ตอนที่ 4
หลังจากที่เผชิญหน้ากับคุณพีคมายกใหญ่ ศึกครั้งนี้แม้ว่าเราเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ แต่ไม่เป็นไร สงครามมันเริ่มหลังจากนี้ต่างหาก!
คุณผู้หญิงจัดให้พวกเราอยู่บ้านสำหรับสาวใช้ มันไม่ได้แย่อะไรหรอกนะ คือบ้านคนใช้คือยังดีกว่าบ้านกูอะ และที่สำคัญคือชุดที่คุณผู้หญิงมอบให้นะคะ บอกเลยค่ะว่าแซ่บมากแต่ละชุด!
พรุ่งนี้เราได้เจอกันแน่นอนค่ะ ใส่ชุดนี้เข้าไป ดูสิจะทนได้ไหม หึหึ!
วันต่อมา
เช้าวันต่อมาอันแสนสดใส อิฉันยืนหนึ่งก็ตื่นแต่เช้ามาทำความสะอาดคฤหาสน์ ในส่วนของการทำอาหารนั้นอิฉันทำไม่เป็นหรอกนะคะ เลยต้องมาทำความสะอาดค่ะ
และในวันนี้คุณพีคไม่ได้ไปทำงาน คือเหมาะมากแก่การปฏิบัติการ ยืนหนึ่งเรื่องเสนอตัว และเป้าหมายของเราก็ตื่นลงมานั่งดู TV จ้า~
“ตื่นแล้วเหรอคะ?”
“.....” เขาปฏิเสธที่จะตอบเรา แถมยังเดินลอยหน้าลอยตาไปนั่งโซฟา ทำเหมือนกับเราเป็นอากาศ
“อะไรกัน เมียอุตส่าห์ถามนะ” เราเดินเข้าไปนั่งข้างเขาที่โซฟาเป็นการกวนประสาท ดูสิใครจะทนได้มากกว่า!
“....!” เขายังคงเงียบแต่ก็มีเสียงจิ๊จ๊ะปากออกมา
“หืม...งอนเมียเหรอ โทษทีนะคะเมื่อคืนไม่ได้ไปโม๊คให้เลย ถ้างั้นตรงนี้ก็แล้วกันนะคะ”
“เฮ้ย!” ร่างบางก้มลงต่ำลงไปที่เป้ากางเกงของร่างสูง แต่เขากลับดันหัวของเราออก ไม่ยอมให้เราทำแต่โดยดี “ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย!
“อ่าว...ยอมคุยกับเมียแล้วเหรอคะ” เราที่อยู่ด้านล่างเงยหน้าขึ้นถามเขา
“ที่ฉันไม่พูด เพราะจะอ้วกกับชุดเธอต่างหากล่ะ!” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจพร้อมเบือนหน้าหนี
“ทำไมล่ะคะ...ชุดออกจะแซ่บ เนี่ยดูสิคะ หนูดันมาเพื่อคุณเลยนะคะ”มือเรียวบางคว้ามือของร่างสูงมาลูบที่หน้าอก
“เฮ้ย!” เขาร้องลั่นก่อนที่จะกระชากมือกลับ “ถ้าเธอยังไม่เลิกกวนตีนฉันล่ะก็ ฉันถีบเธอแน่!”
“ทำไมล่ะผัว เมียเซ็กซี่ไม่พอเหรอ” เราลุกขึ้นเต้นท่าทเวิร์กใส่หน้าเขา
“โอ๊ย! พอเถอะ!!!”
ปึก!!!
“โอ๊ย!” คุณพีคถีบมาที่ก้นของเราเต็มๆ จนเราล้มลงไปกองกับพื้น ปัดโธ่ทำได้แม้กระทั่งผู้หญิงตัวเล็กๆ “ผัวทำไมรุ่นแรงกับเมียเช่นนี้”
“สมน้ำหน้าอยากมาจุ้นจ้านกับฉันเอง” เขาแสยะยิ้มทิ้งท้ายและกำลังก้าวขาเตรียมจะเดินหนี แต่เรายังไม่ยอมแพ้ รีบคว้ามือของเขาไว้ทันควัน
“ผัว...อย่าใจร้ายกับเมียเลย เมียอยากอ่อกๆ กับผัวนะคะ งื้อออ นะคะผัวข๋า” ร่างบางทำตาปริบๆ ก่อนที่จะเขยิบตัวเข้าไปใกล้ๆ และใช้หน้าอก(นม)ถูไถที่ขาของเขา
“ปล่อย! อยากโดนถีบอีกหรือยังไงยัยบ้า!”
“ไม่เป็นไร เพื่อผัว...ต่อให้โดนตบ โดนเตะ หนูยอม ไม่ว่าจะเป็นโซ่แซ่กุญแจมือหนูก็ยอมทั้งนั้นแหละ นะคะผัวข๋า เอากันนะคะ ไม่ไหวแล้ว”
“โว้ยยัยบ้า! ไปโดนตัวไหนมา! ปล่อย! การ์ด! มาเอายัยบ้านี่ออกไปที!” เขาพยายามสะบัดขาออกไปพร้อมๆ กับตะโกนให้บอดี้การ์ดคนของเขามาช่วยดึงเราออก
“เอ่อ...” เมื่อผู้เป็นนายเอ่ยเรียก บอดี้การ์ดก็ทำตามหน้าที่อย่างไม่ลังเล แต่เมื่อวิ่งเข้ามาเขาก็ต้องอ้าปากค้างเมื่อเห็นชุดที่เราใส่
ช่วยไม่ได้ก็มันเป็นชุดที่คุณผู้หญิงให้นี่นา~
อิอิ >\<
“ถอยไปเลยนะ! ถ้านายเข้ามา เราจะแก้ผ้าจริงๆ ด้วย!” เราหันไปขู่บอดี้การ์ดโดยที่ยังล็อคขาของเขาไว้ไม่ยอมปล่อย
ไม่ได้แค่ขู่หรอก!
แต่กูจะทำจริงๆ!
“ปล่อย! พวกมึงเข้ามาเอายัยนี่ออกไปสิ!” เขาตวาดใส่ลูกน้องของตัวเองไปหนึ่งทีเมื่อเห็นว่ากำลังตาค้าง แทนที่จะรีบเข้ามาช่วยเขา
คงจะไม่รู้สินะคะว่าชาติที่แล้วเราเป็นปลิงน่ะ
“ผัวอย่าผลักไสเมียเลย ฮึกกก ผัวไม่รักเมียแล้วเหรอ เมียขอโทษที่เมื่อคืนไม่ได้ไปโม๊คให้ เดี๋ยวคืนนี้เมียจะไปให้นะผัว ฮือๆ” เราแสร้งบีบน้ำตาใส่
“โว้ย! ลูกน้องก็ไม่ได้เรื่อง! ยัยนี่ก็บ้าบิ่น! ใครก็ได้ ช่วยกูด้วย!” เขาตะโกนโวยวายลั่นบ้าน แต่ก็ไม่มีใครวิ่งเข้ามาช่วยสักคน ส่วนบอดี้การ์ดก็เอาแต่ยืนตาค้าง
“อยากให้หนูปล่อย คืนนี้ต้องให้หนูไปหาน้า”
“ผู้หญิงอะไรจะไปหาผู้ชายถึงห้อง!”แม้ว่าปากจะด่าทอเราอยู่ แต่ขาของเขาก็ยังพยายามสบัดออก ไม่ยอมให้เราแม้แต่นิดเดียวเลยจริงๆ “ไร้ยางอาย!”
“ตอนคลอดหนูลืมยางอายเอาไว้ในห้องแม่ค่ะ ก็เหมือนคุณนั่นแหละ ลืมความเป็นชายไว้ในท้องแม่”
“ฉันเป็นผัว! ฉันไม่ได้เป็นเมีย!” เขาตะคอกใส่
“แต่คุณก็มีเมียเป็นผู้ชาย นังนั่นมันเป็นใครคะ! นังเมียน้อย คุณนอกใจหนูได้ยังไงกันอะ หนูไม่ยอมนะ!” เราตีโพยตีพายใส่เขาปานว่าได้กันมาแล้วสองร้อยกว่ารอบ
“ไม่! ลูกน้องกูหายหัวไปไหนหมด! ช่วยกูที!”เขาเกาหัวตัวเองอย่างหัวเสีย ไม่ว่าเขาจะตะโกนกี่รอบก็ไม่มีใครช่วยเขาได้เพราะนี่คือแผนการของคุณผู้หญิง!
“อย่าทำร้ายเมียเลยนะ ฮึก เมียจะไปหัดท่าลิงอุ้มแตงให้ผัวก็ได้ ผัวจะได้ไม่ทิ้งเมียไปมีเมียน้อย ฮือๆ” ร่างบางยังคงแสร้งบีบน้ำตาร้องไห้ แล้วก็ยังคงถูไถหน้าอกไปทั่วขาของร่างสูงจนเขาทนไม่ไหว
“กูทนไม่ไหวแล้วโว้ย!!!”
ปึก!!!
“โอะ! โอ๊ย!”
เขาตะโกนลั่นคฤหาสน์ประดุจนารูโตะตะโกนเรียกซาสึเกะ!
ก่อนที่ฝ่าเท้าของเขาจะกระแทกมาที่กลางอกของเราดังปึก!
เขาถีบเรา!!!
“โอะ! ช่วย...ช่วยหนูด้วย โอะ!” แรงถีบของเราแรงมากจนเราต้องปล่อยขาของเขาออกและล้มตัวนอนลงที่พื้น ก่อนที่ทีมพยาบาลของคุณผู้หญิงกับป้าสมรจะวิ่งมาปฐมพยาบาลให้เรา
“ทีฉันเรียกตั้งนานล่ะไม่มา! ทียัยนี่มาไวฉิบหายเลยนะ!” เขาที่ยืนมองเหตุการณ์อยู่สบถหยาบออกมาด้วยความไม่พอใจ ฮ่าๆ ดูด้วยว่าใครลูกรัก!
“โอ๊ย! เจ็บ! กระดุกหักแล้วมั้งเนี่ย โอ๊ยยย” เราร้องออกมาลั่นคฤหาสน์ด้วยความเจ็บปวด ครั้งนี้เราไม่ได้แสดงหรือเสแสร้งแต่อย่างใด
โดนผู้ชายถีบมาขนาดนั้น มึงคิดว่ากูแค่สะดุดหมอนเหรอ!
“ทำไมคุณพีคทำแบบนี้คะ ทำร้ายได้แม้กระทั่งผู้หญิงตัวเล็กๆ” ป้าสมรหันไปดุคุณพีค ป้าสมรเปรียบเสมือนมือขวาของคุณผู้หญิง อาวุโสเทียบคุณผู้หญิง ในคฤหาสน์หลังนี้รองจากคุณผู้หญิงก็คือป้าแกนี้แหละ
“ก็ยัยนั่นมันวอนหาเรื่องเองนี่!”
“เด็กมันก็แค่ทำตามหน้าที่ คุณพีคใจร้ายมากนะคะที่ถีบยืนหนึ่ง ถถ...ยืนหนึ่งผู้น่าสงสาร” ป้าสมรตีหน้าเศร้าหันมาดูอาการของเรา
“หนูเจ็บอะ ฮึกกก...ทำไมผัวต้องใจร้ายกับเมียด้วย อึก! โอ๊ย เจ็บเหลือเกินค่ะป้าสมร?” เราแสร้งบีบน้ำตาแอคติ้ง เราเจ็บจริงๆ และเจ็บมากด้วย แต่ก็ไม่เจ็บถึงขนาดต้องดราม่าร้องไห้
“ก...ก็ เธออยากมายุ่งกับฉันเองอะ!”
“คุณพีคยังไม่โทษตัวเองอีกเหรอคะ คุณผู้หญิงกลับมาเมื่อไหร่เตรียมตัวหาคำอธิบายได้เลยค่ะ!” ป้าสมรหันไปดุเขา ก่อนที่จะพาเรากลับห้อง