Pinag-igihan pa ni Froilan ang ginagawa at tuluyang sinagad ang sarili kay Lorrene dahil sa tuwa nang pumayag ang dalaga. Pinaghalong ungol ng dalawa ang pumuno sa apat na sulok ng silid. Pabilis nang pabilis hanggang sa nagulat na lamang si Lorrene dahil bigla siyang pinaibabaw ni Froilan.
“Lorrene, paligayahin mo ako, please. Lorrene. . .Lorrene.”
Walang pag-aalinlangang sinunod ni Lorrene ang hinihiling ni Froilan. Pawisan at habol hininga nilang inabot ang rurok ng kaligayahan.
Pabagsak na nahiga si Lorrene dahil sa pagod. Naramdaman niya na rin ang kirot sa ibabang parte ng kaniyang puson dahil sa nangyari. Binalot siya ni Froilan sa isang mahigpit na yakap saka marahang hinalikan sa labi.
NAKATULOG si Lorrene kaya hindi na nag-abala pa si Froilan na gisingin ang dalaga. Tinawag
