บทที่ 2 ป่วยกะทันหัน

959 Words

ณ บริษัทโฆษณาNKPN คนตัวเล็กนั่งทำงานอยู่ในห้องขนาดใหญ่ ตรวจงานและเซ็นเอกสารอยู่นั้น จู่ๆก็รู้สึกปวดท้องขึ้นมากระทันหัน เธอจึงรีบขับรถไปหาหมอที่โรงพยาบาลใกล้ๆทันที ช่วงหลังมานี่เธอรู้สึกปวดท้องบ่อยมากขึ้น กินยาก็ไม่ค่อยหาย แค่บรรเทาอาการลงเท่านั้น จึงคิดว่าถ้ามีอาการอีกครั้ง จะไปหาหมอเพื่อตรวจดู ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง พยาบาลได้ซักประวัติรวมทั้งสอบถามอาการของเธอ ก่อนที่จะให้คนตัวเล็กเข้าไปรอคุณหมอในห้องตรวจ . . . “คนไข้มีอาการยังไงบ้างครับ” คุณหมอเอ่ยถามเธอทันทีที่เขาเดินเข้ามา โดยที่ยังไม่ทันเห็นใบหน้าของคนตัวเล็ก “จู่ๆ ก็ปวดท้องมากเลยค่ะคุณหมอ” เธอตอบกลับไปโดยที่ไม่เห็นหน้าคุณหมอเช่นกัน สิ้นเสียงหวานของเธอ คุณหมอหนุ่มก็เดินมาหยุดข้างเตียงเผยให้เห็นใบหน้าสวย “พราวฟ้า/ซันเดย์” ทั้งคู่ได้เอ่ยขึ้นพร้อมกัน เมื่อหันไปจ้องมองสบตาซึ่งกันและกัน “เออ..เราฟ้าใส ไม่ใช่พราวฟ้านะ” คนตัวเล็กได้พูดออกไป ชายหนุ่มคงยังไม่ลืมพราวฟ้าน้องสาวของเธอ ก็เลยทำให้เขาแยกไม่ออก “จริงด้วย…เรามองไม่ดีเอง ขอโทษด้วยนะครับ” ซันเดย์เอ่ยขึ้นพร้อมมองใบหน้าสวยอย่างบรรจง “ไม่เป็นไร ซันเดย์เป็นยังไงบ้าง โอเคดีแล้วใช่มั้ย” ฟ้าใสเอ่ยถามเขาออกไปด้วยความเป็นห่วงเป็นใย “ครับ..มีกำลังใจดีเลยผ่านช่วงที่เลวร้ายมาได้ แต่กว่าจะมาทำงานได้ก็ผ่านไปตั้งเดือนหนึ่งเลยครับ ฮ่าฮ่า” เขายังคงเป็นซันเดย์ที่อารมณ์ดี ร่าเริง สดใสเหมือนเดิม เธอเห็นแบบนี้ก็รู้สึกโล่งใจ เพราะกลัวว่าเขาจะรู้สึกแย่มาก “เราขอโทษแทนยัยพราวด้วยนะ” เธออดไม่ได้ที่จะพูดขอโทษแทนน้องสาวตัวเอง “พราว…เหรอครับ ปกติเธอจะให้ผมเรียกสั้นๆว่าฟ้า” ซันเดย์เอ่ยขึ้นด้วยความงุนงง “งั้นหรอ?” คนตัวเล็กก็งุนงงไม่ต่างกัน ว่าทำไมพราวฟ้าต้องให้เขาเรียกว่าฟ้าด้วย หลังจากพูดคุยกันไปครู่หนึ่ง ซันเดย์ก็ได้ตรวจคนตัวเล็ก เขากดบริเวณท้องน้อยของเธอเพื่อดูอาการ ตรวจเสร็จก็ไม่พบความผิดปกติใดๆ เธอคงเครียดเกินไปเท่านั้นเอง คุณหมอหนุ่มเลยให้ยามาทาน เมื่อเธอรับยาเสร็จเรียบร้อย คนตัวเล็กก็ขับรถกลับคอนโดเพื่อไปพักผ่อนทันที เธอรู้ตัวเองว่าไม่ควรฝืนทำงานต่อ เธอควรจะให้ร่างกายได้บ้าง ขณะที่เธอนอนพักอยู่ตรงโซฟาห้องโถงนั้น จู่ ๆเสียงโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น กริ๊งงง!! สไปรท์ “ว่าไง” คนตัวเล็กเอ่ยถามปลายสายทันทีที่กดรับ “วันนี้ไปป่ะ” สไปรท์เอ่ยขึ้น ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเพื่อนของเธอชวนไปไหนคงไม่พ้นคลับบาร์โฮสต์ที่เดิม เพราะพวกเธอมักจะไปกันเป็นประจำ “พวกแกไปกันเลย วันนี้ฉันไม่ค่อยสบาย” “แกเป็นไรอ่ะ” สไปรท์เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง “ปวดท้องนิดหน่อย ไปหาหมอแล้ว ไม่ต้องห่วง” “อ่าเค พักเยอะๆ หายไวๆ” พูดจบเธอก็วางสายทันที ฟ้าใสนึกย้อนกลับไปตอนที่ได้คุยกับซันเดย์ ชายหนุ่มเป็นคนที่ดีมากคนหนึ่ง ไม่รู้ว่าทำไมพราวฟ้าน้องสาวของเธอจึงบอกเลิกเขาได้ลง มีคนรักดีๆแบบนี้ทั้งคน ถ้าเป็นเธอจะรักษาเขาไว้ให้ดีที่สุด คิดไปคิดมา เธอก็เข้าไปส่องไอจีของพราวฟ้า แต่ไม่มีรูปชายหนุ่มหลงเหลือเลย ซึ่งแตกต่างจากชายหนุ่มที่ยังมีรูปพราวฟ้าอยู่เต็มไปหมด เธอเผลอหลับตอนไหนก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็เช้าแล้ว… วันนี้เธอมาทำงานตั้งแต่เช้า เพราะเมื่อวานพักผ่อนเต็มที่แล้ว นอนเอาแรงมาเหลือเฟือพร้อมสู้รบกับการทำงานมาก คนตัวเล็กเดินไปดูงานถ่ายแบบผลิตภัณฑ์ที่สตูดิโอ ซึ่งมีพราวฟ้าน้องสาวของเธอเป็นนางแบบประจำบริษัท กำลังถ่ายทำผลิตภัณฑ์อยู่ “สวัสดีค่ะคุณฝ้าย” ฟ้าใสได้เอ่ยทักทายคุณฝ้ายเจ้าของผลิตภัณฑ์ทันทีที่เดินเข้าไป “สวัสดีค่ะคุณฟ้าใส ลงมาดูงานเองเลย เป็นเกียรติมากค่ะ” ….คนตัวเล็กยิ้มรับ เพราะเธอจะลงมาตรวจงานแบบนี้เป็นประจำอยู่แล้ว “เป็นยังไงบ้างค่ะคุณฝ้าย ถ้าอยากปรับแก้ตรงไหน คุณฝ้ายแจ้งเลขาฟ้าโดยตรงได้เลยนะคะ” “ไม่แก้แล้วค่ะคุณฟ้า งานละเอียดสวยมากค่ะ” “ขอบคุณนะคะ ฟ้าหวังว่าเราจะได้ร่วมงานกันอีก” “แน่นอนค่ะ” “เชิญตามสบายนะคะ ฟ้าขอตัวก่อน” เมื่อตรวจงานและพูดคุยกับเจ้าของผลิตภัณฑ์เสร็จ เธอก็เดินกลับขึ้นมาทำงานบนห้อง จนตอนนี้เวลาก็ล่วงเลยมา 19:54น. เธอทำงานจนลืมดูเวลา เห็นว่าเริ่มดึกมากแล้ว ฟ้าใสจึงรีบกลับคอนโดเพื่อพักผ่อนทันที แชทกลุ่ม ฟ้าใส : วันนี้เหนื่อยอ่ะ ขอเทนะ สไปรท์ : อีกละ พรุ่งนี้ห้ามเทนะยะ น้ำมนต์ : พรุ่งต้องมานะ อยากบอกเด็กใหม่คนนี้หล่อมากกกก ฟ้าใส : จะรอดู พรุ่งนี้ไม่พลาดแน่นอน สไปรท์ : พรุ่งนี้เจอกัน พักหลังมานี้เธอไม่ค่อยได้ไปเที่ยวคลับกับเพื่อนๆเลย เพราะคนตัวเล็กทำงานเลิกดึกดื่นทุกวัน แถมเธอยังรู้สึกเหนื่อยล้าจนอยากนอนพัก ไม่อยากที่จะทำอะไรเลย

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more