มาเฟียมาดร้ายพ่ายรัก (พ่อเลี้ยงแทนไท&ใบบัว)

Chapter 2

หลังจากที่ทานข้าวเสร็จเขาก็พาใบบัวไปส่งที่ไร่และออกไปข้างนอกทำธุระต่อไม่ลืมที่จะบอกเธอไว้ว่าให้เตรียมตัวเดินทางไปฮ่องกงอีกสองวันข้างหน้า

"มะรืนเช้าไปฮ่องกงนะเตรียมตัวด้วยล่ะ"

"ให้ใบบัวไปด้วยเหรอคะ"

หญิงสาวยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยถามเสียงสดใส เธออยากไปเที่ยวบ้างอยู่แต่ไร่น่าเบื่อ อีกอย่างคิดถึงคุณพ่อ คุณแม่และคุณปู่มากการได้ไปเจอทุกคนจะทำให้เธอมีความสุขที่สุด

"อืมคุณพ่อสั่งไว้"

"งั้นใบบัวไปเตรียมกระเป๋าเลยนะคะ แล้วของพ่อเลี้ยงให้ใบบัวเก็บให้รึเปล่า"

"อืมฝากด้วยแล้วกัน อย่าออกไปไหนนะเฝ้าบ้านด้วย"

"รับทราบค่ะ"

ใบบัวยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดีก่อนจะวิ่งเข้าไปในบ้านขึ้นห้องไปเตรียมของทุกอย่างให้เรียบร้อย ส่วนพ่อเลี้ยงแทนไทเขาเดินทางไปงานเลี้ยงวันเกิดของเสี่ยหมีพ่อค้าไม้รายใหญ่ของภาคเหนือ เขาตัดสินใจมาอยู่ที่นี่เพราะเป็นบ้านของแม่อยากจะรักษาสมบัติของแม่เอาไว้ทั้งที่ความเป็นจริงเขาไม่จำเป็นต้องทำก็ได้ เงินที่ได้จากธุรกิจฝั่งพ่อเยอะมากจนน่าจะตกใจ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นธุรกิจที่คนไม่ค่อยยอมรับแต่ที่นี่มันถูกกฎหมายและเขายังต้องคอยช่วยเหลือคุณพ่อกับคุณปู่ดูแลกิจการนี้ด้วย และเรื่องนี้ใบบัวไม่รู้เพราะเธอยังเด็กแต่อนาคตอาจจะบอกก็ได้แต่ตอนนี้ไม่พร้อมจะบอกให้เธออยู่แบบนี้แหละดีที่สุดแล้ว

"พ่อเลี้ยงแทนไทมาแล้วเหรอเชิญทางนี้ครับ"

"สวัสดีครับเสี่ยสุขสันต์วันเกิดครับมีความสุขมากๆ"

เขาส่งของขวัญไปให้ก่อนจะเดินไปนั่งร่วมโต๊ะกับเขา แขกไม่มากมายอะไรเพราะเขาเชิญแต่คนสนิทเท่านั้น

"ไม่พาน้องสาวมาด้วยล่ะครับลูกชายผมอยากเจอเห็นว่าเป็นเพื่อนเรียนด้วยกัน"

"ใบบัวไม่ว่างครับเธอทำขนมผมก็เลยไม่อยากกวน เพิ่งรู้ว่าลูกชายเสี่ยเป็นเพื่อนเรียนคณะเดียวกันกับใบบัว"

เขาเอ่ยออกมาเสียงเรียบเสี่ยหมีอายุเยอะกว่าเขามากอยู่แต่น่าจะเด็กกว่าพ่อเขามาก เราสองคนรู้จักกันเพราะซื้อขายด้วยกันบ่อยกลายเป็นรู้จักกันไปเลย

"เสียดายนะคราวหลังพามาด้วยนะครับท่าทางลูกชายผมจะชอบน้องสาวของพ่อเลี้ยงนะ"

เขาได้ยินแบบนั้นก็ชะงักไปทันทีและโดยส่วนตัวไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนมายุ่งกับใบบัวเพราะเธอยังเด็กและมีหน้าที่คือสนุกกับเพื่อน เรียนหนังสือ ทำกิจกรรมต่างๆที่เธอชอบเท่านั้น แต่เขาไม่อยากมีปัญหางั้นคงต้องเปลี่ยนเรื่อง

"ว่าแต่ลูกชายเสี่ยชื่ออะไรนะครับ"

"มาร์คครับ"

"อ่อ โอเคครับผมจะได้รู้จักไว้"

เขายิ้มออกมาก่อนจะชวนเขาคุยเรื่องอื่นแทน และกินเวลาไปนานเกือบสองชั่วโมงกว่าที่เขาจะได้กลับเพราะมีแขกคนนั้นคนนี้มาเพิ่มอีกและเขาก็รู้จักดีก็เลยต้องนั่งคุยกันต่อ

"ไปไหนต่อครับพ่อเลี้ยง"

"กลับไร่เลยฉันเหนื่อยอยากนอนพัก"

เขาเอ่ยออกมาเพียงแค่นั้นก่อนจะหลับตาลงอยู่ในรถ เขาทำงานเหนื่อยมากไหนจะต้องเจอผู้คนอีก ไม่ว่าจะอยู่ที่ไทยหรือฮ่องกงเขาก็เหนื่อยเหมือนเดิมทั้งที่มีลูกน้องรายล้อมแต่บางอย่างเขาก็ต้องจัดการเอง

และเมื่อมาถึงที่บ้านไร่ก็เดินเข้าไปในตัวบ้านมองหาใบบัวไม่เจอทั้งที่ปกติต้องนั่งรอเขาอยู่ห้องรับแขกไม่ยอมนอนก่อนให้เหตุผลบอกว่าเป็นห่วง

"พี่แมวอยู่มั้ย"

"ว่าไงคะพ่อเลี้ยง"

แม่บ้านเดินออกมาจากในครัวตรงมาหาชายหนุ่ม เขามองซ้ายขวาก็หาหญิงสาวไม่เจอจริงๆก็เลยถาม

"ใบบัวอยู่ที่ไหน"

"อยู่ห้องนอนพ่อเลี้ยงค่ะ เห็นว่ากำลังจัดการเป๋าให้อยู่ ให้พี่แมวไปตามให้มั้ยคะ"

"ไม่เป็นไรเดี๋ยวผมไปเอง"

เขาเดินขึ้นไปชั้นบนมือหนาปลดกระดุมชุดของตัวเองให้สบายตัวขึ้น พอเปิดประตูเข้ามาก็เจอใบบัวกำลังเลือกชุดของเขาในตู้เสื้อผ้าส่วนแม่บ้านก็นั่งพับผัาใส่กระเป๋าอยู่ แม่บ้านเงยหน้ามองสบตากับพ่อเลี้ยงพอดี เธอลุกขึ้นยืนตรงก่อนจะโค้งตัวเล็กน้อย

"ออกไปก่อน"

"ค่ะพ่อเลี้ยง"

ใบบัวที่ได้ยินเสียงพ่อเลี้ยงแทนไทก็หันมามองก่อนจะยิ้มกว้างออกมาทันที นึกว่าเขาจะกลับค่ำเสียอีกเธอก็เลยมาเก็บกระเป๋าให้ก่อนและรอสักสองทุ่มจะไปนั่งรอเขาที่ห้องรับแขก

"กลับมาเร็วจังเลยค่ะ พ่อเลี้ยงไปอาบน้ำก่อนสิคะใบบัวกำลังเก็บกระเป๋าให้อยู่ เดี๋ยวจะเอาชุดวางไว้ให้ที่เตียงนอนค่ะ"

เธอหันกลับไปหาชุดนอนให้พ่อเลี้ยงเพื่อให้เขาเปลี่ยน พ่อเลี้ยงแทนไทเดินมายืนอยู่ข้างหลังของหญิงสาวก่อนจะเอ่ยถามเรื่องที่อยากรู้

"เพื่อนที่เรียนด้วยกันชื่อมาร์คมีมั้ย"

"มีสิคะ มาร์คเป็นเพื่อนของใบบัวเองค่ะเค้านิสัยดีมากเลยนะคะ เค้าบอกว่าถ้าเรียนจบเมื่อไหร่จะขอบใบบัวเป็นแฟนด้วยแหละ ฟังดูตลกใช่มั้ยคะ"

เธอเอ่ยออกมาเสียงสดใสไม่คิดอะไรขนาดเธอฟังเองยังอดขำไม่ได้ เป็นเพื่อนกันมาตั้งนานอยู่จะมาขอเป็นแฟนเล่นเอาเธอตั้งตัวแทบไม่ทัน

"แล้วเราชอบเค้ามั้ย"

เขาเอ่ยถามเสียงดุกดดันให้เธอตอบคำถามนั้นมาและต้องตอบให้ตรงใจเขาด้วยไม่งั้นเรื่องยาวแน่นอน ใบบัวมองชายหนุ่มอย่างมึนงงไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงอยากรู้เรื่องนี้

"ไม่นะคะเราเป็นเพื่อนกันค่ะ"

"ก็ดีอย่าเพิ่งคิดเรื่องพวกนี้เลย เรายังเด็กอนาคตยังอีกไกลตั้งใจเรียนอย่าโฟกัสเรื่องอื่นเข้าใจมั้ย"

"เข้าใจค่ะ"

ใบบัวยิ้มกว้างออกมาก่อนจะกอดแขนชายหนุ่ม พ่อเลี้ยงแทนไทลูบผมหญิงสาวก่อนจะผละออกแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อจัดการธุระส่วนตัวให้เรียบร้อย ส่วนใบบัวก็จัดกระเป๋าให้ชายหนุ่มจนเสร็จจากนั้นก็เดินมานั่งเล่นที่โซฟาตัวโปรดห้องนอนของเขากดรีโมทดูหนังไปพลางๆ

พ่อเลี้ยงแทนไทเดินออกมาจากห้องน้ำหยิบชุดไปสวมใส่ก่อนจะเดินมานั่งลงข้างน้องสาวตรงโซฟา

"อาบน้ำแล้วเหรอ"

"อาบแล้วค่ะพ่อเลี้ยงอยากกินอะไรมั้ยคะหนูจะได้ไปทำมาให้หรือว่าอิ่มมาแล้ว"

"อืม กินมาแล้วยังไม่หิวเลย"

ใบบัวพยักหน้าอย่างพอเข้าใจก่อนจะส่งรีโมทไปให้ชายหนุ่มส่วนตัวเธอเองก็จะกลับไปนอนที่ห้องของตัวเอง เขาคงต้องการความเป็นส่วนตัวมากกว่าเพราะฉะนั้นเธอควรออกไป

"รีโมทค่ะส่วนกระเป๋าใบบัวจัดให้เรียบร้อยแล้ว งั้นหนูไปก่อนนะคะ"

เธอลุกขึ้นเตรียมจะออกไปแต่พ่อเลี้ยงแทนไทชวนเธอนั่งดูหนังด้วยกัน เอาจริงเขาไม่ค่อยมีเวลาให้เธอเท่าไหร่วันๆก็เอาแต่ทำงานก็ไม่แปลกใจทำไมเธอถึงบ่นว่าเบื่อบ้านอยากออกไปข้างนอก

"ดูหนังด้วยกันมั้ย"

หญิงสาวชะงักไปก่อนจะหันมามองชายหนุ่มอย่างสงสัย นึกว่าอยากจะอยู่คนเดียวเสียอีกแปลกนะที่วันนี้ชวนเธออยู่ด้วย

"เรื่องอะไรคะใบบัวไม่ดูเรื่องผีนะกลัวค่ะ"

"อยากดูอะไรก็มาเลือกสิจะดูด้วย"

"ให้ใบบัวเลือกเองเหรอคะ งั้นดูด้วยค่ะ"

เธอยิ้มออกมาแก้มปริเดินไปนั่งลงข้างชายหนุ่มก่อนจะซบใบหน้าลงกับไหล่กว้างมือเล็กกดรีโมทเปลี่ยนช่องไปมาหาอะไรดูสุดท้ายก็เจอหนังที่ชอบ พ่อเลี้ยงลูบผมหญิงสาวอย่างเอ็นดูไม่รู้ว่าเขาอ่อนโยนกับเธอแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่แต่ถ้าให้ใจดีด้วยเธอก็จะได้ใจและเดี๋ยวจะมาดื้อกับเขาอีก

"ฮ้าวววว"

หญิงสาวเอามือปิดปากตัวเองกระพริบตาปริบๆรู้สึกว่าตัวเองง่วงอยากจะนอนมาก และดูหนังไปไม่นานเธอก็เผลอหลับอยู่ในอ้อมกอดของพ่อเลี้ยง เขาก้มมองน้องสาวที่ตอนนี้สลบไปเรียบร้อยก็เผลอยิ้มออกมา

"นอนเร็วตลอดยัยเด็กดื้อ"

เขากดปิดทีวีอุ้มใบบัวไปนอนลงบนเตียงนอนจากนั้นก็ปิดไฟและตัวเขาเองก็นอนข้างเธอนั่นแหละ เอาจริงก็ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกที่นอนด้วยกัน อีกอย่างเธอเป็นน้องสาวของเขาเพราะฉะนั้นปลอดภัยกว่านอนกับผู้ชายคนอื่นแน่นอน