หลังจากที่ขึ้นรถม้ามานานกว่าหนึ่งชั่วยามก็เข้าเขตตัวเมือง เดิมทีหากเดินทางด้วยเกวียนจะต้องใช้เวลานานถึงสองชั่วยาม ยังดีที่รถม้าคันหรูของท่านเจ้าเมืองวิ่งได้เร็วกว่า พวกเขาจึงใช้เวลาอยู่ในรถม้าไม่นานนัก
“อยากไปเดินซื้อของก่อน หรือจะเข้าไปดูที่ที่ข้าเตรียมไว้ก่อน”
“ไปดูที่ก่อนเถิดเจ้าค่ะ อาหมิงยังมิหิวใช่หรือไม่”
“ยังขอยับ น้องยังอิ่มอยู่” มือเล็กลูบพุงกลมๆ ให้พี่สาวดูว่าเขาอิ่มมากเพียงใด
“เช่นนั้นก็ตามข้ามา” โจวอี้หานเดินนำร่างบาง มาจนถึงที่ดินกลางตลาด ที่ดินผืนนี้มีสิ่งปลูกสร้างที่เป็นเหมือนร้านบางอย่าง ตัวเรือนมีเพียงชั้นเดียว แม้จะมีฝุ่นผงเกาะจนดูเก่า แต่ลี่มี่คิดว่าตัวเรือนยังคงแข็งแรงอยู่มาก
“ที่นี่เป็นร้านขายยาเก่า เจ้าของเดิมย้ายไปอยู่เมืองอื่น เขาจึงขายให้กับข้า แต่ข้ามิรู้จะใช้ทำสิ่งใดจึงได้ปล่อยทิ้งร้างไว้เช่นนี้” ร่างสูงเดินเข้าไปเปิดประตูดูภายในตัวเรือน มือหนายกกระดาษร่างโค
