MY HUSBAND'S DARKEST DESIRE

Nature Of Life

Ayala, Markus Patrick Ayala , according to his business card . Muling tiningnan ni Emma ang kaniyang mahabang listahan , naisip Niya na palaging lumilitaw ng higit pa sa Isang dosenang beses ang pangalan ng lalaking ito . Hindi pa nga Niya ito na hire pero parang gumugulo na sa kaniyang isip , at hindi Niya maintindihan kung bakit . Wala naman sigurong personal na namamagitan sa kanila , yet he reminded her sharply of how much she missed simple human contact . He was a handyman , she needed house fixed , end of story . Nothing unusual about that . Naranasan na Niya ang mag hire ng mga plumber at taga-ayos ng sira noon sa kaniyang bahay , pero hindi Niya naramdaman na siya ay magpantasya ng mga ganoong uri ng lalaki . There was something about the way Ayala appeared , timing his arrival at her most lunatic moment . A knight in a rusty pick up truck , a tape measure in a holster in his hip. Hindi Niya alam kung ano ang gagawin Niya kung hindi siya dumating , but it was not overly dramatic to imagine he'd save her from doing desperate and stupid. Alam Niya wala namang pakialam si Ayala sa kaniya . Ang dating ng lalaki sa kaniya ay businesslike , mula sa pag obserba nito sa bawat silid na kanilang pinuntahan , ang pagsulat nito sa clipboard Niya kung ano ang dapat ayusin . Pero , hindi siya Isang ordinaryong businessman na kaniyang nakasalamuha at nakausap . In his imported Boston Red Sox, cop , work boots and faded jeans . His hair was a little too long , his attitude too ...

Ang biglang pag-alog ay nakapigil sa kaniyang pag-iisip at muntik na itong lumukso mula sa kaniyang kinauupuan , ngunit hindi maiwasan na ang kaniyang ballpen at journal ay nahulog sa sahig . sinulyapan Niya ang pintuan , it was broad daylight , she reminded herself , hindi siya dapat matakot . Pero hindi pa rin Niya maiwasan na sunggaban ang fire poker malapit sa stove . Dahan dahan siyang lumapit sa pintuan . She wished she could see through the side light , but a while back it had been broken by a thrown rock and boarded up . Hinigpitan ng kaniyang mga dAliri ang paghawak sa fire poker at pigil ang kaniyang hininga , para siyang nahihilo . Dahil sa mga harrassment at pagbabanta na kaniyang natanggap simula ng mamatay si Victor ay natuto na siyang matakot at mataranta sa bawat pag -uga , pagkaluskos na kaniyang mga narinig gabi man o araw . This is supposed to be over , she wanted to scream. It was an accident , damn it . But her lawyer had warned her that the ruling wouldn't end her troubles . Kailangan niyang magtiwala sa sinabi ng kaniyang lawyer .

Muling narinig Niya ang katok . Ang pagkatok ay mas lalong Naging malakas . Marahas . Bumuntong-hininga si Emma ,binuksan ng bahagya at sinilip ang pintuan . Medyo bumuka ang safety chain , ng makita Niya kung sino ang nasa pintuan , biglang nanghina ang kaniyang tuhod dahil sa siya ay nakampante .Hinagis Niya ang fire poker sa umbrella stand , sinara Niya ang pinto at kinuha ang safety chain at binuksan ang pintuan . Emma stepped aside to let her visitor in and quickly shut the door . Hindi Niya inaasahan na bumisita ang kaniyang ina , bagama't hindi naman siya nasorpresa ng ito ay kaniyang makita . "Come on in , Mom ." Aya Niya sa kaniyaing ina .

"Hello sweetie , may binili ako na afghan( blanket or shawl) sa iyo ."' Niyakap ni Emma ang kaniyang ina . " Another Torres specialty . Thanks mom , you spoil me ."

" No , I knit like the wind ." Sabi ng Kaniyang Mommy . Natuto siyang mag knitting dahil ito ang Naging diversion Niya sa kaniyang attempt para tumigil sa panigarilyo . Ang kinalabasan ay naging expert siya sa paggawa ng afghan at paninigarilyo . "Nasaan ka ba kahapon ? " tanong ng kaniyang ina . " I wish you have an answering machine , sa palagay ko ikaw lang ang nag-iisang tao sa planeta na walang answering machine . " Puna ng kaniyang ina . Ang totoo , mayroon siyang answering machine, sinadya niyang hindi iyong gamitin pagkatapos ng aksidente, dahil sa mga anonymous callers na wlaang tigil sa pagtawag . " Pasensya ka na Mom . Siguro ng tumawag ka kahapon , ay nasa labas ako . Chopping wood . " Tinaas Niya ang kaniyang naka bandage na mga kamay .

"For heaven's sake ," Dina smiled briefly before taking up her hat , pagkatapos ay yumuko upang hubarin ang kaniyang plastic boots na suot thirty years ago . Maliban sa paglalim ng character ng kaniyang mukha , ay hindi mo masasabi na tumanda ang kaniyang ina . "So , " Sabi ng Kaniyang ina habang ang kaniyang coat ay kaniyang hinubad at sinabit sa hall tree . " Things are better , yes?"

"Much ." Maliban sa kaniyang winasak na mailbox at bahay na malapit ng masira , everything was just peachy. . Pero iniwasan Niya ang mag complain sa harapan ng kaniyang ina . Throughout the ordeal, iniiwasan Niya na isali ang kaniyang mga magulang sa kaniyang paghihirap . Ayaw niya na malaman Nila ang kaniyang takot sa mga tawag ng telepono , ang mga pananakot at pagbabanta , the constant hounding , the whispers and the doubts . Alam Niya na marami ng hirap sina Dina at Luke Torres simula noong siya ay bata pa . Mayroong picture frame na nakatayo sa dulo ng desk . Larawan nilang tatlo noong si Emma ay eleven years old pa lamang . Ang kaniyang ina ay nakasandal at nakayakap sa braso ng kaniyang Daddy , Samantalamg ang kaniyang Daddy naman ay nakangiti ng matamis sa kaniyang Mommy . Si Emma ay nakahawak sa kamay ng kaniyang Daddy na hindi ngumingiti . Siya ang tipo ng bata na hindi palangiti .

" I'll go make tea." Emma said . Nakaugalian na Niya ang gumawa ng tea kapag siya ay may bisita . Ang pagtinola Niya ng tea ay naka depende sa Klima ng panahon . Habang ginagawa Niya ang tea , na realize ni Emma na parang may kakaiba . Ginagawa mo ang mga bagay na parang normal na gawain lamang , Kahit alam mo na hindi na normal ang nangyayari sa iyong buhay . But that was the nature of life; everything didn't simply stop and hang suspended at the top of the ferris wheel while you sorted out your problems . Everything keep turning , everything keep going . "Kamusta ang daan ?" sigaw Niya mula sa kusina . " Malamig . Pero hindi naman traffic. "

"Mom , alam mo na masaya akong makita ka , pero hindi mo naman kailangan na pumunta rito ," Sabi nya habang bitbit ang teapot sa living room . Hindi ma imagine ni Emma ang layo ng biyahe ng kaniyang ina para lang makarating sa kaniya , madulas pa naman ang daan . " Hindi mo na kailangan na pumunta pa rito upang alamin kung ano ang nangyari sa akin, simula ng mamatay si Victor ay natuto na akong magsimula sa aking sarili lamang . "

",Of course , you have dear . Alam ko naman iyon ."

"The least you could have do is to let Dad drive you ." Picking up the large copper kettle from the place on the stove , she purred boiling water into the pot , then set the lid on it to brew ." I'm fine driving myself , perfectly fine ."

"Mabuti naman ." Sabi ni Emma . Sumandal ang Kaniyang ina sa pagkaupo sa sofa at ngumiti ng buong lambing sa anak . Umupo si Emma sa tabi ng kaniys ina at ang kaniyang ulo ay nasa balikat ng kaniyang ina . Sininghot ang kaniyang Amoy na avocado scent lotion at sigarilyo . " Sorry about the lecture , Mom , thanks for coming really."

"Kamusta ka na ?" Tinapik Niya ang tuhod ng anak . Then she leaned forward to pour a tea through a strainer into their cups . Then she answered her own question . " You're too thin ."

"I'm fine , Mom ." Sabi ni Emma habang nagtimpla sa kaniyang tea . Tinitigan Niya ang kaniyang ina ng siya ay humigop ng kaniyang tea," So , nakita mo ang news?" tanong ni Emma .

Ang mga mata ng kaniyang Mommy ay nanatili sa stove . " Ano ang masasabi mo sa balita ?" Sabi pa ni Emma .

Bumaling ang tingin ni Dina sa kaniyang anak na para bang siya ay bagong gising lang ." I'm sorry. Ano uli iyon ? "

Nag aalangan si Emma . Sa palagay Niya ay distracted ang kaniyang ina . May palagay siya na may malalim itong iniisip. Tungkol kaya sa aksidente ni Victor ? Alam kaya Niya ang mga nangyaring pagbabanta sa Kaniya? O baka naman may iba pa siyang iniisip na hindi nya nalalaman . Kinikilabutan si Emma . Gusto niyang magtanong , pero magpigil siya . Ayaw nitong pangunahan ang kaniyang ina , nagiging defensive ito kapag inunahan mo , siguro , bunga ng kaniysg medical problems .

"Nakita mo ba ang news ? " tanong ni Emma . " Iyong journalist na si Christy Arindon , nakita mo ba kung paano siya nag deliver ng kaniyang balita ? Gusto niyang palabasin na may kasalanan ako at may foul play na nangyari . So , how does it feel like the Mother of the Black Widow in Long Beach Island ?" Dina laced her fingers together , probably looking for a cigarette ," Ang babaeng iyon ay katawa tawa para siyang clown , lahat naman ng nasa balita ay pabor sa kaniya , basura . "

"Kaya mataas ang ratings Niya , at ang nakapagtataka ay pinaniwalaan siya ng mga tao rito ."

" When something this bad happens, folks need to blame somebody , or else they have to accept that God can be cruel . And you ought to know that no Aquino from the beginning of time could ever think such thing ." Na imagine ni Emma ang pait na nararamdaman ngayon ng mga magulang ni Victor . Heartbreaking as they sat Listening to the medical examiner . Their son was officially and legally dead , even though there was no body to make the conclusion real . He had died in an accident -that was the part they didn't accept . Accidents simply didn't happen to people like Victor .

" Palagi mo namang naintindihab ang mga Aquino , higit ng pag intindi ko sa kanila ." Sabi ni Emma .

"Baka nga ." Sabi ni Dina . Sinuklay Niya ang buhok ni Emma gamit ang kaniyang kamay . " Relax honey , tapos na ang imbistigasyon . Ang pangyayari ay Isang terrible na aksidente. " Idiniin ni Emma ang kaniyang panga sa kaniyang tuhod habang siya ay nakaupo sa sofa . Hindi naman Niya nararamdaman na may freedom siya , lalo na kapag iisipin Niya ang huling vandalism . Someone had spray painted the letters O J on the side of the garage . Bagama't wala siyang ma sense na physical danger , the visual implications of the act shook her . Pero mas higit siyang nagalit kaysa natakot sa vandals na iyon . Habang nag scrubb siya para makuha ang pinta ay galit siya at binigyang diin ang malakas na pag scrub ng pinta . Kung ito man ang kaniyang paraan ng pagluluksa , masasabi Niya na magaling ang paraan na kaniyang ginawa. Nagtimpla pa siya ng maraming tea, para pakalmahin ang kaniyang sarili . Kahit papaano ay gumaan ang kaniyang pakiramdam na kasama Niya ang kaniyang ina sa pag inom ng tea . She thought she can breath easily.

"Hey, Mom ," she said ," What would you think if I sold the house ?"