มาเฟียมาดร้ายพ่ายรัก (พ่อเลี้ยงแทนไท&ใบบัว)

Chapter 21

หลังจากที่ได้คุยกับพ่อเลี้ยงแทนไทแบบเปิดอกเสี่ยหมีก็สบายใจขึ้นและโทรศัพท์ไปคุยกับคู่ค้าว่าเราได้พ่อเลี้ยงแทนไทมาเป็นพรรคพวกอีกคน ซึ่งเขาคนนี้เป็นผู้มีอิทธิพลข้ามประเทศก็ว่าได้ ธุรกิจของเขาถึงแม้จะไม่เปิดเผยแต่คนที่ทำธุรกิจสีเทาจะรู้กันว่าเขานั้นมีอำนาจมากขนาดไหน จะเรียกว่าเป็นมาเฟียก็ไม่เต็มปากเพราะที่นี่เขามีภาพลักษณ์ที่ดีมากจึงไม่มีใครสงสัยว่าเขาจะทำอะไร

"ผมจะพาพ่อเลี้ยงแทนไทไปพบท่านครับ"

(พ่อเลี้ยงแทนไทเหรอ เขาร่วมมือกับเราเหรอ)

"ใช่ครับ เขารู้เรื่องแล้วและบอกว่ายินดีที่จะอำนวยความสะดวกให้และถ้ามีโอกาสจะได้มาทานข้าวกับท่าน"

(แบบนี้ก็ดีนะสิ ถ้าผมว่างจะรีบนัดทันทีเลยนะ)

"ได้ครับผมจะบอกพ่อเลี้ยงแทนไทให้"

เสี่ยหมียิ้มออกมาอย่างสบายใจขึ้นเมื่อทุกอย่างราบรื่นไร้อุปสรรค แบบนี้ธุรกิจค้าไม่เถื่อนของเขาก็ไม่ต้องกังวลเพราะมีคนหนุนหลังเป็นพ่อเลี้ยงแทนไท และมีอีกธุรกิจที่พ่อเลี้ยงเขายังไม่รู้คือธุรกิจค้ายาเสพติด อันนี้เขาคงไม่ให้พ่อเลี้ยงแทนไทรู้เพราะยังไม่ไว้ใจร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ถ้าอนาคตสามารถเชื่อใจเขาได้เต็มร้อยอาจจะบอกก็ได้

ทางด้านของพ่อเลี้ยงแทนไทวันนี้เขาพาใบบัวไปช็อปปิ้งและกินของอร่อย เธอได้หยุดอาทิตย์ละวันซึ่งเป็นวันที่เขาห้ามทำงานหรือไปธุระที่ไหนเด็ดขาดเพราะเธอจองไว้แล้ว

"พ่อเลี้ยงขาใบบัวได้ยินข่าวมาไม่ค่อยดีค่ะ"

"ข่าวอะไรเหรอ..."

เขาเดินให้ใบบัวควงแขนไปเรื่อยๆไม่เร่งรีบ เธอจะมีเรื่องมาเล่าให้ฟังเสมอยิ่งไปทำงานกลับมาจะต้องมีเรื่องราวมาเล่าให้ฟังเสมอซึ่งเขาก็รับฟังไม่ขัดอะไร

"ตำรวจเจอโรงงานผลิตยาเสพติดเมื่อกี้นี้เองค่ะ เห็นในกลุ่มที่ทำงานคุยกันว่าเจอในป่าลึกเลย"

"งั้นเหรอ... ในป่าลึกตรงไหนอ่ะ"

"ไม่แน่ใจค่ะใบบัวไม่รู้จักเลย"

เขาเงียบไปอย่างพิจารณา ในป่าลึกมีโรงงานผลิตยาเสพติดและเสี่ยหมีก็ลักลอบเข้าไปตัดไม้ที่นั่นซึ่งมันทำให้เขาสงสัยมากว่าสองอย่างนี้จะมีความเกี่ยวข้องอะไรกันรึเปล่า

"ไม่เป็นไรแต่พี่เตือนไว้ก่อนนะว่าอย่าไปยุ่งกับเรื่องพวกนี้ พี่ไม่ได้ต้องการให้ใบบัวทำงานเป็นทนายที่เก่ง พี่แค่อยากให้ใบบัวฝึกงานและเรียนให้จบมาเป็นนายหญิงของพี่ก็พอ"

เขาเตือนเธอด้วยความเป็นห่วง วงการพวกนี้ใบบัวไม่ควรเอาตัวเองเข้าไปยุ่งเกี่ยวเด็ดขาด ความปลอดภัยของเธอเป็นสิ่งสำคัญและเขาจะไม่มีทางให้ใบบัวไปยุ่งกับเรื่องพวกนี้แน่นอน

"ใบบัวไม่อยากให้พ่อเลี้ยงไปยุ่งกับเรื่องพวกนี้เหมือนกันค่ะใบบัวคงผิดหวังถ้าพ่อเลี้ยงทำเหมือนคนพวกนั้น แต่ไม่มีทางเด็ดขาดเพราะพ่อเลี้ยงของใบบัวเป็นคนดีมากไม่มีทางยุ่งเกี่ยวกับสิ่งไม่ดีพวกนี้หรอก"

เธอยิ้มออกมาอย่างสบายใจเพราะพ่อเลี้ยงแทนไทในสายตาของเธอเขาเป็นผู้ชายที่ดีมากและเป็นคนดีที่สุด เธอไม่เคยมองเขาในแง่ร้ายเลยเพราะที่ผ่านมาถึงจะปากร้ายไปบ้างแต่เขาอ่อนโยนกับเธอและมีน้ำใจกับคนอื่น จนได้ฉายาว่าเป็นพ่อพระ พ่อเลี้ยงแทนไทสะอึกไปก่อนจะฝืนยิ้มออกมาเพราะคนอย่างเขาไม่ได้ขาวสะอาด มีอิทธิพลและใช้อำนาจในทางที่ผิดก็หลายครั้งแต่ภาพลักษณ์ของเขาเป็นคนดีมีน้ำใจจึงทำให้คนรอบข้างมองแบบนั้นส่วนใบบัวเธอไม่เคยได้สัมผัสกับด้านมืดของเขาหรือแม้แต่คุณพ่อหรือคุณปู่ ทุกคนเป็นคนดีในสายตาของเธอและมันจะเป็นแบบนั้นตลอดไป

"พี่เป็นห่วงในบัวมากนะอะไรที่ต้องเสี่ยงแม้แต่นิดเดียวพี่จะไม่มีทางให้ใบบัวเข้าไปใกล้แน่นอน"

"ไม่ต้องห่วงนะคะใบบัวจะไม่ทำให้พ่อเลี้ยงเป็นกังวล ใบบัวจะเป็นเด็กดีเชื่อฟังพ่อเลี้ยงค่ะ"

"ดีมากคนเก่งของพี่ งั้นเราไปซื้อของกันดีกว่าวันนี้ใบบัวซื้อเต็มที่เลยนะพี่เปย์ไม่อั้นเลย"

เขาดึงมือที่มีแหวนแต่งงานประดับอยู่ในนั้นขึ้นมาจูบก่อนจะพาเธอเดินไปซื้อของตามที่เธออยากได้ ตั้งแต่เขาสวมแหวนให้เธอหญิงสาวไม่เคยถอดมันออกเลยสักครั้งเพราะเขาสั่งไว้ว่าห้ามถอดมันออกเด็ดขาดและเธอก็ทำตามที่ร้องขอมาโดยตลอด และช่วงหลังเขารู้สึกว่ามีคนสะกดรอยตามสัมผัสได้ว่าน่าจะมาไม่ค่อยดีด้วย

"มีคนตามเรามาครับพ่อเลี้ยง"

"ใช่คนของเสี่ยหมีรึเปล่า"

เขากระซิบกระซาบลูกน้องเสียงไม่ดังมากมองตามใบบัวไปแทบไม่กระพริบตา หมูส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนจะเหลือบสายตามองไปยังผู้ต้องสงสัยที่คิดว่ากำลังตามเขามาอยู่

"ผมว่าน่าจะเป็นคู่ค้าของเสี่ยหมี คงกำลังตามดูว่าพ่อเลี้ยงทำอะไรมากกว่า"

"คงระแวงกลัวว่าเราจะมีแผนจะทำอะไรล่ะมั่ง ฉันคิดว่าพวกมันแค่ส่งคนมาสืบเราก็ทำตัวปกติไม่ต้องสนใจ"

คนจำพวกนี้พวกเขามีความระมัดระวังตัวเองอยู่ตลอดและคิดว่าคงตามสืบอีกสักพักใหญ่ถึงจะตัดสินใจว่าไว้ใจมาเจอกันรึเปล่า เห็นแบบนั้นพวกมันคงไม่โง่หรอกและเขาอยากจะรู้ว่านอกจากค้าไม้เถื่อนพวกมันมีธุรกิจสีเทาอะไรอีกบ้างซึ่งเรื่องนี้จะรู้ได้ก็ต่อเมื่อต้องเข้าไปสัมผัสด้วยตัวเอง

"ได้ครับเดี๋ยวผมเตือนคนของเราว่าไม่ต้องสนใจพวกมัน"

"พวกมันไม่กล้าทำอะไรหรอก จะเป็นศัตรูกับฉันคงต้องคิดเยอะๆหน่อย"

"แล้วถ้าพ่อเลี้ยงได้เจอแล้วจะทำยังไงต่อครับ..."

เขาเงียบไม่ตอบอะไรและไม่มีใครเดาความคิดของเขาออกว่าจะจัดการเรื่องนี้ยังไง ถึงแม้ว่าเขาจะเกี่ยวข้องกับธุรกิจสีเทาแต่เขาก็แยกแยะออกว่าอันไหนดีอันไหนชั่ว ซึ่งสิ่งที่เขาไม่ยุ่งเกี่ยวเด็ดขาดก็คือพวกสิ่งเสพติดและธุรกิจที่ผิดกฎหมาย

"พ่อเลี้ยงขาใบบัวเอาแค่นี้พอค่ะ แล้วก็พาใบบัวไปแวะร้านขายของเด็กหน่อยจะซื้อของไปฝากพี่นับดาวค่ะ เธอท้องอยู่ใกล้จะคลอดแล้วใบบัวอยากซื้อของให้ตัวเล็กค่ะ"

"ได้สิคะเดี๋ยวพี่พาไป หมูเอาของทั้งหมดไปจ่ายให้หน่อยแล้วไปหาที่ร้านขายของเด็กอีกฝั่ง"

"ได้ครับพ่อเลี้ยง"

เขากุมมือใบบัวเดินออกไปโดยมีลูกน้องตามไปดูแลความปลอดภัยอีกหลายคน หญิงสาวไม่แปลกใจและเคยชินกับการที่มีคนตามเยอะมากถึงแม้จะไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมีบอดี้การ์ดแต่ก็ไม่เคยถามพ่อเลี้ยงสักครั้งเพราะรู้คำตอบดีว่ามันคือความปลอดภัยและไม่ใช่แค่ที่ประเทศไทยหรอกตอนอยู่ฮ่องกงก็มีคนตามดูแลตลอดเหมือนลูกสาวมาเฟียแบบในซีรีย์เลย

"ซื้ออะไรให้ลูกของพี่นับดาวดีคะ"

"พี่เลือกไม่เป็นหรอกใบบัวเลือกเถอะ"

เขาไม่เสนอความคิดใดๆเพราะไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้การซื้อของให้ใครเขาไม่เคยตัดสินใจเอง ใบบัวหันมามองพ่อเลี้ยงก่อนจะเอ่ยแซวขำๆ

"นี่ถ้ามีลูกขึ้นมาพ่อเลี้ยงจะซื้อของเป็นมั้ยคะ"

"ก็ถ้าเป็นลูกของพี่กับใบบัว จะเหมาร้านของเด็กเล็กทุกอย่างมาไว้ที่บ้านเลย ใบบัวอยากได้อะไรก็เลือกเอาเลยเป็นไง"

พ่อเลี้ยงอมยิ้มดึงหญิงสาวมาสวมกอดหยอกล้อกันอย่างมีความสุขตามแบบสามีภรรยาทั่วไป และถ้าใครคิดว่าพ่อเลี้ยงพูดเล่นทุกคนคิดผิดเพราะคนอย่างพ่อเลี้ยงแทนไทเขาทำอย่างที่พูดแน่นอน ก็นี่มันเป็นการแก้ไขปัญหาในฉบับของเขาไง ถ้าเลือกไม่ได้ก็ซื้อให้หมด....

"ใบบัวซื้อเองก็ได้ค่ะถ้าจะขนาดนั้น"

"มันต้องเป็นอย่างนั้นแหละถ้าให้พี่ซื้อก็จะเหมาให้หมดเลย"

"คนบ้าชัดๆ"