ทันทีที่ริมฝีปากสีชมพูหวานจากลิปสติกเอื้อนเอ่ยประโยคนั้นจบ ผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็น ‘สามี’ ก็ไม่รีรอที่จะช้อนตัวภรรยาคนสวยขึ้นมาสู่อ้อมอกและวางตัวเธอลงอย่างแผ่วเบาบนโซฟาตัวยาวที่อยู่ภายในห้องทำงาน
ญานิศราไม่รอให้ริมฝีปากของเธอต้องโดดเดี่ยวนานจนเกินไป เขาโถมตัวลงมาใส่เธออย่างไม่รีบร้อนและมอบจูบแสนหวานให้กับคนที่นอนหน้าขึ้นสีแดงระเรื่ออยู่ด้านล่าง
“อื้ออ...” ริมฝีปากบางทั้งสองดูดดึงกันอย่างโหยหาในสัมผัส
ไม่ใช่ว่าเธอเป็นประจำเดือนแล้วเขาจะไม่กอดจูบลูบคลำเธอเสียเมื่อไหร่ เรายังคงเล้าโลมกันอยู่ทุกค่ำคืน แต่ไม่มีการล่วงล้ำเข้าไปเขตอันตรายก็เท่านั้น
ญานิศราที่ดูดดุนเรียวปากจนพอใจแล้ว เขาก็เลื่อนกรอบหน้าเข้าลำคอขาวเนียนของเธออย่างหลงใหล ไม่ว่าจะกี่ครั้งที่ได้สัมผัส แต่เสน่ห์ที่แพร่กระจายออกมาจากตัวของเธอนั้นช่างล้นเหลือ ต่อให้เขาจะเชยชิมสักกี่ครั้งกลิ่นความหอมและความสาวของเธอก็ไม่เคยลดลงเลยสัก
