๆๆๆๆๆ....โอย...โอ้ว....อ๊า....ยะ ...อย่า...อ๊ะๆๆๆ...ซี๊ดดดอ๊า เสียว เสียวเหลือเกินจ้ะพี่จ๋า”
‘ทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงทนได้นะ สามรุมหนึ่งมันทนได้เหรอ’
ลลินคิดอย่างหวาดกลัว แต่กลับรู้สึกร้อนรุ่มแปลกๆ และร้อนรุ่มมากขึ้น เมื่อกิจกรรมกลางร่มของพวกเขาสี่คนไม่จบลงง่ายๆ จนสองชั่วโมงผ่านไป ทั้งสี่คนหมดแรง ลลินจึงค่อยๆย่องออกมาจากที่ซ่อน ซึ่งตอนนี้ก็ใกล้มืดค่ำแล้ว
สวบๆ...
แล้วลลินก็ตกใจแทบหวีดร้องออกมา เมื่อโผล่หน้าออกมาจากห้องครัวแล้วเจอพันสิงห์ยืนอยู่
‘เขาตามเธอมาเหรอเนี่ย!’
“กลับบ้าน!” เขาสั่งเสียงเฉียบขาด ดวงตาเข้มดุ ก่อนจะจับข้อมือเล็ก ฉุดกระชากลากไปจนถึงรถยนต์ของเขาที่จอดอยู่ไม่ไกลนัก
เมื่อกลับมาถึงบ้าน ก่อนจะลงจากรถ คนที่พากลับก็จับข้อมือเล็กเอาไว้ ดึงมาตรงหน้าให้เธอหันมาเผชิญหน้า และจ้องเข้าไปในดวงตาใสซื่อที่ออกแววหวาดหวั่นนั้นนิ่ง
“อยากดูหนังสดก็ไม่บอก ผัวมีแผ่นหนังโป๊เยอะแยะเลยนะ อยากดูต่อไหม เผื่อว่าที่ดูมายังไม่สะใจ”
“แนนเปล่าอยากดูนะ แนนไม่ได้ตั้งใจจะไปเห็นอะไรแบบนั้นเลย”
“แล้วไปบ้านนั้นทำไมล่ะ รู้ไหมว่าหากไอ้โม่งสองตัวนั้นมันเห็นเธอ ก่อนที่จะเห็นผู้หญิงร่านรักคนนั้น จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง อยากโดนรุมโทรมเหมือนผู้หญิงคนนั้นหรือไง”
“เปล่านะ แนนไม่ได้อยากโดนรุมโทรม”
“แล้วไปที่นั่นทำไม ไหนตอบฉันมาซิ”
“แนนแค่ แค่อยากไปหาป้านวล”
“ไม่ใช่คิดอยากจะหลบหน้าฉันหรอกเหรอ”
“ปละ...ปละเปล่า”
ตอบไม่เต็มเสียงนัก และไม่กล้าสบตาของคนที่ทำตัวเหมือนตำรวจสอบสวนคนร้ายตรงหน้า
“งั้นก็ ไปอาบน้ำได้แล้ว เดี๋ยวจะพาไปกินข้าวในเมือง อย่าลืมว่าคืนนี้ฉันยังมีหน้าที่ดูแลเธออยู่นะ เพราะพ่อกับแม่ของเธอฝากฝังให้ฉันดูแลเธอจนถึงพรุ่งนี้เช้า”
“แนนดูแลตัวเองได้ค่ะ”
“ฉันรู้ว่าแนนเก่ง แต่ฉันชอบดูแลเมียตัวเองมากกว่า ไปอาบน้ำได้แล้ว อย่าดื้อ” เขาสั่งเธอทั้งทางคำพูดและทางแววตา จนลลินต้องเดินออกไปทำตามคำสั่งของคนจอมเผด็จการอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
“สิงห์”
พันสิงห์หันขวับไปมองทันที
“เอ้าแม่ มีธุระอะไรหรือเปล่าครับ มาหาผมถึงที่นี่”
“แม่ก็คิดถึงน่ะสิ ทำไมต้องมาเปิดสำนักไกลถึงที่นี่ด้วยล่ะ”
“ก็เมียคนที่สามที่ผมกำลังจะแต่งงานด้วยอยู่ที่นี่นี่ครับ ผมก็เลยย้ายที่ทำงานมาที่นี่เลย อีกอย่างลูกค้าใหม่เพียบเลย”
“แล้ววันนี้หยุดเหรอ”
“ครับผมหยุดอาทิตย์ละสองวัน เดี๋ยวคุณแม่ไปที่ออฟฟิศผมดีกว่านะครับ ตอนนี้ลลินเขาอาบน้ำอยู่”
“แม่ได้อยากมาพบคนทางนี้หรอก แต่แม่จะมาคุยเรื่องผู้หญิงที่แม่เลือกไว้ให้ลูกอีกคน”
“อย่าเพิ่งเลยครับแม่ อีกห้าหกวันผมก็จะแต่งงานกับเมียคนที่สามแล้ว แม่จะรีบหาเมียใหม่ให้ผมไปทำไมครับ แม่ไม่เห็นเหรอ ผู้หญิงที่แม่เลือกให้ผมสองคน ไม่มีใครมีหลานให้คุณแม่อุ้มได้สักคน”
“แต่ว่าคนนี้ที่แม่เล็งเอาไว้ ตระกูลเขาลูกดกหมดเลยนะ แถมฐานะก็ดีด้วย แต่ว่าคนที่สิงห์เลือกคนนี้ เป็นแค่ลูกสาวของลูกหนี้ แม่ว่า...”
“แม่ครับ ผมตามใจแม่มาสองหนแล้วนะ แล้วหนนี้ผมขอเลือกแม่ของลูกผมเอง เอาเป็นว่า ถ้าลลินเขามีลูกให้ผมไม่ได้ภายในหนึ่งปี ผมถึงจะยอมแต่งงานใหม่กับผู้หญิงที่แม่เลือกเอาไว้ให้ก็แล้วกัน นะครับแม่”
คุณนายรพีพรรณก็จนคำพูด เพราะนางจัดการทุกอย่างให้ลูกชายคนนี้ถึงสองครั้งแล้ว
แต่นางก็แอบผิดหวังกับลูกสะใภ้ทั้งสองคนของนางเหมือนกันที่ยังไม่มีหลานให้นางอุ้มสักคน
หรือว่าลูกชายของนางจะเป็นหมันก็คงไม่ใช่ เพราะก่อนหน้านั้น พันสิงห์เคยไปทำลูกสาวบ้านหนึ่งท้องแต่ฐานะยากจน นางแอบไปรู้เรื่องนี้ก่อน เลยแอบจัดการเอาเงินฟาดหัวเด็กสาวคนนั้นไปก้อนใหญ่ ครอบครัวนั้นรับได้ก็เลยจบลงแบบไม่มีปัญหาอะไร
แต่เรื่องนั้นพันสิงห์ไม่เคยรู้มาก่อน และพันสิงห์เองก็ยังเจ้าชู้ตามประสาหนุ่มๆ เขาจึงไม่ได้สนใจจะสานสัมพันธ์ต่อกับสาวคนไหนเกินหกเดือนอยู่แล้ว
จนกระทั่งเขาอายุยี่สิบปลายๆ คุณนายรพีพรรณก็นึกอยากหาเมียให้ลูกชายเอง แต่พอเมียคนแรกที่นางหาให้ลูกชายก็ไม่มีหลานให้นางอุ้มสักที จนผ่านมาสามปีนางก็เลยให้พันสิงห์แต่งเมียคนที่สอง
- Writer
