บทที่ 24 เข้าทางบิดา
ดวงตาเหนื่อยล้าของหูจ้วงเผยแปรเปลี่ยนเป็นความโมโหชุดใหญ่ พร้อมกับการโยนกระดาษแผ่นนั้นเข้ากองไฟ “โอ๊ย ผิดๆ ผิดแล้ว เขียนขั้นตอนเช่นนี้ได้อย่างไร อ่านไม่รู้ความ อาหารจะรสชาติได้เรื่องหรือ ขอข้าทดลองชิม” พ่อครัวหูตักน้ำแกงในมือจูจูขึ้นจรดริมฝีปาก “ไม่ได้เรื่อง ทำใหม่เถิดคุณหนู ข้าสอนสั่งเอง”
“เจ้าค่ะ” ไป๋ลี่เฟยตอบพลางนำมีดที่พ่อครัวหูส่งให้ มาถือไว้ในมือ บ่าวในครัวที่เห็นพ่อครัวใหญ่อาละวาด ล้วนถอยหนีไม่นำตัวไปเสี่ยงรับแรงโทสะ
“เรื่องในจดหมายจริงหรือไม่” หูจ้วงเผยกระซิบถามเสียงเบา นำเขียงมาสับหมูไปด้วย เพื่อพรางเสียงพูดคุย แม้จะขยายปราณการได้ยินการมีเสียงรบกวนนี้ จะทำให้จับต้นชนปลายลำบาก
ไป๋ลี่เฟยพยักหน้ารับ แท้จริงแล้วในกระดาษเขียนว่า ‘บิดาของท่านปลอดภัย อยู่กับข้า’ หลังจากนั้นเป็นลายมือของหูจ้วงผิงที่เขียนสูตรอาหารบางอย่างที่นางเดาเอาเองว่าใช้ยืนยันตัวตนระหว่างพ่อลู
