คลั่งรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++

คลั่งรัก❤️คุณหมอมาเฟีย<8>เกมซะแล้วสิ

ศูนย์อาหารโรงพยาบาล N

เมื่อสองหนุ่มสาวเดินเข้ามาในศูนย์อาหารบรรดาคุณหมอและพยาบาลต่างพากันหันมามองด้วยความสนใจ เพราะพวกเขาต่างรู้ดีว่าแก้มใสคือลูกสาวของท่านประธานโรงพยาบาล

แต่วันนี้แก้มใสกลับเดินเคียงคู่มากับคุณหมอคนใหม่สุดฮอตของโรงพยาบาลอย่างหมอวายุ ทำเอาทุกคนต่างให้ความสนใจและพากันแปลกใจไม่น้อยที่เห็นทั้งคู่มาด้วยกัน

“พี่หมอทานอะไรดีคะ” เมื่อเดินมาหยุดหน้าร้านอาหารที่มีทั้งอาหารตามสั่ง ก๋วยเตี๋ยว หรือจะเป็นข้าวราดแกง แก้มใสก็เอียงคอถามพี่หมอพร้อมกับยิ้มหวานให้ภาพนั้นทำเอาพยาบาลสาวที่พักเที่ยงพากันมองมาด้วยความอิจฉา

คุณหมอวายุต่างเป็นที่หมายปองของสาว ๆ เกือบทั้งโรงพยาบาลไม่ว่าจะเป็นคุณหมอสาว หรือพยาบาลสาวโสด ที่แวะเวียนพากันมาขายขนมจีบให้คุณหมอแต่ก็ไม่เห็นว่าคุณหมอวายุจะเล่นด้วยกับสาว ๆ คนไหนเลย ยกเว้นสาวน้อยตรงหน้าที่คุณหมอยิ้มกว้างให้แบบโลกสว่างสดใสจนแสบตากระแทกใจพวกเธอไปหมด

“วันนี้พี่หมอขอเป็นข้าวราดแกงแล้วกันครับ” ตอบสาวน้อยแก้มใสเสียงนุ่มก่อนที่จะสาวเท้ายาว ๆ เดินไปที่ร้านอาหารข้าวราดแกงโดยที่มีแก้มใสเดินตามมาติด ๆ ไม่ห่าง

“สวัสดีค่ะคุณหมอวายุ วันนี้รับอะไรดีคะ”

คุณป้ามาลัยเจ้าของร้านยิ้มทักทายคุณหมอด้วยความคุ้นเคยก่อนที่วายุจะกวาดสายตามองเมนูอาหารด้วยความสนใจถึงแม้ว่ามารดาของเขาจะจากไปตั้งแต่เด็ก แต่ที่บ้านเขาก็มีแม่บ้านคนสนิทของมารดาเขาที่คอยเลี้ยงดูเขากับพี่ชายมาโดยตลอดและมักจะชอบทำอาหารไทยให้เขากินจนเขารู้สึกคุ้นชินกับรสชาติของอาหารไทย

“ผมเอาไข่พะโล้ กับพะแนงหมูครับคุณป้า” เมื่อกวาดสายตามองจนพอใจก็เงยหน้าขึ้นมาสั่งเมนูมื้อเที่ยงกับคุณป้ามาลัยก่อนที่เสียงใส ๆ ของแก้มใสจะร้องสั่งอาหารกับคุณป้าบ้าง

“แก้มใสเอาเหมือนพี่หมอเลยค่ะคุณป้า” ยิ้มหวานให้คุณป้าที่มองหน้าสวยเนียนใสด้วยความเอ็นดูก่อนที่คุณป้าจะตักกับข้าวใส่ถ้วยเล็ก ๆ พร้อมกับข้าวสวยร้อน ๆ ให้ทั้งสองหนุ่มสาว

“ทานให้อร่อยนะคะ” ยื่นถาดอาหารให้ทั้งคู่ก่อนที่วายุกับแก้มใสจะเดินไปหามุมที่ไม่ค่อยมีคนเพื่อนั่งทานมื้อเที่ยงด้วยกัน ซึ่งมุมที่ทั้งคู่เลือกห่างไกลจากโต๊ะอื่น ๆ มากอยู่พอสมควร

“ชอบทานไข่พะโล้กับพะแนงหมูเหรอครับ” เมื่อนั่งลงบนเก้าอี้เรียบร้อยแล้ววายุก็เอ่ยปากถามแก้มใสที่ไม่ยอมไปนั่งตรงกันข้าม แต่กลับมานั่งข้าง ๆ เขาแทนด้วยความสงสัย

“ไม่ชอบค่ะ แต่แก้มใสชอบคนที่สั่งข้าวราดไข่พะโล้กับพะแนงหมูต่างหาก”

คำตอบที่ไม่ตรงคำถามของแก้มใสทำเอาคุณหมอถึงกับหลุดยิ้มออกมาด้วยความขบขันกับมุกเสี่ยว ๆ ที่แก้มใสขยันปล่อยมาจีบเขาเสียเหลือเกิน แรงดีไม่มีแผ่วเลยนะสาวน้อยเหมือนคำว่าชอบเขามันแปะอยู่ที่หน้าของแก้มใสอย่างไรอย่างนั้นเลย

“คารมคมคายแบบนี้แปลว่าต้องมีหนุ่ม ๆ มาจีบเยอะแน่ ๆ เลยใช่ไหมครับ” วายุถามแก้มใสยิ้ม ๆ ก่อนที่จะเริ่มลงมื้อทานมื้อเที่ยง ส่วนแก้มใสยังไม่แม้แต่จะลงมือทานข้าวแต่กลับนั่งเท้าคางมองชายหนุ่มยิ้ม ๆ คุณหมอถึงกับทำตัวไม่ถูกเมื่อถูกจ้องมองอย่างซึ่ง ๆ หน้าแบบนี้

“มีหนุ่ม ๆ มาจีบไหมก็มีนะคะเยอะด้วย แต่พี่หมอคือคนแรกที่แก้มใสชอบและตั้งใจจะจีบ” คำตอบของแก้มใสทำเอาวายุที่เพิ่งส่งข้าวเข้าปากถึงกับสำลักออกมากับคำตอบที่ตรงไปตรงมาแบบไม่มีเลี้ยวเลยสักนิดของแก้มใส

“ว้า พี่หมอสำลักความรักของแก้มใสเหรอคะ” แซววายุที่หายสำลักก่อนที่จะหยิบน้ำเปล่ามาเปิดขวดแล้วยื่นให้พี่หมอด้วยรอยยิ้มสุดแสนจะทะเล้นที่ทำให้วายุเสียอาการได้

“ขยันหยอดจริง ๆ นะเรา” หยิบขวดน้ำที่แก้มใสยื่นมาให้ก่อนที่จะส่ายหน้ายิ้ม ๆ ให้กับสาวน้อยที่นั่งยิ้มให้เขาอยู่โดยที่ไม่แตะมื้อเที่ยงเลยสักนิด มองหน้าเขาแล้วมันอิ่มทิพย์หรืออย่างไรกันนะ

“ทำไมไม่ทานครับ ไหนบอกพี่ว่าหิวไง” ไม่ปล่อยให้ความสงสัยทำงานนานวายุเอ่ยปากถามแก้มใสทันที จนถึงตอนนี้แก้มใสก็ยังไม่ยอมลงมือทานมื้อเที่ยงสักทีทั้ง ๆ ที่เป็นคนบอกว่าหิวมาก

“แค่มองหน้าพี่หมอก็อิ่มแล้วค่ะ” อะเอาไปอีกดอกทั้งตอบทั้งยิ้มให้วายุจนตาหยี คุณหมอถึงกับกลั้นยิ้มเอาไว้ไม่อยู่กับมุกที่ค่อย ๆ ปล่อยมาหยอดเขาทีละดอกสองดอก นี่กะจะรุกจนเขาไปไม่เป็นหรืออย่างไรกันนะเด็กแสบ

“อิ่มทิพย์เหรอคะ ลูกสาวพ่อ” คำทักทายจากผู้มาใหม่ที่ยืนถือจานข้าวอยู่ข้างหลังคนทั้งคู่เอ่ยถามขึ้น แต่แก้มใสกลับไม่ได้เอะใจเลยสักนิดยังคงตอบคำถามนั้นด้วยรอยยิ้มหวานเช่นเคย

“ใช่ค่ะ อิ่มทิพย์”

“อ๋อ ลูกสาวพ่อขาอิ่มทิพย์นั่นเอง” เสียงนิ่ง ๆ ที่ตอบกลับมาทำเอาแก้มใสหันขวับกลับมามองข้างหลังทันทีก่อนที่จะเจอกับกฤษฎิ์ที่ยืนมองหน้าลูกสาวด้วยสายตาที่คาดเดาไม่ได้ว่าตอนนี้พ่อขาของแก้มใสรู้สึกอย่างไร สายตาคมกริบของผู้เป็นพ่อมองไปที่ลูกสาวทีสลับกับหมอวายุที

ส่วนแก้มใสเมื่อรู้ตัวว่านั่งติดพี่หมอมากเกินไปก็รีบสไลด์ตัวออกมาห่าง ๆ พี่หมอวายุทันทีโดยไม่ลืมหยิบจานข้าวติดมือมาด้วย ส่วนกฤษฎิ์ก็ก้าวเข้ามานั่งแทรกกลางระหว่างคนทั้งคู่ก่อนที่จะกระแทกจานข้าวลงบนโต๊ะเสียงดังเล็กน้อยจนลูกสาวตัวน้อยถึงกับสะดุ้งสุดตัวด้วยความกลัวว่าพ่อขาจะรู้ว่าเธอแอบมาหยอดพี่หมอ

“กับข้าวที่นี่ไม่อร่อยเหรอคะลูกสาว ทำไมไม่กินล่ะ” กระตุกยิ้มมุมปากร้าย ๆ ก่อนจะถามลูกสาวด้วยน้อยที่ยิ้มแหย ๆ ให้ผู้เป็นพ่อก่อนจะส่ายหน้ารัว ๆ ปฏิเสธทันควัน ส่วนวายุได้แต่แอบยิ้มขำกับคนที่เฟียร์สมาจีบเขา แต่ตอนนี้กลับกลัวบิดาจนทำตัวไม่ถูกแล้ว

“พ่อขามาได้อย่างไรคะ”

เมื่อตั้งสติได้ก็รีบขยับมากอดแขนบิดาเอาไว้ก่อนที่จะถามเสียงหวานอย่างอ้อน ๆ เพื่อกลบเกลื่อนความผิดที่แก้มใสคิดว่ากฤษฎิ์ไม่รู้ แต่มาเฟียตัวพ่อแบบกฤษฎิ์ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาจน 54 ปี มีหรือจะมองไม่ออกว่าลูกสาวของเขากำลังเฟียร์สมาจีบผู้ชาย!!

“เหาะมามั้ง” ตอบลูกสาวที่เหมือนจะขำ แต่ตอนนี้แก้มใสกลับขำไม่ออก เพราะถ้าพ่อขาจับได้ว่าเธอมาจีบพี่หมออาจจะเกมไปเลยก็ได้

“แหม พ่อขาหัดเล่นมุกเป็นตั้งแต่เมื่อไรคะ” แก้มใสถามบิดายิ้ม ๆ แต่กฤษฎิ์กลับยิ้ม ยิ้มที่แบบรู้ทันลูกสาวตัวดีจนแก้มใสขนลุกไปหมด นาทีนี้แก้มใสกลัวพ่อขาจนลนไปหมดแล้วค่ะทุกคน

“ทีเรายังหัดเล่นมุกหยอดพี่หมอเขาได้เลย แล้วทำไมพ่อขาจะเล่นบ้างไม่ได้ล่ะ”

คำตอบของกฤษฎิ์ที่บ่งบอกว่ารู้ที่แก้มใสมาจีบพี่หมอทำเอาหน้าสวยเซ็กซี่ถึงกับยิ้มไม่ออกก่อนจะกระพริบตาปริบ ๆ ทำตัวไม่ถูกที่พ่อขาจับได้แล้ว ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้เธอเพิ่งจะปฏิบัติการตามจีบพี่หมอเองนะพ่อขา เกมเลยอะ แงงงง

“เป็นไงครับหมอวายุ มุกจีบหมอลูกสาวผมใช้ได้ไหมครับ” ตอบลูกสาวแบบรู้ทันไม่พอยังหันไปถามความเห็นจากวายุที่กำลังแอบยิ้มขำดูสองพ่อลูกโต้วาทีกันอยู่ แต่เมื่อกฤษฎิ์หันมาถามใบหน้าหล่อกลับตีหน้านิ่งอย่างสุขุมแล้วยิ้มออกมาน้อย ๆ แทน

“ก็น่ารักดีนะครับ” หน้าหล่อตอบท่านประธานนิ่ง ๆ โดยที่ไม่ได้มีความกริ่งเกรงกับสายตาดุ ๆ ของกฤษฎิ์ที่ส่งมาให้เขาเลยสักนิด หวงลูกสาวแหละเขาดูออก ลูกสาวออกจะสวยน่ารักเซ็กซี่ขนาดนี้ใครไม่หวงก็บ้าแล้ว คิดในใจเงียบ ๆ ก่อนที่มองตอบกลับกฤษฎิ์โดยที่ไม่หลบสายตาเลยสักนิด

ไอ้หมอนี่ใจกล้าไม่เบาแฮะ มองขนาดนี้มันยังไม่หลบ มั่นคงใช้ได้ดีนี่

กฤษฎิ์มองหมอหนุ่มรุ่นลูกอย่างพินิจพิจารณา น้อยคนนักที่จะกล้าสบตากับเขา แต่หมอวายุคือคนที่ไม่หลบแถมยังมองตอบกลับด้วยความจริงใจอีกด้วย ดู ๆ ไปก็ไม่เลวนี่หว่า

“อืมน่ารักดี ได้ยินไหมพี่เขาบอกว่าน่ารัก” กฤษฎิ์หันมามองหน้าลูกสาวที่ทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยมเมื่อได้ยินคำตอบของหมอวายุ อะพ่อขาชงให้แล้วกัน

“พ่อขาอย่าแกล้งแก้มใสสิคะ” เมื่อทนไม่ไหวแก้มใสก็เปิดฉากประท้วงอย่างอ้อน ๆ กับผู้เป็นพ่อทันที ไม่มีอะไรที่พ่อเธอไม่รู้หรอกรวมถึงเรื่องที่เธอกำลังจะจีบพี่หมอด้วยเช่นกัน เธอไม่มีทางปิดผู้เป็นพ่อได้เลยสักนิด เพราะหูตาไวแบบบิดาของเธอต่อให้ลับแค่ไหนพ่อเธอก็สามารถไขออกมาได้

“แกล้งที่ไหน เห็นชินบอกว่าลูกสาวพ่อกำลังควงหนุ่มมากินข้าวไอ้เราก็นึกว่าใคร ที่ไหนได้หมอวายุนี่เอง” ยังคงแกล้งลูกสาวที่ทำหน้าไม่ถูกเมื่อผู้เป็นพ่อไม่ยอมหยุดแกล้งสักที รู้ทั้งรู้ยังแกล้งทำเป็นว่าไม่รู้เรื่อง พ่อนะพ่อแสบจริงเชียว

“พอดีว่าแก้มใสเขาอยากเลี้ยงขอบคุณเรื่องเพื่อนเขาน่ะครับ” วายุเมื่อเห็นแก้มใสเข้าตาจนถูกบิดาบี้เอาเสียจนมุมก็รีบยื่นมือเข้ามาช่วยสาวน้อยทันที

“เรื่องเพื่อนหรือเรื่องที่สนามแข่งล่ะ อืม วันนี้ทำไมพะแนงอะร้อยอร่อย”

ถามลูกสาวกับหมอวายุที่ทำหน้าเลิ่กลั่กทันทีที่ได้ยินประโยคคำถามที่เหมือนรู้ทุกอย่างอยู่แล้วของกฤษฎิ์ ส่วนกฤษฎิ์ก็ตักข้าวทานอย่างอารมณ์ดีแต่ในใจนี่แอบเดือดที่ลูกสาวริอ่านมาจีบหมอที่โรงพยาบาลของเขา เพิ่งจะแตกเนื้อสาวทำไมถึงอยากมีแฟนแล้วเล่า ลูกสาวพ่อไม่รู้หรือไงว่าพ่อขาหวง!!

“พะ พ่อขารู้ได้อย่างไรคะ” แก้มใสหันขวับมาถามกฤษฎิ์ด้วยความตกใจ ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้นเมื่อรู้ว่าความลับไม่เคยมีในโลกสำหรับพ่อขาของเธอ กรี๊ดดด แล้วที่เธอจุ๊บพี่หมอพ่อขาก็ต้องรู้ด้วยน่ะสิ

“รู้ว่าเราตามจีบหมอวายุน่ะเหรอ” ประโยคต่อมาของกฤษฎิ์เล่นเอาแก้มใสถึงกับอ้าปากกว้างด้วยความตกใจยิ่งขึ้นไปอีก หมดกันความลับที่อุตส่าห์ซ่อนบิดาไว้แปลว่าพ่อขาเธอรู้ทุกอย่างแต่แกล้งทำเป็นไม่รู้สินะร้ายกาจนัก

“ว้า โดนจับได้เสียแล้วสิ” เมื่อโดนพ่อขาจับได้แล้วก็ไม่จำเป็นต้องแสร้งกลัวอีกต่อไป หน้าสวยหันมากระตุกยิ้มมุมปากบอกผู้เป็นพ่อ กฤษฎิ์อยากจะมะเหงกลงหัวลูกสาวเสียจริง ๆ กับยิ้มร้าย ๆ ที่แก้มใสส่งมาให้เขา นิสัยเฟียร์ส ๆ ร้าย ๆ แบบนี้ไปได้ใครกันมานะหรือจะเป็นเจ้ากายวะ

“นี่เอาจริงดิลูกสาว” วางช้อนลงก่อนจะหันมาถามลูกสาวที่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ส่งไปให้หมอวายุที่นั่งมองเขาสองพ่อลูกกำลังโต้วาทีกันเงียบ ๆ เป็นผู้ฟังที่ดี

“แล้วพ่อขาคิดว่าแก้มใสเล่น ๆ เหรอคะ” ถามบิดาเสียงระรื่นส่วนกฤษฎิ์ถึงกับยกมือกุมขมับด้วยความหนักใจทันที หวงลูกสาวก็หวง กลัวลูกสาวจะเข้าไปป่วนในชีวิตคุณหมอก็กลัว โอ๊ย!!ความดันจะขึ้น

“แก้มใสขาลูกเพิ่งจะ 20 เองนะลูก หนูจะเฟียร์สมาจีบพี่หมอเขาไม่ได้นะ” กฤษฎิ์แย้งลูกสาวเสียงด้วยน้ำเสียงของความเหนื่อยใจ ส่วนแก้มใสกลับทำหูทวนลมเหมือนไม่ได้ฟังที่พ่อขาบอกเสียอย่างนั้น

“พ่อขาพี่หมอออกจะน่ารัก พ่อขาดูสิคะบนหน้าพี่หมอเต็มไปด้วยคำว่าหล่อและก็น่ารัก ซารังแฮโย” มือบางจับหน้าซึ่งไร้ริ้วรอยของความเหี่ยวย่นถึงแม้อายุอานามจะปาไป 50 กว่าปีแล้ว ให้หันไปทางพี่หมอวายุของเธอที่กำลังทำหน้าไม่ถูกทันทีที่แก้มใสเล่นจับหน้ากฤษฎิ์ให้หันมามองหน้าเขา

“เฮ้อ พ่อขาอยากจะบ้าตาย” เมื่อรู้สึกว่าลูกสาวชักจะคลั่งใคล้หมอวายุจนเขาห้ามไม่อยู่แล้ว ก็ได้แต่ทอดถอนใจด้วยความเหนื่อยใจ ลูกสาวเขาดื้อมาก ซนมาก แสบมาก อย่างไรถ้าเขาห้ามลูกสาวก็คงไม่ฟังแน่นอน สงสัยเรื่องนี้ต้องไปปรึกษากับที่รักเสียแล้วสิว่าจะเอาอย่างไรดี

“อย่าเพิ่งตายค่ะ ไปขอพี่หมอให้หนูก่อนนะคะพ่อขา” ประโยคต่อมาของแก้มใสทำเอาเส้นเอ็นบนหัวของกฤษฎิ์เต้นตุ้บ ๆ ไม่ยอมหยุดทันที ส่วนวายุถึงกับหน้าเหวอไปเลยที่เด็กสาวบอกท่านประธานแบบนั้น ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งเคยเจอผู้หญิงแบบนี้ โคตรแน่ โคตรแมนเลยครับทุกคน

“พ่อว่าพ่อต้องไปตรวจความดันเสียหน่อยแล้วดีกว่าก่อนที่จะช็อกตายไปเสียก่อน” บอกลูกสาวก่อนที่จะลุกขึ้นจากเก้าอี้ทางยาวที่กำลังนั่งอยู่แล้วเดินจากไปทันที ขืนนั่งอยู่ตรงนี้นาน ๆ ความดันเขาได้ขึ้นจนคุมไม่อยู่แน่ ๆ ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าการเลี้ยงลูกสาวมาแบบแมน ๆ จะทำให้ลูกสาวเขาเฟียร์สถึงเพียงนี้

“ดูท่าท่านประธานจะหวงเรามากนะ” เมื่อกฤษฎิ์ลับสายตาไปแล้ววายุก็หันมาถามแก้มใสยิ้ม ๆ ก่อนที่เธอจะขำคิกคักออกมาด้วยความชอบใจกับท่าทีของบิดา

“พ่อขารักแก้มใสมากอันนี้แก้มใสรู้ แก้มใสก็รักพ่อขามากเช่นกันค่ะ แต่วันนี้แก้มใสก็อยากจะลองเปิดใจรักใครสักคนเหมือนที่แก้มใสรักพ่อขาบ้างจะได้ไหมคะ”

เสียงหวานสดใสถามวายุด้วยความจริงใจและจริงจัง ชายหนุ่มได้แต่นิ่งเงียบไปเมื่อได้ยินคำถามของเธอ สายตาคมกริบของวายุฉายแววเจ็บปวดเล็กน้อยซึ่งครั้งนี้แก้มใสเห็นมันชัดเจนก่อนที่จะจางหายไปอย่างรวดเร็ว

เธอต้องหาคำตอบให้ได้ว่าความเจ็บปวดในแววตาของพี่หมอคืออะไร

“พี่ขอยืนยันคำเดิมได้ไหมครับว่าอย่ามารักผู้ชายแบบพี่เลย” วายุตอบกลับแก้มใสไปด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นเช่นกัน คนตัวเล็กหัวใจกระตุกวูบโหวงรู้สึกหน่วงหัวใจอย่างบอกไม่ถูก เมื่อครั้งนี้พี่หมอก็ยังคงบอกเธอว่า อย่ารัก ผู้ชายแบบเขา แต่ก็แค่เพียงชั่วครู่ก่อนที่ความรู้สึกหน่วงในใจจะหายไปอย่างรวดเร็ว เพราะเธอคือแก้มใส ลูกสาวหมอมาเฟียนี่นา

“แก้มใสก็ขอยืนยันคำเดิมว่าอย่างไรแก้มใสก็จะจีบพี่หมอค่ะ อย่าหนีแก้มใสเลยนะคะเพราะต่อให้หนีอย่างไรก็ไม่มีวันหนีพ้น พี่หมออาจจะไม่รู้จักแก้มใสดีพอ แต่รับรองว่าถ้าพี่หมอได้รู้จักต้องตกหลุมรักแก้มใสแน่นอนค่ะ”

“วันนี้มาหยอดพี่หมอแค่นี้ก่อนนะคะ แก้มใสต้องกลับไปเรียนแล้ว บ๊ายบาย” โบกมือลาวายุก่อนที่จะกึ่งเดินกึ่งวิ่งเพื่อกลับไปหาไอโกะที่ห้องพักผู้ป่วยของซีน มีเวลาแค่ 40 นาทีเธอต้องซิ่งตีนผีเพื่อไปเข้าเรียนให้ทัน

ส่วนวายุก็ตกอยู่ในภวังค์ของความคิดมากมายที่กำลังตีกันให้วุ่นอยู่ในหัว เพราะคำพูดของแก้มใสก่อนจากไปมันทำเอาเขาว้าวุ่นหัวใจไม่น้อยเลยทีเดียวสลัดอย่างไรก็ไม่ออก

“น่าสนุกดีนะน้องชาย” เสียงของใครบางคนฉุดให้วายุหลุดออกจากภวังค์ก่อนที่ร่างสูงหล่อร้ายของเพลิงกัลป์จะนั่งลงตรงข้ามน้องชายแล้วยักคิ้วอย่างกวน ๆ