17
ร่างของมายาเริ่มเกร็ง มือทั้งสองข้างจับผ่าปูที่นอนไว้แน่น ปลายนิ้วของเขาทำงานอย่างเต็มที่ ขยับเข้าออกด้วยความเร็ว ลุกล้ำจนร่างสาวดีดดิ้นบนเตียงนอน ปากหนาเลื่อนต่ำมาครอบครองปทุมถัน ดุนดันพลุบหายเข้าไปในปาก เร่งเร้าอารมณ์ปรารถนานของมายาเต็มที่
“อืม...คุณภาคย์” ปลายทางที่มายาไม่เคยรู้จักเข้ามาใกล้ทุกขณะ ยิ่งเขาเร่งนิ้วมากเท่าไหร่ ดูดกลืนยอดถันหนักหน่วงขึ้น มายายิ่งรู้สึกร้อนไปทั้งตัว เธอพยายามทะยานร่างสูงไปบนฟ้า ไม่นานนักเสียงกรีดร้องแทบขาดใจของมายาก็ดังขึ้น มันดังมากราวกับว่าเธอไม่เคยเดินทางไปยังความสุขเบื้องบน ภาคย์ยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นอาการขึ้นสวรรค์น้อยๆ ของสาวใต้ร่าง
ภาคย์ลุกขึ้นยืนหลังจากที่รู้ว่ามายาแสนสวยคนนี้พร้อมสำหรับเขาแล้ว มือใหญ่ปลดเปลื้องเสื้อผ้าอย่างไม่รีบร้อน สายตาของเขาโลมเลียร่างบางที่นอนอ่อนระทวยอยู่บนเตียงตลอดเวลา เรือนร่างอวบอิ่มนี้ช่างสวยงามกว่าหญิงสาวที่ผ่านมาข
