“คุณซอนมิน”
เมื่อเป็นอิสระหญิงสาวจึงรีบวิ่งหนีออกจากห้องน้ำไปเพราะเข้าใจผิดว่าเธอคงจะเป็นต้นเหตุที่ทำให้ทั้งสองคนผิดใจกันแน่ แต่ไม่ทันจะก้าวออกไปก็ถูกคนตัวโตที่ยืนขวางประตูไว้คว้าเอวบางนั้นมากอดไว้เสียก่อน
“นี่มันอะไรกันคะ”
“ก็อย่างที่คุณเข้าใจนั่นแหละ ผู้หญิงคนนี้...เป็นของผม” เขาเน้นย้ำทุกประโยคอย่างตั้งใจจนคนในอ้อมกอดเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความสงสัย
เขากล้าบอกไปอย่างนั้นกับแฟนตัวเองได้ไง
“อ่อ อย่างนั้นเหรอคะ งั้นคริสก็ต้องแสดงความดีใจด้วยนะคะ” คริสตีน่ากัดฟันกรอด แม้อยากจะร้องกรี๊ดออกมาแค่ไหนแต่ก็ต้องสะกดไว้ให้รอยยิ้มแสนบริสุทธิ์แสดงออกมาแทน
“ผมเห็นเธอมาเข้าห้องน้ำนานน่ะ ก็เลยออกมาตาม ไม่คิดว่าจะมาเจอคุณที่นี่ด้วย งั้นก็ถือโอกาสแนะนำตัวเลยละกัน”
“ยินดีอยู่แล้วค่ะ ว่าแต่...เธอชื่ออะไรเหรอคะ” น้ำเสียงเย็นเฉียบเช่นเดียวกับใบหน้าเอ่ยถามจนสายน้ำรู้สึกขนลุกชัน ความรู้สึกของผู้หญิงด้วยกั
