คนจะโดนทิ้ง…4/3
1212 Words
สายน้ำผึ้งเปิดดูคลิปวิดีโอที่ลัลนาส่งมาให้ คนในคลิปคือต่อตระกูลน้องชายของตนและอีเด็กปลิงที่น้องตัวเองเลี้ยงไว้ แล้วยังเห็นอีกว่าฝ่ายหญิงพยายามจะจับมือฝ่ายชายแต่ก็ถูกฝ่ายชายสะบัดออกเหมือนคู่รักที่กำลังแง่งอนกันอยู่
พี่สาวตาลุกวาบโกรธเป็นฟืนเป็นไฟที่น้องชายกล้าพานางบำเรอออกมาเดินเพ่นพ่านในที่สาธารณะ แต่ก็ตัดสินใจรีบโทร.กลับไปหาลัลนาก่อน
“ค่ะพี่ผึ้ง”
น้ำเสียงของลัลนาติดห้วน อารมณ์ไม่ดีจากภาพที่เพิ่งเห็นกับตา
{น้องนานาไปเจอสองคนนั้นได้ยังไงคะ}
“นานานัดเพื่อนมาทานโอมากาเซะแถวนี้ค่ะ ไม่คิดว่าจะเจอคุณต่อมากับเด็ก พี่ผึ้งคงจำได้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นนักศึกษาในคลาสเรียนของนานาด้วย นี่มันอะไรกันคะ แล้วตอนเย็นนานาก็มีนัดกับพี่ต่อด้วย”
{น้องนานาใจเย็น ๆ แล้วฟังพี่นะคะ ฟังพี่ให้ดี พี่จะเล่าอะไรให้ฟัง}
สายน้ำผึ้งกดเสียงต่ำลึก ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นออกมา
{อีนั่นมันก็แค่เด็กไซด์ไลน์ อย่าไปให้ค่ากับมัน ตาต่อก็เหมือนผู้ชายทั่วไปที่อาจจะมีบ้างไอ้เรื่องแบบนี้ เพราะน้องชายพี่ยังไม่มีแฟนไงคะ ส่วนอีเด็กนั่นก็หิวเงิน มันเห็นว่าน้องชายพี่ทั้งหล่อทั้งรวยเป็นใครจะไม่คว้าไว้ล่ะคะ แต่น้องนานาอย่าห่วงเลยค่ะ ถ้าน้องนานากับตาต่อเป็นแฟนกันเมื่อไหร่พี่รับรองได้เลยว่าอีนั่นจะไม่มีทางเข้าไปวุ่นวายกับชีวิตน้องทั้งสองคนแน่ พี่จะจัดการมันเอง แต่ขอร้องอย่าเลิกคุยกับตาต่อ หรือเห็นว่าตาต่อเป็นผู้ชายไม่ดีเลยนะคะน้องนานา เรื่องนี้มันเป็นเรื่องธรรมชาติของผู้ชายนะคะ}
สายน้ำผึ้งหว่านล้อมว่าที่น้องสะใภ้ในอนาคต ลัลนาวางสายด้วยสีหน้าบูดบึ้งอย่างเก็บอาการไม่ได้ก่อนเดินเข้าไปสงบสติอารมณ์ในห้องน้ำระหว่างรอเพื่อนของเธอมาถึง ดวงตาจ้องมองใบหน้าสวยเปล่งปลั่งของตนเองในกระจก ตอนนี้เหมือนเห็นใครก็ไม่รู้ที่ใบหน้าบู้บี้ไร้ความงดงามอยู่ตรงหน้า เธอจะแสดงสีหน้าแบบนี้ต่อหน้าใครไม่ได้เด็ดขาด เธอมีความรู้สึกดีมากกับต่อตระกูล ยอมรับว่าความรู้สึกต่อเขามีมากกว่าผู้ชายหลายคนที่เข้ามาจีบเธอ แต่ไม่น่าเชื่อว่าโลกจะกลมถึงขนาดว่านักศึกษาที่เธอให้ความเอ็นดูในคลาสเรียนจะมาเป็นเด็กไซด์ไลน์ของผู้ชายที่เธอกำลังจะคบหาด้วย
จากนั้นทัศนคติที่มีต่ออติกานต์ของอาจารย์สาวก็เปลี่ยนไปในทันที
“หึ เห็นหน้าซื่อ ๆ ที่แท้ก็แอบแรดเงียบ”
สี่โมงเย็นต่อตระกูลเตรียมจะออกไปข้างนอกเขาเปลี่ยนเป็นชุดสำหรับเล่นกีฬา จัดหาอุปกรณ์มาใส่กระเป๋า อติกานต์นั่งเล่นโทรศัพท์มองตาแป๋ว รู้ว่าเขาคงไม่เอ่ยปากชวนเธอไปด้วยหรอกแต่แค่ได้มองมันก็เป็นความสุขเล็ก ๆ แล้ว
เสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์มือถือของชายหนุ่มดังขึ้นหนึ่งครั้งเมื่อมีคนส่งข้อความมา เขาละมือจากการจัดของใส่กระเป๋าหยิบขึ้นมาดูก่อนจะนิ่วหน้า โดยปฏิกิริยานั้นอยู่ในสายตาของหญิงสาวตลอด
ลัลนา:วันนี้แคนเซิลก่อนนะคะ พอดีนานาติดธุระ
ต่อตระกูล:รับทราบครับ
ชายหนุ่มถอนหายใจเบา ๆ หยิบกระติกน้ำที่เพิ่งใส่ลงในกระเป๋าออกมา ตามด้วยผ้าเช็ดหน้า และอื่น ๆ อติกานต์เห็นก็อดถามไม่ได้
“หยิบออกทำไมคะ”
“ไม่ไปแล้ว”
“อ้าว” เธอส่งเสียงประหลาดใจ
“อืม” ต่อตระกูลตอบรับแล้วไม่ได้เอ่ยอธิบายอะไรอีก สีหน้าเขาก็ราบเรียบมองไม่ออกว่าผิดหวังหรืออย่างไร
สาวน้อยที่แอบดีใจลึก ๆ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ที่วันนี้จะได้อยู่กับเขาทั้งวัน กระโดดเข้าไปคล้องแขน
“งั้นเย็นนี้เรามาทานอาหารด้วยกันนะคะ เดี๋ยวเอยสั่งอาหารมาเลี้ยงเอง”
“หืม จะเลี้ยงผมเหรอ”
“อือฮึ”
ต่อตระกูลยิ้มบางเบารอดูว่าเธอจะสั่งอาหารอะไรมาเลี้ยงเขา ประมาณห้าโมงเย็นไรเดอร์จากร้านอาหารที่อติกานต์สั่งไปก็มาส่ง หญิงสาวลงไปรับของขึ้นมา จัดใส่จานนำมาวางบนโต๊ะรับประทานอาหาร ก่อนจะเดินไปเคาะเรียกเขาที่นั่งอยู่ในห้องทำงานให้ออกมารับประทาน
ต่อตระกูลเดินออกมาก็ได้กลิ่น... กลิ่นปลาร้าโชยมาเข้าจมูก เมื่อเดินมาถึงโต๊ะก็พบกับส้มตำและเมนูอาหารอีสานหลายเมนูวางอยู่ทั้งส้มตำไทย ส้มตำปูปลาร้า ต้มแซ่บกระดูกอ่อน ไก่ทอด คอหมูย่าง ซุปหน่อไม้
ชายหนุ่มผู้ที่ไม่ค่อยสันทัดกับอาหารภาคนี้ยืนอึ้ง ไม่ได้รังเกียจ แค่คนมันไม่ค่อยได้ลิ้มลองเมนูแบบนี้เท่านั้นเอง
“นี่เหรอที่บอกว่าจะเลี้ยง”
“ใช่ค่ะ อร่อยนะคะ เอยอยากให้คุณต่อได้ชิมดู มีข้าวเหนียวด้วย”
เห็นสีหน้าท่าทางดูตื่นเต้นดีอกดีใจกับอะไรสักอย่างของเธอเขาก็จะลองกินดู ร่างสูงนั่งลง อติกานต์เห็นแบบนั้นก็นั่งลงฝั่งตรงข้ามหยิบช้อนส้อมลงมือตักตำไทยใส่จานให้เขาก่อน
“เอยสั่งไม่เผ็ดมาค่ะ คุณต่อทานได้แน่นอน”
“อืม”
ต่อตระกูลไม่พูดยาว เขารับคำแล้วตักอาหารในจานเข้าปาก เคี้ยวชิมรสชาติพลางพยักหน้า ตำไทยมีรสเปรี้ยวอมหวานนิด ๆ ต่อมาหญิงสาวก็ตักส้มตำปูปลาร้าให้เขา
“อันนี้ของดีเลยค่ะ รับรองแซ่บ”
คนพูดขยิบตาประกอบ ทำให้ชายหนุ่มหัวเราะก่อนจะใช้ช้อนตักเข้าปากตัวเอง เส้นมะละกอกรอบคลุกเคล้ากับรสเผ็ดและนัวของส่วนผสม อติกานต์จ้องมองอย่างลุ้น ๆ
“โอเคมั้ยคะ”
“อืม ก็ดี”
เห็นเขาเอนจอยกับอาหารที่เธอสั่งมาหญิงสาวก็แฮปปี วันเกิดของเธอไม่ต้องมีเค้กมาเป่า แค่ได้นั่งรับประทานอาหารกับคนที่รักก็มีความสุขที่สุดแล้ว ต่อให้จากกันไปเวลาที่ย้อนกลับมานึกถึงก็จะมีแต่ช่วงเวลาดี ๆ ให้จดจำ
ก่อนเข้านอนต่อตระกูลกดโทรศัพท์ส่งข้อความบอกฝันดีให้กับผู้หญิงที่เขา... กำลังจีบก็ไม่เชิงนัก รออยู่ครู่ใหญ่ก็ไม่ได้รับการตอบกลับจากลัลนา เขาก็ไม่ส่งข้อความไปเซ้าซี้เพราะนั่นไม่ใช่นิสัยส่วนตัว พออติกานต์เดินมาขึ้นเตียงด้วยสภาพที่สวมชุดนอนสายเดี่ยว สายตาเขาก็เปลี่ยนโฟกัสมาหาเธอ
“ว้าย คุณต่อ”
“เด็กขี้ยั่ว”
มือหนาดึงร่างบางลงมากกกอดไว้ใต้ร่าง ก่อนจะบรรเลงเพลงรักบนเตียงอย่างอิ่มหนำครั้งแล้วครั้งเล่าให้กันและกัน
^
^
^
***โปรดติดตามตอนต่อไปนะค้า ส่งกำลังใจให้กันด้วยน้า
- Writer
