“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
เสียงกรีดร้องของใครบางคนที่ดังมาจากที่ไกล ๆ ช่วยดึงความสนใจให้ร่างสูงที่กำลังก้ม ๆ เงย ๆ อยู่ในรถให้ได้หันกลับไปสนใจ
“นายครับ มีคนมาแอบดูเราครับ!” เสียงของลูกน้องที่ยืนตรวจตราอยู่แถวนั้นรายงานแก่ผู้เป็นนาย
“เห็นหน้าไหมว่าใคร?” เขาถามกลับโดยที่ไม่ได้ใส่ใจ ถ้ารู้ตัวว่าเป็นใครก็แค่สั่งลูกน้องไปเก็บสะแค่นั้นก็สิ้นเรื่อง
“ไม่เห็นครับนาย เห็นแต่ทำหมวกนี่ตกไว้” ลูกน้องว่าจบก็ยื่นหมวกใบสีขาวสะอาดส่งมันให้กับเจ้านายของเขา
ยีนส์รับมันมาถือไว้ก่อนจะต้องแปลกใจเพราะหมวกใบนี้มันคุ้น ๆ เหมือนกับเป็นหมวกของเขาเองที่มีอยู่ที่คอนโด แต่จะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไงก็เขาไม่ได้เอามันติดตัวมาด้วย
“ไปหาดูให้รอบ ๆ เจออะไรรีบมารายงาน”
“ครับนาย” ลูกน้องโค้งรับก่อนจะวิ่งไปบอกกับชายชุดดำอีกจำนวนหนึ่งให้ออกตามหา
เขาจับหมวกใบนั้นพลิกไปมาอย่างชั่งใจ ก่อนจะโยนมันกลับเข้าไปในรถของตัวเองที่เปิดไว
