ตอนที่ 6

1139 Words

“กระเป๋าเสื้อผ้าค่ะ… ที่หลังรถมีไหมคะ” เธอไม่แน่ใจว่าบางทีลุงหวังอาจจะยกออกจากท้ายรถไม่หมด “ไม่มีนะ… คงลืมไว้ที่บ้านแหละ วันหลังหาใบแปะก๊วยมากินบ้างนะ จะได้ไม่มีปัญหาเรื่องความจำ” เขาสรุปสั้นๆ หญิงสาวเถียงในใจว่าเธอยังไม่แก่ขนาดนั้นหรอกย่ะ “ตายจริง… เสื้อผ้าทั้งนั้น แล้วดาวจะใส่อะไรล่ะคะ” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล “งั้นก็แก้ผ้าไปละกัน” เสียงตอบปนหัวเราะแว่วมาจากระเบียงหลังห้อง “พี่พีร์บ้า” ดาราวดีไม่นึกสนุกไปด้วย “ใส่เสื้อผ้าพี่ไปก่อน… เดี๋ยวค่ำๆ บอกให้ป้าปริกหาให้” บอกแล้วเขาก็รินเบียร์ นั่งดื่มสบายอุรา ครู่ต่อมาก็ได้ยินเสียงดาราวดีเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ เธอกลับออกมาอีกทีตอนที่เบียร์หมดไปแล้วสองขวด “เสร็จแล้วใช่ไหม… เร็วหน่อย เยี่ยวจะแตก” คนรอจะเข้าห้องน้ำเร่งเอาแต่ใจ ไม่ได้สนใจเลยว่าตอนนั้นหญิงสาวอาบน้ำเสร็จหรือยัง “เสร็จแล้วคะ” เสียงเร่งเร้าของเขาทำให้คนที่อยู่ในห้องน้ำรีบก้าวออกมาทั้งสภาพที่เส้นผมยังเปียกปอน เธอรีบเช็ดศีรษะด้วยผ้าขนหนู นึกในใจว่าถ้าไม่ลืมเอากระเป๋าเสื้อผ้าติดรถมาด้วย ก็คงไม่ต้องสวมเสื้อเชิ้ตของเขาซึ่งหลวมโครก ไหล่ตกจนชายเสื้อคลุมลงมาถึงหน้าขา “อู้ว… ” ทันทีที่เห็นดาราวดีในชุดแต่งกายซึ่งแปลกตาออกไป เขาเผลอมองด้วยความลืมตัว ทำท่าว่าจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็พูดไม่ออก ได้แต่มองยิ้มๆ เผลอจุ๊ปาก ตาวาวให้กับเรือนร่างที่แลเห็นความเป็นสาวของเธอรัดรึงไปทั้งบนและล่าง ด้วยตอนที่หญิงสาวก้าวเดินออกมาที่ระเบียง บังเอิญมีกระแสลมแรงโชยพัดเข้ามาพอดี แสงแดดที่ช่องหน้าต่างสาดย้อนมาจากทางด้านหลัง ทำให้เสื้อเชิ้ตบางๆ แนบเน้นไปกับสรีระสาว อวดส่วนเว้าส่วนโค้งสะดุดตา ทุกอย่างดูใหญ่โตเกินไปจากที่เขาแอบประมาณเอาไว้คร่าวๆ จากครั้งแรกที่ได้เจอกัน และสิ่งที่ทำให้พีรวิทย์ถึงกับพูดไม่ออก ก็เพราะทรวงอกอวบใหญ่ที่แลเห็นยอดปทุมดุนดัน เสียดสีอยู่ใต้เนื้อผ้า ก็ยืนยันว่าดาราวดีไม่ได้ใส่ชั้นในอย่างแน่นอน ซึ่งก็เป็นจริงอย่างที่เขาคิด เพราะว่าตอนเข้ามาในห้องน้ำเขาแอบเห็นชั้นในของหญิงสาวแช่เอาไว้ในถังพลาสติกใบย่อม เพราะดาราวดีตั้งใจเอาไว้ว่าพอเขาฉี่เสร็จ เธอจะเอาออกมาตาก แดดยามบ่ายยังร้อนแรงพอจะทำให้ชั้นในบางๆ ของเธอแห้งได้ไม่ยาก ขณะที่หญิงสาวกำลังยืนเช็ดผมอยู่ที่ระเบียงหลังห้อง ได้ยินชายหนุ่มยืนฉี่ เสียงดังจ๊อกออกมาถึงข้างนอก อดนึกในใจไม่ได้ว่าที่เขาฉี่เยอะและดังลั่นขนาดนั้น อาจจะเป็นด้วยเหตุผลสองประการคือกระบอก ‘ใหญ่’ ฉี่จึงไหลสะดวก และที่ออกมาเยอะก็คงเป็นเพราะว่าเขาดื่มเบียร์เข้าไปมาก อุ๊ย! หญิงสาวรู้สึกอายที่นึกจินตนาการอะไรออกไปแบบนั้น แต่คิดในใจ ยังไงเขาก็ไม่ได้ยิน “เย็นๆ รบกวนคุณพีร์พาดาวไปซื้อเสื้อผ้าหน่อยนะคะ” เธอหันไปบอกเขา ขณะที่ร่างสูงใหญ่กำลังก้าวออกมาจากห้องน้ำ “ไม่ต้องซื้อก็ได้มั้ง ไม่ต้องใส่อะไรก็ดีเหมือนกันนะ พี่ว่าคงสวยดีนะ… ถ้าเธอไม่ใส่อะไรเลย” เขาจ้องมองเธอด้วยสายตาที่แปลกเปลี่ยนไป หญิงสาวไม่แน่ใจว่าแวววาบวามที่ปรากฏขึ้นในดวงตาซึ่งทอดมองมาอย่างหวานเชื่อมนั้นเป็นเพราะว่าฤทธิ์เบียร์หรืออะไรกันแน่ “บ้า… พี่พีร์พูดอะไรก็ไม่รู้ เมาเบียร์หรือคะ” เธอว่าให้เขา “พูดจริง” เขาตอบเสียงเรียบ เมื่อเห็นหญิงสาวออกอาการเขินอายก็รีบเอ่ยขึ้นว่า “ใส่เสื้อพี่ก็ดีอยู่แล้วนี่” “ความจริงดาวใส่เสื้อพี่พีร์ก็ได้ หลวมโคร่งไปหน่อยก็ไม่เป็นไร สบายดีค่ะ ไม่อึดอัด แต่ที่สำคัญเป็นเพราะว่าดาวไม่มีชั้นในน่ะสิค่ะ” เธอเฉลยออกมาในที่สุดว่าตอนนั้นกำลังโนบราทั้งบนและล่าง “จะเอากางเกงในพี่ใส่แก้ขัดไปก่อนก็ได้… ไปค้นเอาในกระเป๋าเดินทางของพี่นั่นแหละ” เขารีบทำใจดีขึ้นมาทันที “อุ๊ย… น่าเกลียดอ่ะ” ดาราวดีส่ายหน้าพรืด เขาช่างไม่รู้ว่ามันใส่กันไม่ได้ “น่าเกลียดยังไง” ชายหนุ่มแอบหัวเราะเบาๆ ราวกับว่าเป็นเรื่องน่าขบขันเสียหนักหนา “ใส่ไม่ได้ค่ะ ชั้นในผู้หญิงกับผู้ชายมันต่างกัน” เธอปฏิเสธความหวังดีของชายหนุ่มที่ออกอาการใจดีให้เธอยืมกางเกงใน “ทำไมไม่ได้ล่ะ… จุดประสงค์ก็ห่อๆ พันๆ เหมือนกันนั่นแหละ” เขาสาธยายเสียจนหญิงสาวแอบจินตนาการจนเห็นภาพ “ไม่ได้ค่ะ… แค่รูปทรงก็ไม่เหมือนกันแล้ว” ดาราวดีส่ายหน้าอายๆ “ลองดูก่อนสิ… กางเกงพี่ตัวใหญ่นะ หรือว่าของเธอใหญ่กว่า” เขาจ้องมองตรงกึ่งกลางร่างกายของหญิงสาว พลางหรี่ตาครุ่นคิด “พี่พีร์บ้า… ทะลึ่งอ่ะ ไม่เอา ไม่พูดด้วยแล้ว แน่ะ… ยังจะมองอีก” “งั้นก็ปล่อยให้ลมโกรกไปเถอะ” เขาพูดออกมาหน้าตาเฉย ทำเอาหญิงสาวเผลอหนีบหน้าขาแน่น “กินเบียร์ด้วยกันมั้ย” เขาชวน สีหน้ากรุ้มกริ่ม “ไม่ชอบดื่มค่ะ” เธอส่ายหน้า “น่า… ไม่ได้ดื่มทุกวันซะเมื่อไหร่ล่ะ ดื่มเป็นเพื่อนกัน แล้วเดี๋ยวจะพาออกไปซื้อเสื้อผ้า” เขายังคงพยายามคะยั้นคะยอ รินเบียร์ลงแก้วอีกใบที่ยังว่าง ทั้งที่หญิงสาวยังไม่ได้รับปากว่าจะดื่มเป็นเพื่อนเขาสักหน่อย “สัญญานะ… หลังจากดื่มเป็นเพื่อนพี่พีร์แล้วจะพาออกไปซื้อเสื้อผ้า” เธอรีบต่อรองเมื่อได้โอกาส “อืม… สัญญา” “งั้นก็ได้ค่ะ… แก้วเดียวนะคะ” มือเรียวเอื้อมรับแก้วเบียร์จากมือของเขาที่ยื่นให้ “นวดเป็นมั้ย” จู่ๆ เขาก็ถามออกมา “เอ่อ… พี่พีร์หมายถึงนวดแผนโบราณใช่ไหมคะ” หญิงสาวพาซื่อถาม “ใช่ แต่ถ้าเธออยากนวดแผนพิสดาร แบบนวดกระปู๋พี่ก็ไม่ว่าอะไร” “อะไรคะ… กระปู๋?” ดาราวดีทำหน้างง คิ้วโค้งชิดเข้าหากัน เธอไม่รู้จริงๆ ว่า

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more