เมื่อบทรักครั้งที่สามสิ้นสุดลงสติเขาจึงเริ่มกลับมา มองเห็นคนเป็นเมียนอนคู้กายกอดตัวเองน้ำตาไหลพรากอาบหน้านวล แต่ไม่ยอมเปล่งเสียงเล็ดลอดออกมา เธอกัดริมฝีปากกลั้นสะอื้นจนเลือดไหลซิบ เจ็บกายไม่เท่าไหร่แต่เจ็บใจที่คนเป็นสามีย่ำยีอย่างรุนแรงไม่ปรานี น้ำตาจึงไหลไม่ขาดสาย ชายหนุ่มพยายามพลิกร่างบางให้หันกลับมาเผชิญหน้า แต่เธอก็ไม่ยอมขืนตัวไว้ พูดด้วยก็ไม่พูดกับเขาซักคำ
เลโอรู้สึกผิดอย่างมหาศาล รีบเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตามเนื้อตัวอันเต็มไปด้วยรอยมือ ที่เป็นปื้นแดงประปรายทั่วร่างน้อย สายน้ำผึ้งนอนตัวแข็งทื่อ ตาปิดสนิทแต่ไม่ได้หลับ แค่ต้องการปิดกั้นตัวเองจากคนใจร้ายก็เท่านั้น ตัวรุมๆ เหมือนจะป็นไข้ เลโอเช็ดทำความสะอาดไปทั่วร่างบางอย่างเบามือ โดยเฉพาะบริเวณความเป็นหญิงที่มีคราบเลือดเกรอะกรังและชอกช้ำ อยากจะฆ่าตัวเองนักที่ทำรุนแรงกับเธอ ร่องรอยจากการฉีกขาดเพราะความมุทะลุของตน มันเด่นชัดจนสงสารเมียตัวน้อ
