หลังจากที่อาจารย์หนุ่มได้เดินออกไปจากห้องคนไข้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ฮารุโตะจึงลากเก้าอี้มานั่งข้างเตียงคนไข้ก่อนจะเอ่ยถามอีกฝ่ายอย่างเป็นห่วงใย เพราะร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นอีกฝ่ายล้มป่วยถึงขึ้นขั้นต้องนอนโรงพยาบาลเลยสักครั้ง
“ทำไมถึงได้แอดมิทที่โรงพยาบาลได้” น้ำเสียงห่วงใยของน้องชายทำให้ฮารูนะต้องยอมบอกความจริงถึงอุบัติเหตุที่เจอในวันนี้อย่างเลี่ยงไม่ได้
“ก็วิ่งออกกำลังกายเหมือนทุกวันนั่นล่ะ แต่อยู่ๆ วันนี้ขาเกิดไม่มีแรงขึ้นมาเสียดื้อๆ เลยทำให้ล้มจนเส้นเอ็นและกล้ามเนื้ออักเสบ อันที่จริงก็กลับบ้านได้ ไม่ต้องนอนโรงพยาบาลก็ได้ แต่หมอคาเครุน่ะสิอยากจะตรวจร่างกายโดยละเอียด เลยต้องมานอนแหง่วที่นี่รอตรวจในวันพรุ่งนี้นี่แหละ” ฮารูนะบอกออกไปด้วยน้ำเสียงที่เบื่อหน่ายอย่างเห็นได้ชัด จนน้องชายที่ได้ฟังถึงกับส่ายหน้ายิ้มๆ ที่รู้ว่าอีกฝ่ายกลัวการถูกจับตรวจร่างกายมากขนาดไหน
“แล้วไปเจออาจารย์เคนตะได้ยังไ
