Owning a Vladimier

Chapter 12

"So, how much did you buy this house, Mr. Petrov?"

Hindi maitago sinoman sa amin, maliban kay Ivan, ang bahay na kasalukuyan naming nililibot ngayon.

I heard it's almost 2500 sqm and the house occupies almost 1200k sqm of it. It's a two storey house with 10 bedrooms each of which has an esuite bathroom. Mas maluwang ang bahay ni Ivan sa Russia but seeing a house like this in the Philippines is truly impressive.

"Almost 20 Million USD," kaswal na sagot ni Ivan sa tanong ni Ate Mikaella. Wala sa tono niya ang pagyayabang ngunit parang nayabangan ako sa kanya. Tila kasi barya lang kung bitawan niya ang ganon lalaking halaga. Kunsabagay, iyong relo nga na iniwan niya sa akin noon ay halos kalahating milyong dolyar na.

"1.5 billion pesos," impressed na impressed na saad ni Ate Jessica.

"Napakalaking bahay naman ng binili niya samantalang lima lang naman silang titira rito." Napalingon ako sa sinabing iyon ni Papa. I know that like us, he's impressed too. Ayaw lang niyang mahalata iyon.

"I heard he was going to get them some servants aside from his bodyguards," singit ni Dad.

"Good. Your son will be well protected just like how we want it," saad naman ni Lolo Winter.

"Are you trying to impress us, Ivan?" Napatingin kaming lahat kay Lola Cles na hangang-hanga rin sa bahay.

"I've chosen what Julian would be satisfied with, grandma." Tumingin si Ivan sa akin at ngumiti na nagpainit sa dalawang pisngi ko lalo na at nanunuksong tumingin sa akin ang mga ate ko.

"Impressing him so I could bed him later," gagad ni Ate Jessica sa sinabi niya. Ginaya pa nito ang boses ni Ivan.

"Ate..." pagwa-warning ko sa kanya.

"C'mon, Julian. Don't be coy. I know you've been doing it with him. Hindi mo ba nararamdaman yung mga tingin niya sa'yo kanina pa sa resto? It seemed like he couldn't wait to devour you. Beg him to do it gently, brother, or he might break you into two."

Lalong mag-init ang buong mukha ko pati na rin ang buong katawan ko sa sinabing iyon ni Ate. Of course, kanina ko pa napapansin at nararamdaman ang sinasabi niya mga tingin ni Ivan sa akin. Hindi ko lang siya masita dahil palagi siyang kinakausap ni Lola. I just hope na sa malayong kuwarto sa kwarto niya ako matutulog. I wouldn't want to sleep beside him tonight and the following nights while we are here.

It took us almost 30 mins to visit every nook of the 1st floor of the house. Maluwang ang garden, may pool, at kayang gumarahe ang sampung sasakyan sa garage. After another 30 minutes ay nagpaalam na ang pamilya ko. Ivan promised that we'll visit them tomorrow after naming makabili ng magagamit naming sasakyan. He said the wanted to choose the cars himself kaya hindi pa siya bumili today.

Kaaalis pa lang ng pamilya ko nang dumating naman ang tatlong mga kasambahay na ni-request ni Ivan sa isang agency. Kasama nila ang lima pang kalalakihan na magsisilbi raw na kasama namin habang naririto kami sa bansa. They're all Filipino kaya kahit papano ay napanatag ako.

"Let's go check the second floor, Julian."

Napapitlag ako sa kinauupuan ko nang tawagin ako ni Ivan.

"My luggage..."

"Naiakyat na nila kanina pa," pagkatapos niya sa sinasabi ko kaya napatango na lang ako sa kanya. Iniabot niya ang kamay niya sa akin ngunit iniwas ko ang tingin ko roon at nagpatiuna nang maglakad papunta sa hagdan. I heard him chuckling behind me na hindi ko na lang pinansin.

Halos hindi ko na nabilang ang baitang na inakyat ko sa dami niyon ngunit nang makarating kami sa second floor ng bahay ay napasinghap ako sa ganda nito. Napatigil pa ako sa paglalakad habang inililibot kong ang mga mata ko. Ngunit nang umakbay sa akin si Ivan ay tila napapaso akong napalayo sa kanya.

"You're always tense around me, Julian," nanunukso saad niya habang nangingislap ang mga mga mata niyang nakatingin sa akin.

"Where's my room?" nagmamadali kong tanong. I just want to go there para makaiwas sa kanya.

"Your room? Oh, you mean, our room..."

"What do you mean our room?" naniningkit ang mga matang paninita ko sa kanya.

He laughed at me.

"Who says that we'll have separate rooms, Julian? Dont you remember what your grandma said? We have to be together all the time for us to get to know each other better so we'll stay in just one room."

"No! I don't want to stay in one room with you!" Kulang na lang ay magwala ako dahil sa sinabi niya.

Nabura ang ngiti niya at humakbang siya papalapit sa akin. Napaatras naman ako sa kinatatayuan ko.

"What's the fuss, Julian? What are you afraid of if we stay in one room?" dikit ang mga kilay na tanong niya na hindi ko napigilan ang kabang nagising sa dibdib ko.

"N--nothing. I'm not afraid of anything! If you force me..."

"Who's talking about forcing anyone? I won't definitely force you, Julian. I promised you that and I won't break it now that you're family is not around. But I want us to be together in just one room. Wala namang masama roon dahil fiance na kita. Are you afraid that you'll easily give in to me?" Muli siyang humakbang papalapit sa akin kaya muli akong napaatras hanggang sa dumikit na ang likuran ko sa pader habang patuloy pa rin siyang lumalapit sa akin.

Nagpa-panic na inilagay ko ang mga kamay ko papigil sa katawan niya para hindi niya ako magitgit dahil patuloy pa rin siya sa paglapit.

"I--ivan..." Napatingala ako sa kanya.

"Stay with me in one room, Julian. I promise I won't do anything that you won't approve of," masuyo niyang bulong sa akin. Humahaplos sa mukha ko ang mainit niyang hininga at may ginigising itong damdamin sa akin.

"Please? Stay with me?"

Maging ang mga mata niya ay nanunuyo ang pagkakatingin sa akin. Napalunok ako. My body is trembling. The heat radiating from his body is burning me alive.

"Julian? Please, babe?" Yumuko siya at marahang hinaplos ng kamay niya ang pisngi kong nag-iingit. Napasinghap ako nang tuluyang nang nagdikit ang aming mga katawan kahit ano mang pigil ang gawin ko.

"Okay! Okay! Just let me go..."

He smiled widely when he heard my answer. But before leaving me, he gave my lips a tender kiss which I wasn't able to stop from happening.

Before I could react, naramdaman ko na lang ang paghiwalay niya sa akin at ang paghawak niya sa kamay ko. The next thing I know ay hinihila niya na ako pasunod sa kanya. We entered a two-door room which is the master's bedroom. And just like the rest of the house, it was also very impressive with its king size bed, it's mini living room with a bar.

"Wash first, may mga tatawagan lang ako."

Napatingin ako sa kanya na lumayo sa akin. Dumiretso siya sa open terrace habang nagda-dial sa kanyang cellphone.

Napabuntonghininga ako at iginala ang tingin sa buong silid Hanggang makita ko ang isang glass-steel door na papunta sa ensuite bathroom. Naglakad ako patungo roon at pumasok. Napahanga ako sa walk in closet na nasa kanan ng silid at nakitang naroon na ang luggage ko katabi ang dalawa pa na alam kong kay Ivan. Lumapit ako roon at sinimulang ilagay sa closets ang mga damit ko.

Nang matapos ako ay napatingin ako sa mga bagahe ni Ivan. Nagtatalo ang isipan ko kung asikasuhin ko rin ang sa kanya ngunit sa huli ay magdesisyon akong ayusin na rin ang mga iyon. Pakiramdam ko ay napakawalang konsiderasyon ko naman kung inayos ko yung sa akin at pinabayaan lang yung sa kanya. Bumalik rin kasi sa isipan ko ang mga sinabi ni Lola sa kanya. Sumama siya sa akin dito sa Pilipinas at iniwan ang businesses niya sa Russia. Kahit na may mga pinagkakatiwalaan siyang mga tao niya roon, iba pa rin kung siya mismo ang personal na namamahala sa mga ito and who knows kung hanggang kailan siya mananatili rito kasama ko, hindi ba? Bukod doon ay bumili pa siya ng bahay na mahigit isang bilyon ang halaga para lang may uuwian siya. At balak pa niyang bumili ng tig-isa kaming sasakyan.

Muli akong napabuntonghininga. Alam kong iniisip niya ako sa bawat desisyon na gawin niya at sa bawat lumalabas na malalaking halaga sa bulsa niya. And he's spending a huge amount of money para lang makasama ako. Nakakainis ngunit sa loob ko, alam kong humahanga ako sa ginagawa niya para sa akin. I'm not easily impressed by his money. Sa effort niya ako nai-impress. At hindi maipagkakailang pati pamilya ko ay napapahanga niya. I can see that my grandmother already likes him a lot.

Nang matapos ako sa ginagawa ko ay kumuha na ako ng tuwalya. Nakapagpahinga naman ako habang inaasikaso ang mga gamit naming dalawa. Nang matapos akong maligo at makapagbihis ay bumalik na ako sa kuwarto. Kabado pa ako noong una ngunit nang nakitang Wala si Ivan sa silid at nakahinga ako nang maluwang kahit na iniisip kung saan siya nagpunta.

Nagtungo na ako sa kama at nahiga. Ilang sandali pa ay hindi ko na namalayan kung kailan ako nakatulog. Hindi ko na rin namalayan ang pagpasok ni Ivan sa silid at ang ilang minutong panunuod niya sa pagtulog ko bago siya pumasok sa banyo.