ผ่านไปครู่ใหญ่…นานพอสมควรที่ฟ้าใสนั่งแช่อยู่ในห้องน้ำ เธออาบน้ำเสร็จจึงเดินออกมา กลับพบว่าชายหนุ่มนอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงขนาดใหญ่
คนตัวเล็กรีบแต่งเนื้อแต่งตัว เพราะเธอเริ่มรู้สึกหิว ตั้งแต่เมื่อวานเย็นข้าวยังไม่ตกถึงท้องเลย เมื่อทำอะไรเสร็จสรรพจึงเดินออกไปที่ห้องอาหารทันที
บรรยากาศตอนนี้ฝนเริ่มซาลง แต่ยังคงตกปอยๆ เธอจึงเดินกางร่มออกมา เสียงเม็ดฝนกระทบกับร่มดังเปาะแปะเบาๆ
เมื่อมาถึงห้องอาหารของรีสอร์ท เธอเดินไปตักของที่อยากทานมานั่งรับประทานที่โต๊ะ ขณะที่เธอนั่งทานอาหารอยู่นั้น จู่ๆ ก็มีเสียงพูดดังขึ้นมาจากใครบางคนตรงหน้า
“ขอนั่งด้วยคนนะครับ” เธอเงยหน้าขึ้นไปมองทางต้นเสียง เขาคือต้นน้ำนั่นเอง
“พี่ต้น เออ..เชิญค่ะ” เธอตอบกลับเขาออกไป ก่อนที่จะส่งยิ้มบางๆให้
“เมื่อวานพี่รอเราตั้งนาน ทำไมถึงไม่มาล่ะ”
“อะ เออ เมื่อวานฝนตกเยอะมาก ฟ้าเลยไม่ได้มาตามนัด ขอโทษพี่ต้นด้วยนะคะ” ฟ้าใสเอ่ยขึ้นด้ว
