บทที่ 3 หนุ่มโฮสต์

1240 Words
ณ คลับบาโฮสต์ย่านใจกลางเมือง “คนไหนคะ เด็กใหม่ที่พวกแกอวยนักอวยหนา” ฟ้าใสเอ่ยถามทันทีที่มาถึงคลับบาร์โฮสต์ “คนนี้เด็ดจริงแก แต่เขาจะมาช้าหน่อย” น้ำมนต์ได้ตอบกลับเธอ “ฉันว่าคนนี้ตัวท็อปชัวร์ ไม่เห็นไปนั่งดื่มโต๊ะไหนเลยนะ” สไปรท์เอ่ยเสริม “แบบนี้เขาคงไม่มานั่งโต๊ะพวกเราหรอกมั้ง” ฟ้าใสเอ่ยขึ้นทันที เมื่อฟังเพื่อนของเธอพูดถึงหนุ่มโฮสต์ที่ว่า กรี๊ด!!! อร้ายย!!! เสียงกรี๊ดได้ดังสนั่นทั่วคลับพร้อมกับแสงไฟที่มืดสลัว ไม่นานก็ปรากฏร่างหนุ่มหล่อเดินออกมาโชว์ตัวทันที เขาหล่อโดดเด่นมาก หุ่นสูงเหมือนนายแบบ หน้าตาเหมือนลูกเทพ ใส่กางเกงยีนส์ขายาว เสื้อเชิ้ตสีขาวไม่ติดกระดุม เผยให้เห็นหน้าอกแกร่ง ทุกสายตาภายในคลับได้จับจ้องไปที่ชายหนุ่มเป็นตาเดียว “หล่อมาก ฉันอยากได้เค้าอ่าา” สไปรท์ได้เอ่ยขึ้น พร้อมกับท่าทางที่ระริกระรี้ “พวกแก! เขามองมาที่โต๊ะเราด้วย” น้ำมนต์เอ่ยทันทีที่เห็นสายตาคมเข้มจ้องมองมาทางโต๊ะของพวกเธอ คนตัวเล็กจึงหันไปมองเขาอีกครั้ง ทำให้เผลอสบตากับเขาพอดี จังหวะที่ทั้งคู่จ้องมองตากันอยู่นั้น เหมือนมีแรงดึงดูดทำให้ไม่อาจละสายตาได้ จู่ๆ เขาก็เดินตรงมา เธอจึงรีบหลบสายตาคมเข้มทันที “หู้ยแก เขาเดินมาทางนี้” สไปรท์เอ่ยขึ้นทันทีที่เห็นชายหนุ่มเดินมา เขาได้เดินมาหยุดตรงโต๊ะของเธอ ทำให้สไปรท์และน้ำมนต์มองไปยังใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มด้วยแววตาเป็นประกาย ซึ่งต่างจากฟ้าใสที่มองเขาด้วยความงุนงง หล่อแบบนี้ทำไมถึงเป็นหนุ่มโฮสต์กัน ทำไมไปไม่เป็นดารา “สวัสดีครับ…” หนุ่มหล่อตรงหน้าได้เอ่ยทักทายสาวๆ แต่สายตาดันจ้องมองคนตัวเล็กนานเป็นพิเศษ “สะ สวัสดีค่ะ สไปรท์นะคะ” “น้ำมนต์ค่ะ” …ชายหนุ่มมองหน้าคนตัวเล็กก่อนที่จะเลิกคิ้วสูง เพราะคนตัวเล็กไม่ยอมแนะนำชื่อตัวเองให้เขาได้รู้จักแบบเพื่อนของเธอ “ผมชื่อซีเจย์นะครับ คุณชื่อ…” ชายหนุ่มยืนมองหน้าคนตัวเล็ก ก่อนที่จะเอียงคอถามเธอเล็กน้อย “ฟ้าใสค่ะ” “ยินดีที่ได้รู้จักครับ ดื่มอะไรกันบ้าง เดี๋ยวผมชงให้” “เหล้าโค้กทั้ง 3 แก้วเลยค่ะ” สไปรท์ตอบกลับเขาออกไป สองสาวสไปรท์และน้ำมนต์ที่นั่งข้างกันได้ซุบซิบกันอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนที่จะได้เอ่ยขึ้นมา “ซีเจย์มีแฟนหรือยังค่ะ” เป็นสไปรท์ที่เอ่ยขึ้น “ยัง..ไม่มีครับ” เขาตอบกลับสไปรท์ แต่สายตาดันมองใบหน้าหวานของฟ้าใสเป็นระยะ “แล้วยังไม่มีแฟนกันเหรอครับ ถึงมาเที่ยวแบบนี้ได้” ซีเจย์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “พวกเรายังไม่มีแฟนหรอกค่ะ โสดทุกคนเลย” น้ำมนต์ตอบเขาออกไป พร้อมกับส่งยิ้มให้เล็กน้อยด้วยความเขินอาย “จริงเหรอครับเนี่ย! สวยกันขนาดนี้” “จริงค่ะ โดยเฉพาะยัยฟ้า…” สไปรท์เอ่ยขึ้น “หยุดเลยแก” ฟ้าใสได้เอ่ยห้ามเพื่อนทันที เธอกลัวว่าเพื่อนเธอจะเมาท์ให้เขาฟัง ว่าเธอไม่เคยมีแฟนมาก่อน อายุก็ 25 ปีแล้ว แฟนสักคนก็ยังไม่เคยมี อีกทั้งไม่เคยมีผู้ชายเข้ามาจีบเลยสักคน สำหรับเธอมันเป็นอะไรที่หน้าอายมาก จากนั้นพวกเธอก็ดื่มกันไปครู่ใหญ่ โดยมีหนุ่มซีเจย์คอยดูแล เทคแคร์ เอาใจตลอด ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเขาจะดูแลฟ้าใสดีเป็นพิเศษ ทางด้านซีเจย์ 1 เดือนก่อนหน้า… คนตัวโตเดินเข้ามาในคฤหาสน์หรูด้วยความเร่งรีบ เนื่องจากคุณแม่โทรมาบอกว่าซันเดย์น้องชายของเขา มัวแต่หมกตัวอยู่ในห้อง ข้าวปลาไม่ยอมทาน “ซีเจย์ลูก น้องไม่ยอมออกจากห้องเลย แม่ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว” คุณแม่เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นคลอน “ใจเย็นๆนะครับ เดี๋ยวผมไปคุยให้” ซีเจย์เอ่ยขึ้น ก่อนที่จะเดินขึ้นไปยังห้องน้องชายของเขา ก๊อก! ก๊อก! “ซันเดย์…พี่เอง เปิดประตูให้หน่อย” ผมได้เคาะประตูเรียกน้องชาย ผมกับซันเดย์เรารักกันมาก มีเรื่องอะไรก็จะเล่าให้กันฟังตลอด ยกเว้นเรื่องแฟน เพราะซันเดย์หวงแฟนของเขามาก เขาบอกจะพามาเปิดตัวกับครอบครัวอีกที แอร๊ดดด!! ประตูห้องถูกเปิดออก สภาพซันเดย์ตอนนี้ดูไม่ได้เลย ร้องไห้ฟูมฟาย ห้องเละเทะมาก “ทำไมสภาพเป็นแบบนี้?” ผมเอ่ยถามน้องชายออกไปทันที ….ซันเดย์เงียบ ไม่ยอมพูดอะไรออกมา สายตาผมเหลือบไปเห็นมือถือที่เปิดรูปผู้หญิงคนหนึ่งไว้ นี่คงเป็นสาเหตุที่ทำให้น้องชายผมตกอยู่ในสภาพแบบนี้ “คนนี้ใช่มั้ย?…ที่ทำให้แกอยู่ในสภาพแบบนี้” ผมหยิบมือถือของซันเดย์ขึ้นมา เปิดรูปที่ค้างไว้ก่อนที่จะถามออกไป “อึก!อึก!…ฟ้าทิ้งผมไปแล้ว” ซันเดย์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นคลอน พร้อมกับน้ำตาที่รินไหลแก้มจำนวนมาก “ทิ้ง?” ผมเอ่ยถามเสียบเรียบนิ่ง “ฟ้าบอกว่า…เธอไม่รักผมแล้ว ทั้งที่ผมยอมเธอหมดทุกอย่าง อึกอึก!” “ยังรักเขาอยู่มั้ย?” “ไงรักก็รัก แต่ตอนนี้ผมเกลียดเธอมากกว่า เธอบอกว่าผมนิสัยเด็ก ปกป้องเธอไม่ได้ ไม่ชอบแบบผม แล้วจะมาคบทำไมตั้ง3ปีว่ะ แม่ง!! แถมยังเอาความซิงผมไปอีก ผมหวังว่าเราจะได้แต่งงานกันแล้วแท้ๆ เธอแม่งเห็นแก่ตัวฉิบ” ซันเดย์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงกระโชกโฮกฮา เพราะคงโกรธเธอเป็นอย่างมาก “อยากให้พี่ช่วยสั่งสอนเธอมั้ย?” ผมเอ่ยถามน้องชายออกไป “อึก!อึก!” ซันเดย์พยักหน้า เพื่อบ่งบอกว่าอนุญาตให้ผมจัดการกับเธอ “ขอรูปนี้นะ…เธอชื่อฟ้า?” “…” ซันเดย์พยักหน้าตอบกลับ “เลิกทำตัวอ่อนแอได้แล้ว แค่ผู้หญิงคนเดียว หาใหม่ได้ง่ายๆ น้องชายพี่หล่อขนาดนี้ รีบหายเศร้าได้แล้ว แม่เป็นห่วงแกมากนะรู้มั้ย?” ผมพูดขึ้นพร้อมเอื้อมมือหนาไปยีผมซันเดย์เบาๆ “ครับ ขอเวลาทำใจก่อน” จากนั้นผมก็คุยกับซันเดย์ไปเรื่อยเปื่อย พยายามชวนคุยเพื่อที่จะทำให้น้องหายเศร้า จะได้กลับมาเป็นคนร่าเริงแบบเดิม ณ คอนโดหรูของซีเจย์ ผมหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ก่อนที่จะกดต่อสายโทรหาลูกน้องคนสนิท ตึดดด ตึดดด “ไอเฟย มึงตามคนให้กูหน่อย” ผมเอ่ยทันทีที่ลูกน้องกดรับสาย “คนที่นายส่งรูปมาเหรอครับ” “เออ…ชื่อฟ้า ไปสืบมาว่าเธอชอบไปที่ไหน ไปทำอะไร ประวัติส่วนตัวไม่ต้องสืบ กูไม่อยากรู้” “ได้ครับนาย” พูดจบผมก็กดวางสายจากลูกน้องคนสนิท ก่อนที่จะเอ็นหลังพิงพนักโซฟาพร้อมกดดูรูปของคนที่ทำร้ายจิตใจน้องชายอีกครั้ง ผมมองเธอด้วยความโกรธแค้นเป็นอย่างมาก
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD