Ep18 : ริเริ่ม ก่อเกิดรัก

2784 Words

(ริเริ่ม ก่อเกิดรัก) 1 เดือนผ่านไป เสือควบม้ามาส่งรำเพยยังเรือนเหมือนดั่งเช่นทุกวัน หากหลายวันมานี้ชายหนุ่มมาส่งแล้วก็รีบขอตัวกลับ รำเพยรู้สึกว่าหมู่นี้เสือมีพฤติกรรมไม่เหมือนเดิม เขาแปลกแถมยังดูมีสีหน้าหม่นมัว หากเพราะรักและเคารพเขาเหมือนพี่ชายรำเพยจึงไม่คิดซักไซ้ เพราะมันไม่ใช่ธุระกงการของเธอ รำเพยเดินขึ้นบันไดมาจนถึงขั้นสุดท้าย เสียงพูดคุยปนเสียงหัวเราะแววเข้าหู นี่พ่อคงตั้งวงเหล้ากับไอ้พี่ทองก้อนอีกสินะ นี่ก็อีกคนไม่รู้เมื่อไรจะเลิกหน้าด้านหน้าทนเลิกตอแยกับเธอสักที ชายหนุ่มบนเรือนขยับตัว เงยหน้าขึ้นฉีกยิ้มกว้างส่งให้สาวเจ้าทันทีที่เห็นสาวงามในดวงใจเดินหน้ายุ่งขึ้นมาบนเรือน รำเพยทำเป็นเมินหน้าหนี หวังจะเดินเลี่ยงเข้าห้องโดยไม่คิดจะส่งเสียงทักทาย “อ้าว!กลับมาแล้วเหรอรำเพย เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วออกมาทำกับแกล้มให้พ่อด้วยล่ะ ของเก่าใกล้จะหมดแล้ว...” รำเพยทำหน้าเมื่อยใส่ผู้เป็นพ่อ เดินลงน้ำหนักปึงปังเดินเข้าห้อง ใช้เวลาไม่นานรำเพยก็เดินกลับออกมา พร้อมกับเสื้อผ้าชุดใหม่ เป็นเสื้อสีชมพูขับผิวขาวเนียนลออให้ดูสว่างสดใส กับผ้านุ่งสีเปลือกมังคุด “เอ๊ะ!หายไปไหนกันนะ?..แปลกคนจริง จะไปจะมาไม่คิดจะบอกกล่าวกันสักคำ” คนบ่นทำหน้ามุ่ย เป็นเพราะว่าออกมารอบนี้บนตั่งไม้ที่มีชายต่างวัยนั่งดื่มเหล้ากันอยู่กลับว่างเปล่า เหลือไว้เพียงไหสุรากับจานกับแกล้ม รำเพยเดินมายังระเบียงชะโงกหน้าเพ่งสายตามองตรงไปยังเรือนใกล้เคียง แต่ก็ไม่เห็นเจ้าของร่างสูง “กำลังมองหาพี่อยู่หรือเปล่าจ๊ะ รำเพยจ๋า” น้ำเสียงหวานหยดมาพร้อมกับลำแขนแข็งแรงสอดผ่านมาทางเอวคอดกิ่ว ทองก้อนแนบกายมาชิดใกล้ กอดกระชับร่างเน่งน้อยไว้อย่างคิดถึง รำเพยเหนื่อยกับการปัดป้องตัวเองจากชายจอมตื๊อ เลยยอมถูกกอด “ฉันกำลังมองหาพ่ออยู่ต่างหากละ...” “ปากเอ็งไม่เคยตรงกับใจ...” ทองก้องย้อนเสียงร่วน แนบริมฝีปากหนาบนผิวแก้มนวลใส เหมือนกับครั้งที่เขาเคยถามหาความรักจากเจ้าหล่อน รำเพยยังมาโกหกเขาทั้งที่แววตาพร้อมด้วยสีหน้ามันฉายออกมาชัดซะขนาดนั้น ความรักที่เจ้าหล่อนมีให้เขา มันไม่เคยจางหาย และเขาจะเอามันกลับมาเป็นของตัวเองให้ได้ดั้งเดิม หลังจากสะสางเรื่องของอุ่นเรือนจบสิ้น เศษซากของไอ้พวกเหลือเดนกลายเป็นอาหารมื้ออร่อยสำหรับสัตว์ป่า ทองก้อนจึงตั้งใจไว้อย่างมุ่งมั่นว่าเขาจะต้องกลับมาทวงคืนหัวใจดวงเดิมให้กลับมาสู่เจ้าของตัวจริง สายบัวหนีออกจากหมู่บ้านสามโคกโดยที่ทองก้อนไม่คิดติดตาม หรือนึกเสียดายหีบเงินหลายหีบที่ถูกสายบัวขโมยติดตัวไป ในเวลานี้เลยไม่รู้ด้วยซ้ำ หญิงสาวหายตัวไปอยู่กับใคร หรืออยู่ที่ไหน “เมื่อไรเอ็งจะเลิกไปเรียนสักที บอกตามตรงพี่ไม่ค่อยชอบขี้หน้าไอ้หน้าขาวมันสักเท่าไหร่ เห็นหน้ามันทีไรเบื้องล่างพี่มันรู้สึกคันหยิบๆขึ้นซะมาทุกที หรือว่าเอาอย่างนี้ดีไหม เอ็งต้องยอมให้พี่เป็นคนไปรับไปส่งเอ็งถึงโรงหนังสือ” “ไม่เอาอะไรทั้งนั้นแหละจ้ะ...แล้วก็ปล่อยเอวฉันด้วย ไม่กลัวพ่อออกมาเห็นหรือไง?” “เห็นก็เห็นสิ พี่ก็เคยบอกเอ็งแล้วเหมือนเรื่องนี้ พี่มากราบขอเอ็งกับพ่อสุขตรงๆอย่างลูกผู้ชาย...รอแค่เอ็งนี่แหละ ยอมใจอ่อนให้พี่สักทีสิหนา พี่จะได้มาผูกข้อมือ...” รำเพยส่งค้อน อารมณ์หึงหวงในคืนวันเก่าๆไหลวนกลับมากระแทกบาดแผลในโพรงอก ทีตอนนั้นใครกันยืนยันนอนยันอยากจะผูกข้อมือกับอีนังสายบัวให้ได้ ทีตอนนี้พอถูกสาวเจ้าทิ้ง จะมาหน้าด้านบอกอยากจะผูกข้อมือกับเธอ รอไปเถอะไอ้พี่ทองก้อน ชาตินี้เธอจะไม่ยอมใจอ่อนให้ด้วยง่ายๆหรอกนะ คนเรามันเจ็บแล้วต้องจำสิ... “แล้วอีกอย่างพ่อสุขแกไปหาน้าสาลีแล้ว ปากบ่นว่าคิดถึง” เปลี่ยนจากเรียกน้าสุขมาเป็นพ่อสุขโดยไม่ขัดปาก โชคดี ทางสะดวกขนาดนี้มีหรือทองก้อนจะยอมปล่อยโอกาสดีๆให้หลุดมือ ดังนั้นฝ่ามือหยาบจึงเลื่อนขึ้นมากอบกุมปทุมถัน รำเพยนิ่วหน้ายกมือเล็กขึ้นตีมือของคนซุกซน ทองก้อนสะดุ้ง “อย่ามาทำเนียนนะพี่ทองก้อน...” รำเพยเอ็ดเสียงเข้ม “นิดๆหน่อยๆแค่นี้ อย่าทำเป็นห่วงพี่นักเลย...” “ปล่อยฉันก่อนพี่ทองก้อน ฉันจะเข้าครัวไปทำกับข้าว แล้วถ้าพี่ไม่มีธุระไปไหน ก็อยู่กินด้วยกันที่นี่แหละ ฉันมีเรื่องอยากจะบอก” ทองก้อนยิ้มแฉ่งเลยทีนี้ ธุระไหนก็ไม่สำคัญเท่ากับได้กินข้าวเย็นกับรำเพย เผลอๆอาจได้กินทั้งของคาวแล้วก็ของหวาน ความตื้นเต้นทำให้ทองก้อนไม่ได้สนใจกับประโยคสุดท้าย... “เอาสิเดี๋ยวพี่ช่วยหุงข้าว...” ------------------------- เสือไม่ได้ควบม้ากลับหมู่บ้านดาวเรือง เขาแวะมาอีกหมู่บ้าน ที่มีเรือนหลังใหญ่โตประดับด้วยคบไฟไว้รอบอย่างสว่างไสว พร้อมกับดอกไม้นานับชนิดร้อยเรียงไว้ตามขอบหน้าต่าง ประตู พากันส่งกลิ่นหอมอบอวลไปทั่วทั้งบริเวณ ราวกับกวักมือเรียกให้ชายมากหน้าหลายตาแวะเวียนกันมาเล่นสนุก ผู้ชายมากตัณหาเรียกที่นี่ว่า บ้านสามดอก หญิงสาวนุ่งผ้าน้อยชิ้นพากันเดินขวักไขว่ ใบหน้าแต่งแต้มด้วยสีสันจากเครื่องสำอางทำจากสมุนไพรชั้นดี ริมฝีปากอิ่มแดงสดตัดกับซี่ฟันเล็กขาวสะอาด เมื่อก่อนนานๆเสือจะแวะมาหาความสำราญที่นี่สักครั้ง เสร็จแล้วก็ไม่นึกติดใจ ทว่าตอนนี้เขากลับใช้เวลาที่นานกว่าในห้องหนังสือ “ผู้ชายของเอ็งมาหาแล้วนู่นแหนะ นังสายบัว...จะเอาอย่างไร เอ็งจะรับแขกต่อเลยไหม? ขาจะไปถ่วงเวลาไว้ให้ก่อน...” สายบัวรีบผละห่างจากริมฝีปากของชายอายุมาก คนนี้เป็นเศรษฐีจากหมู่บ้านมะแว้ง ปรนเปรอแก้วแหวนเงินทองให้ตนเองมากอยู่ แต่ลีลาไม่เด็ดเท่าหนุ่มฉกรรจ์อย่างเสือ เธอเหลียวใบหน้ามองเพื่อนร่วมบ้านสามดอก พยักหน้าส่งสัญญาณ ชายแก่เหนี่ยวลำคอระหงลงมาจูบปาก ดูดปลายลิ้นด้วยอารมณ์กระสันอยาก “อ๊า...ยังไหวหรือเอ็ง...“ เศรษฐีแกเอ่ยถามหลังจากควานเอารสหวานจากโพรงปากนุ่มจนพอใจ สายบัวคันปากยิบๆ แหม่...ไอ้แก่ กระแทกไม่กี่ทีเขื่อนก็พัง เอาอะไรมารับแขกต่อไม่ไหว “ไหวสิจ๊ะ...พี่เศรษฐีก็เบาแรงให้ฉันหน่อยก็แล้วกัน...” ใจคิดอย่างปากพูดอย่าง ใบหน้าสวยแสร้งทำเป็นเสียวซ่าน ยกก้อนโด่งรับลำดุ้นอันเขื่อง สอดผ่านรูเล็กขณะปากอ้าอมหัวนมแข็งชูชัน “อืม...ใหญ่ คับร่องฉันไปหมด...” ความจริงคือสายบัวแทบไม่รู้สึกถึงแรงสอดทะยานในกลีบสาว น้ำเมือกขับไหลก็เป็นเพราะปลายนิ้วขยี้เขี่ย แล้วก็อย่างที่ใจสายบัวคิด กระแทกไม่กี่ทีไอ้เศรษฐีแก่ก็ล้มคว่ำ ฉีดน้ำขาวขุ่นใส่ในโพรงสาวของเธอ นอนทาบอยู่บนกายพร้อมกับเสียงหายใจหอบถี่... “มีความสุขไหม สายบัว...” ยังจะกล้าถามอีกนะไอ้แก่ “อ๊า...จ้ะ ฉันมีความสุขเหลือเกิน พี่เศรษฐีต้องมาหาฉันบ่อยๆนะ อย่าหายไปอีกนานๆละ ฉันคิดถึง...” “ปากอย่างนี้ข้าถึงไปไหนไม่รอด มีหนทางหนีอีแก่ที่เรือนได้คราใดต้องมาหาเอ็งที่นี่ตลอด...” สายบัวขยับลุกดันร่างเหี่ยวให้นอนราบ แล้วดันตัวเองขึ้นคร่อมอยู่ด้านบน ลำอวบขนาดพอดีอ่อนตัว สายบัวร่นกายเปลือยเปล่าลงด้านล่าง คีบดุ้นเนื้อเข้าไว้ในปาก ดูดเลียทำความสะอาดจนมันเกลี้ยงเกลา ปลายหัวทู่ไร้น้ำเมือกเกาะปริ่มเพราะหมดน้ำยา เศรษฐีแก่ถึงกับส่งเสียงร้องซู๊ด เกร็งก้นเหี่ยวยามถูกปากร้อนดูดเลียดุ้นเนื้อยันพวงไข่ หมายจะต่อเวลาอีกสักหน่อยหากตนนั้นก็รู้สึกเหนื่อยล้าจนอยากจะนอนพักมากกว่า พอถูกดูดดุ้นจนเพลินทีนี้เศรษฐีแก่เลยเผลอหลับไปในที่สุด... สายบัวหยัดตัวขึ้นนั่ง ปาดน้ำลายทิ้งอย่างสะอิดสะเอียน ก่อนจะเดินกายล่อนจ้อนกลับเข้ากระโจมเพื่ออาบน้ำชำระร่างกายให้หอมฟุ้ง... ---------------------------- เสือนอนแช่ตัวอยู่ในถังน้ำขนาดใหญ่ ความกว้างของถังใบโตรองรับคนลงไปนั่งได้ถึงสองคน สายบัวเดินนวยนาดเข้ามาตามความเคยชิน รู้ว่าถ้าเสือมาบ้านสามดอกเขาจะต้องมาแช่ตัวในกระโจมห้องนี้ บนเรือนร่างงดงามปราศจากอาภรณ์ติดกาย สายบัวถอดมันทิ้งไว้ด้านนอก หน้าอกทรงงามไหวโยกไปตามจังหวะการเดิน เนินอูมสองแคมยังคงเบียดชิดแม้นจะผ่านการใช้งานมาอย่างชนิดที่เรียกว่าโชกโชน เพราะว่าสายบัวมียาสมุนไพรดีมีเอาไว้ทาก่อนนอน สายบัวได้มาจากสาวๆในบ้านสามดอกนี่แหละ เป็นยาทาแล้วจะทำให้กลีบผกาฟื้นตัวราวกับของเด็กสาว ก่อนนอนเธอต้องทามันทุกค่ำคืน ถ้าจะให้ผลดีต้องทาด้วยปลายลิ้น ตัวยาจะได้ซึมผ่านไปทั่วทั้งโยนี แน่นอนว่าสายบัวมีหลายลิ้นอาสาเป็นตัวช่วยในเรื่องนี้ “มาแล้วหรือสายบัว...” ได้ยินเสียงเดิน เสือจึงลืมตาขึ้นมอง แววตาเขาลุ่มหลงในความงามของเรือนกายขาวผุดผาด ชายหนุ่มยกขายาวพาดไว้บนขอบถัง กระดกก้นลอยขึ้นเหนือน้ำที่สูงเพียงแค่เอวสอบ สิ่งที่ลอยขึ้นมากระทบสายตาสายบัวคล้ายราวกับดอกเห็ด หญิงสาวกลืนน้ำลายมองเจ้าสิ่งนั้นตาปรอย ขนาดต่างกันกับดุ้นของไอ้แก่นั่น ราวฟ้ากับเหว... “วันนี้พี่เสือจะอยู่ค้างกับฉันที่นี่ด้วยหรือเปล่าจ๊ะ ฉันจะได้ปรนนิบัติรับใช้พี่ให้นานๆสักหน่อย...” “ถามทั้งที่เธอก็รู้อยู่มิใช่หรือ ฉันอยู่ค้างได้ซะที่ไหน...ประเดี๋ยวคุณพ่อจะได้เอ็ดตะโรเอา...ยิ่งหมู่นี้ฉันกลับเรือนดึก ท่านก็ชักจะเริ่มสงสัยเสียแล้วด้วยสิ...วันนี้ก็คงต้องรีบซะหน่อย...” “รีบหรือจ๊ะ...” “ใช่...เธอลงมาในถังเถอะ ฉันปวดหัวดุ้นอยากให้เธอช่วยดูดน้ำออกให้สักหน่อย...พอได้คลายอาการกำหนัดเราจะได้มีความสุขร่วมกัน...” สายบัวอยากกรีดร้องให้กับคนโตแต่ตัว คนอะไรอายุเยอะจนปูนี้หากยังกลัวพ่อจนหัวหดโดยไม่กล้าตัดสินใจทำอะไรตามใจทั้งนั้น เขามีดีทุกอย่างยกเว้นแค่เพียงเรื่องเดียวคือกลัวผู้เป็นพ่อจนดูเหมือนลูกแหง่ ทำให้แผนการของเธอนั้นพังไม่เป็นท่า จำต้องระเห็จตัวเองมาขายตัวอยู่ในบ้านสามดอกแบบนี้ไง นึกถึงทีไรน้ำตามันตกในซะทุกที เดิมทีสายบัวคิดวางแผนจะใช้มารยาหญิงหลอกล่อให้เสือนึกสงสารเหมือนกันกับครั้งที่เธอระเห็จตัวเองไปขอความช่วยเหลือจากนายบ้านทัพทองยังหมู่บ้านสามโคก หนุ่มๆในหมู่บ้านยังสงสารแล้วก็เห็นใจเธอแทบทั้งนั้นเลย กระทั่งยังถึงขั้นลุ่มหลงหมายจะผูกข้อมือรับเธอเป็นเมียซะด้วย ส่วนเสือเองทีแรกก็ดูท่าทีเหมือนจะหลงเธอเช่นกัน เขายังเอ่ยปากว่าจะพาเธอไปอยู่เรือน แต่แล้วทุกอย่างมาพังพินาศเพียงแค่พ่อของเขาไม่เห็นด้วย แผนการไม่เป็นดั่งหมายสายบัวเคว้งคว้างไร้หนทางไป เธอจึงต้องบากหน้ามาขายตัวอยู่ในบ้านสามดอก เสือเองที่ยังคงติดใจในลีลาเร่าร้อนจึงตามมาเป็นลูกค้าไม่เว้นว่าง เรียวเท้าขาวจุ่มลงในถังน้ำ เสือผงกศีรษะมองอย่างพึงใจ ก่อนจะวางศีรษะพาดไว้บนผ้านุ่มสีขาวตรงขอบถังพร้อมหลับตาพริ้ม ปล่อยความรู้สึกให้ผ่อนคลาย รอให้สาวเจ้าปรนนิบัติป้อนความสุขให้เหมือนเช่นเดิม สายบัวสาวดุ้นเนื้อยาวในมือ คลี่ยิ้มสมใจอยาก ดีกว่าของไอ้แก่เศรษฐีเป็นไหนๆ สายบัวไม่ใช่สาวงามที่สุดแห่งบ้านสามดอก เลยไม่สามารถเลือกลูกค้าด้วยความพึงพอใจได้ นางชุ่มเจ้าของเรือนเป็นผู้เลือกให้ หญิงสาวครอบเรียวปากอิ่มอมดุ้นเนื้อไว้เสียคำโต มันแน่นคับปาก สายบัวจึงค่อยๆขยับดุ้นเนื้อเนิบนาบ เนินพุ่มไหมใจกลางความเป็นสาวปวดหนึบ ทั้งที่ก็เพิ่งมีลำดุ้นสอดผ่านมาเมื่อสักครู่นี้หยกๆ แต่อย่างที่ว่าลำดุ้นอันเขื่องแค่นั้นไม่อาจเติมเต็มอารมณ์ปรารถนาลุกโชนของสายบัวได้เต็มอิ่ม “อืม...ดีมาก...อ๊า...อีกนิด...กลืนให้ถึงคอหอยหน่อยสิ” เสือเอ่ยชมยามอารมณ์เสียดเสียวกระแทกเข้าใส่ ส่งเสียงครวญครางยาว เกร็งก้นขาวส่งลำอวบให้กระทุ้งอยู่ในโพรงปากคับแน่น สายบัวแอ่นตัวโน้มไปด้านหน้า สอดนิ้วมือข้างหนึ่งผ่านใต้ล่างเขี่ยขยี้ติ่งสวาทไปพร้อมกับการดูดเลียท่อนดุ้น เสือตวัดฝ่ามือดึงยอดปลายถันสีหวาน ขยับสะโพกแกร่งพร้อมเป็นฝ่ายกระแทกลำดุ้นควบคุมจังหวะร่านร้อนเสียเอง สายบัวที่รับดุ้นเนื้อไว้จนเต็มคำรู้สึกแสบร้อนโพรงปาก เธอวาดฝ่ามือกลับมายันหน้าอกแกร่งเอาไว้เป็นหลัก ขยับร่างขึ้นคร่อมลำขายาวตั้งรับแรงส่งเข้าออกจนน้ำตารินไหล ก่อนน้ำขาวขุ่นจะพุ่งฉีดออกมาให้ดื่มกินไม่หวาดไม่ไหว ความชำนิชำนาญทำให้สายบัวสามารถกลืนกินน้ำรักได้จนหยดสุดท้าย “อู้ว...อ๊า...” เสือคำรามตอนฉีดพ่นน้ำรักเข้าปากอิ่ม “ฉันเข้าแล้วนะ...” เสือซึ่งต้องเร่งทำเวลา เขาไม่เวิ่นเว้อวาดลีลารักให้เสียเวลา บอกปุ๊บก็จัดการดันเอาร่างอวบอัดขาวลออลอยขึ้นมาในระยะเสมอกัน กดปากจูบดุดันพร้อมกับส่งตัวตนแข็งกร้าวสอดชำแรกผ่านเข้ากลีบสวาทจนสุดปลายโคน สายบัวสีหน้าบิดเบี้ยวอารมณ์หวามพุ่งสูง หยัดสะโพกตรึงรับแรงกระแทกกระทั้นไม่ออมแรง เสียงดัง ปรัก ปรัก ปรัก ผิวน้ำในถังกระเพื่อม “อะ...อะ...อะ...อะ...” สายบัวคราง “อืม...ซีด...เอาไว้พรุ่งนี้ฉันจะหาเธอให้เร็วกว่านี้แล้วกัน...เธอก็อย่าเพิ่งรับใคร...” เสือกระแทกไปพร้อมกับนัดหมาย ไม่แน่พรุ่งนี้เขาจะไม่ควบม้าไปส่งรำเพย หญิงสาวที่พ่อเขาอยากได้มาเป็นลูกสะใภ้ “ได้จ้ะ...อ๊า...ฉันจะรอพี่เสือ แต่จะไม่ให้ฉันรับลูกค้าเลย คงทำเช่นนั้นไม่ได้หรอก เพราะประเดี๋ยวแม่ชุ่มแกจะโวยวายเอา...” “ฉันจะจ่ายเงินเพิ่ม เธอไม่ต้องกังวล” สายบัวเลยยิ่งเกิดความรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ผู้ชายคนนี้เป็นผัว ลีลาเขาทั้งเด็ดทั้งถึงใจเติมเต็มความรู้สึกเอ่อล้นให้เธอได้ตามต้องการ ไหนจะเงินทองให้ใช้ก็มีมากโข ไม่รู้ว่ามีชาตินี้ทั้งชาติจะใช้หมดหรือเปล่าหรอก เจ้าหล่อนตัวงอหงิกตอนถูกกระทุ้งไม่เว้นจังหวะ นมถูกบีบเคล้นด้วยมือใหญ่ทว่าไม่หยาบกร้าน เพราะเสือไม่เคยทำงานหนักนอกจากนั่งท่องตำรา ดุ้นเนื้อเขาอาบเยิ้ม ถูกร่องหลืบขมิบรัดกระชั้นถี่ยามสายบัวเดินทางไปถึงฝั่งฝัน... “แตกแล้วจ้าพี่เสือจ๋า” ดวงตาลอยเคว้งไปตามพายุสวาท เสือดูดนมแรงๆแล้วปล่อยก่อนเคลื่อนฝ่ามือมาขยี้ปุ่มกระสัน สายบัวดิ้นเร่าๆ แตกไปอีกหนึ่งน้ำ “ขออีกนิด...รอบนี้เรามาแตกพร้อมกัน” เสือกำเอวคอดดึงให้ลอยสูง ตัวเองเลือนสะโพกลงต่ำหามุมถนัดแล้ตั้งหน้าตั้งตาตอกกระทุ้งร่องสาวอย่างบ้าคลั่ง เพียงไม่นานทั้งสองก็จูงมือไปท่องแดนฉิมพลีพร้อมๆกัน... -------------------------

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more