กึ้ง!
“Hey! How to open a locked door? (นี่ ประตูมันล็อกอยู่จะเปิดได้ไงอะ?)”
เสียงกึงกังตามด้วยเสียงบ่นพึมพำจากอีกด้านของประตูห้องทำให้ผมกับเอฟาหลุดจากภวังค์และต่างหันมองไปทางประตูพร้อมกันราวนัดหมาย ก่อนที่เราจะหันมามองหน้ากันอีกครั้งด้วยคำถามแบบเดียวกันคือจะหายตัวไปจากที่นี่ได้ยังไง! หรือถ้าจะอยู่เผชิญหน้ากับบรรดานักเรียนที่กำลังจะเข้ามา ซึ่งแน่นอนว่าต้องมีอาจารย์ศิลปะที่มีกุญแจห้องเข้าสอนแน่ พวกเราก็ต้องมีคำตอบที่ดีที่สุดให้กับอาจารย์ว่าพวกผมมาทำอะไรกันที่นี่สองคนในเวลาเรียน แถมยังล็อกห้องด้วย!
ซวยแหง... ในห้องศิลปะนี่ก็ทั้งกว้างทั้งโล่ง ถึงจะมีข้าวของและรูปปั้นวางไว้ก็ไม่ใหญ่พอที่พวกผมจะเข้าไปซ่อนกันอยู่ดี ที่หน้าห้องมีโต๊ะอาจารย์กับชั้นวางของเตี้ยๆ แต่ถ้าอาจารย์เข้าสอนก็ต้องไปยืนสอนอยู่ตรงนั้น
ก็ไม่พ้นถูกจับได้อีก!
“ทำไงดี ทำไงดีเอสโซ่”
เอฟาถามเสียงร้อนรน หลุดจากมาดนางพญาแบบที่ช
