34
“เธอทำให้ฉันมีความสุขทุกครั้งเลยมิแชล” เสียงใหญ่ดังฝ่าเสียงหอบหายใจของแขวลัย ที่เหนื่อยหอบราวกับวิ่งรอบสนามห้ารอบรวด
“มิ...มิแชล..ก็มีความสุขค่ะ” ลมหายใจที่ยังกลับมาไม่เป็นปกติจึงทำให้เสียงหวานขาดหาย
“ฉันอยากต่อจังเลยมิแชล นะ ต่ออีกรอบนะ” เขาอ้อนเสียงหวานหยด จูบไปทั่วดอกบัวนุ่มๆ ที่เขาซวนซบ
“ไม่ได้ค่ะ วันนี้ตั้งหลายรอบแล้วนะคะ อีกอย่างพรุ่งนี้คุณลูอีสต้องไปหาหมอด้วยค่ะ” เธอรีบร้องห้าม ก่อนที่เขาจะลงมือทำตามคำพูด
“รอบเดียวเอง นะ ขอต่ออีกรอบนะ รับรองรอบสุดท้ายของคืนนี้จริงๆ” เขาอ้อนต่อ ลากไล้ปากมายังยอดถันแล้วงับเอาดื้อๆ เล่นเอาเธอสะดุ้งเฮือก ร้อนวาบทั่วกายา
“ไม่ค่ะ พอแล้วค่ะนี่มันตีสองแล้วนะคะ”
เสียงของเธอนั้นเริ่มสั่น จะไม่ให้สั่นได้อย่างไร ในเมื่อปากและลิ้นหนาเริ่มทำงาน เช่นเดียวกับเอวสอบเริ่มขยับอวัยวะที่ไม่มีกระดูก
“น่านะ รับรองไม่เกินตีสองครึ่ง ตกลงตามนี้นะ”
ชายหนุ่มเอาแ
