มาร์แชลหุบยิ้มลงในทันทีชั่ววูบนึงแววตาเขาอ่อนไหว เขาอ่อนแอ แม้ไม่ยากจะฟังสิ่งที่เอมมิกาพูดก็ตาม เขารู้ว่าเขาทำให้เธอเกลียดขนาดไหน เขารู้ตัวดี รู้มาตลอด แต่เขายอม ยอมให้เธอโกรธ ยอมให้เธอเกลียด เพื่อที่จะได้อยู่กับเธอกับลูก ยอมเป็นผู้ชายหน้าด้านหน้าทน เพื่อได้อยู่ใกล้ชิดเธอ
ความรักไม่ใช่การครอบครอง แต่ความรักคือการนั่งมองคนที่รักมีความสุข หึ !! คำๆ นี้มันใช้กับผู้ชายชื่อมาร์แชลไม่ได้ เพราะสำหรับเขา ความรัก คือการได้ครอบครอง การได้ลิ้มรสละเลียดชิมเธอ การได้เห็นเธอมีความสุขเพราะเขา
"เฮียไม่สนหรอกนะ ว่าเอมจะเกลียดเฮียแค่ไหน แต่สิ่งที่เอมต้องรับรู้ไว้นับจากนี้ คือเฮียเป็นพ่อของลูกเอม เฮียเป็นผัวเอม เฮียเป็นผัวเอมมานานแล้ว"
เห็นแก่ตัว ไอ้มาเฟียเห็นแก่ตัว คิดจะเอาลูกมาอ้างเพื่อที่จะได้ทำแบบนั้นกับเธออีกละซิ ฝันไปเถอะ แค่ทารุณเธอทั้งคืนก็พอแล้ว ถึงแม้ว่าเธอจะตัดสินใจแล้วว่าเธอจะไม่หนีอีกต่อไป แต
