“พี่ซีห่าวคะ น้องขอเอาบะหมี่จานนี้ไปให้พ่อของพี่นะคะ เพราะถ้าหากวันนี้ไม่ให้ เดี๋ยวคงจะมีคนมาหาเรื่องอีก บะหมี่ถ้วยเดียวไม่ได้สิ้นเปลืองอะไร ทั้งยังแสดงความกตัญญูต่อบุพการีด้วย ที่สำคัญชาวบ้านจะได้ไม่ว่าหรือนินทาพี่”
“อืม ไปสิ”
ซีห่าวคิดตามที่ซินซินของเขาพูด มันก็จริงถ้าหากเขายังกินอาหารดี ๆ แต่พ่อต้องกินอาหารที่ไม่มีเนื้อ ชาวบ้านจะมองอย่างไร ตัวเขานั้นไม่ได้สนใจหรอก เขาห่วงกลัวว่าชาวบ้านจะนินทาซินซิน และบ้านจางมากกว่า
“แต่ว่าพี่ไปด้วย ห่าวอู๋ฝากลี่มี่ด้วยนะ เดี๋ยวพี่กับซินซินกลับมา”
เขาหันไปบอกกับห่าวอู๋ และเอ่ยขอตามไปด้วย
เย่วซินเตรียมบะหมี่พร้อมกับน้ำซุปใส่ลงในถ้วยอีกใบพร้อมกับใส่เกี๊ยวซ่าทอดเพิ่มลงในบะหมี่เข้าไป เอาแบบจุก ๆ เลยจร้า ยังแถมแอปเปิลอีกลูกหนึ่ง
และได้แต่คิดในใจว่ายายป้าฟางเซียงเห็นอาหารคงจะอกแตกตายแน่ เพราะว่าเห็นอาหารตรงหน้าแต่ไม่สามารถกินได้
เมื่อเตรียมของเสร็จแ
