''Evet, şimdi ne yapmam gerektiğini söyle. Hemen bitsin şu iş.''
Hala kütüphanedeydik, Zahck ve Zyra son haberleri öğrenme bahanesiyle yanımızdan ayrılmıştı. Tabii ki dediklerini yapacaklardı ama sadece söyledikleri ile sınırlı kalacaklarını sanmıyordum açıkçası. Onların çıkışının hemen ardından kurduğum bu cümleyle Phill'in yüzü çarpık bir hal aldı ki bu hayli şaşırtıcıydı.
''Sen, ciddisin.''
Buğulu sesi şaşkınlıkla bir fısıltı olarak dudaklarından akıp kulaklarımı okşadığında ürpererek geriye doğru atmak için kaldırdığım ayağımı yerine koyup dengemi sağladım. Bu adam neden bu kadar etkiler olmuştu beni? Sesi, duruşu hatta bakışları bile kalbimin yeni yetme bir kız gibi çarpmasına yetiyordu. İçimde sürekli pusuda bekleyen bir özlem vardı. En zayıf anlarımda tüm şiddetiyle sırtımdan ben
