GRACE
NAALIMPUNGATAN ako sa pagkakatulog ko ng tila ba may kung sino ang bumuhat sa akin kinasasandalan ko. Hindi ko masyadong matandaan kung nasaan ba ba ako? O kung saan na ba ako inabot ng tulog?. Siguro ay dala ng matinding pagod at sama ng loob kaya ako ay nakatulog ako ng malim. Pero habang naglalakad ang kung sinong may buhat sa akin ay unti-unti naman bumalik sa alaala ko na nasa kotse pala ako kanina at bumabyahe papunta sa rest house ni Gov. Cain dahil pinasundo niya ako sa mga tauhan niya ayon na rin sa utos at kagustuhan ng huli. Siya lang naman ang lagi nasusunod lahat kami tauhan niya. Simpleng idinilat ko ang mga mata para malaman kung sino ba ang may buhat sa akin pero ng humangin g malakas at na amoy ko ang pamilyar na pabango ni Cain. Siya pala ang may buhat sa akin, pero imbis na siya pa ang silipin ko ay ang paligid namin ang tiningnan ko, hindi ako pamilyar sa bagong lugar na ito. Napagtanto ko na malawak nga ang Zambales dahil nasa ibang lugar na naman kami ngayon sa naturang lalawigan. Mukhang ito na naman ang magiging saksi ng galit ni Cain sa akin kung saan dadaanin na naman niya na naman sa dahas ang pag-angkin sa aking katawan at p********e.
“Walang pagtatangka ng umabala sa amin ni Grace kahit anong mangyari. Basta manatili lang kayo dito sa baba at mag bantay, ‘yun lang at wala tayong magiging problema.”Sabi ni Cain sa mga tauhan niya ng huminto saglit ang huli, agad naman tinugon siya ng mga tauhan niya na halos sabay na sabay pa. Muling naglakad ang lalaki paakyat ng hagdan. Nang marating na namin ang ikalawang palapag ay gininda niya naman ang pinaka gitnang bahagi ng pasilyo at sa dulo noon siya guminda. Tunog ng pagbukas, sara at paglock ng pintuan ang sunod-sunod na narinig ko. Maya-maya pa ay lumapat na ang likod ko sa malambot na kama.
“Open your eyes Grace!” biglang malamig na sabi ni Cain, alam niya naman pala na gising ako pero hinayaan niya lang ako na mag panggap at mag pabuhat ng ganun kalayo sa kanya.
“Don't be too stubborn Grace! Mula pa kanina ay abot-abot na ang ngitngit at galit ko kaya wag mo ng dagdagan! Maging masunurin ka sa na ngayon para wala tayong maging problema na dalawa!” May diin na sabi ni Cain kaya naman dahan-dahan na akong dumilat at agad na hinanap ang mga mata ni Cain para pagtagpuin iyon sa akin. Takot ba ako? Oo para sa buhay ng lola ko. Pero kung para sa akin hindi na siguro dahil matagal na naman akong namatay ng paulit-ulit dahil sa pagmamahal ko sa lalaking ito na ngayon ay pagnanasa na naman agad ang umaalipin sa mga mata. Parausan? Siguro nga ‘yan ako lang sa kanya. ‘Yan ang tanging silbi ko sa buhay ni Cain. Ako ang labasan ng init niya na hindi niya magawa sa pekeng asawa niya. Alam kong peke pero masakit pa rin kasi pangarap ko na maging ako iyon. Imbis naman na magsalita pa ako ay nakipaglaban na lang ako ng titigan kay Cain, pero alam ko naman na ang ending ay talo pa rin ako. Dahil kung lalaban pa ako ay mas masasaktan lang ako emotionally at mentally dahil kahit gaano na katagal na ganito kami hindi pa rin ako sanay, kasi tanga ang puso ko umaasa pa rin. Alam ko naman kasi na sa punto ng buhay at kalagayan ko ay walang panama ang tapang na merok ako sa kakayahan at kapangyarihan ni Cain. Sa ngayon ay magiging sunod sunuran muna ako at laruan niya. Mahal ko siya pero hindi naman ganun ka manhid ang puso ko at isip ko para tanggapin na pang ganito na lang ang buhay ko. Mahal ko siya pero handa akong tumakas at layuan na siya para sa sariling kapayapaan ng isip, puso at kaluluwa ko. Tamang tao at pagkakataon lang ang kailangan ko, at nakaka-sigurado ako na makakatakas din ako sa lalaking tanging minahal ko ng lubos pero impyerno ang ipinagkaloob sa akin na buhay sa piling niya.
“Gusto ko ang mga emosyon na nakikita ko sa mga mata mo Grace. Puno ka ng galit, puot, takot at pagmamahal. Tama ‘ya! Ganyan nga Grace! Tamang iyan ang maramdaman mo sa akin, dahil ganyan din ang nararamdaman ko sa'yo maliban lang sa pagmamahal. Hinding-hindi kita mamahalin kahit kailan. Alam kong aalma ka sa sinabi ko, pero hindi pa rin naman talaga nawawala ang pagmamahal mo sa akin— mahal mo pa rin talaga ako. Itanggi man ng bibig mo at ng nagma-matapang mong aura sa akin ay hindi naman ‘yan kayang ikaila ng mga mata mo. Tandaan mo ito ng paulit-ulit Grace, sa akin ka na lang simula't simula ng maangkin na kita, walang pwedeng kumuha sa'yo sa akin! Kung may magtangka man na gawin ‘yun sinisigurado ko sa'yo na isang libong beses ng kademonyohan ko ang kakalabanin at sasalubong sa kanya! Akin ka. Akin lang! Pang habangbuhay kitang laruan!” Mahabang sabi ni Cain sa akin, hindi ko naman pinakita na nasaktan ako sa mga sinabi niya. Hindi ko hahayaan na mas matuwa siya ng sobra dahil nasasaktan ako. Kailan ba kasi ako masasanay sa ganito?
“Alam ko! Wala naman talaga akong karapatan sa buhay ko at katawan ko. Ikaw na ang naging amo at nag may-ari nito kahit ayaw ko. Sana’y na rin akong maging tau-tauhan sa sarili kong katawan at buhay. Hinihintay ko na nga lang na sana isang araw ay itapon mo na lang ako dahil ayaw mo na sa akin, o di kaya ay hingin mo sa akin na wag na lang akong huminga para naman mamatay na ako. Humihinga man ako ngayon sa harapan mo pero sa loob ko matagal na akong nakabaon sa hukay pero ilang ulit pa ring namamatay. Gusto ko ng literal na magpahinga yun bang hindi na ako gigising para tapos na lang ang lahat!” Sagot ko naman sa lalaki sa paraan na parang wala na akong gana sa lahat. Totoo ang naman ang mga sinabi ko pero parang mas tumaas ang galit ni Cain. Gusto ko na magalit siya bilang ganti pero sa huli inaani ko rin ang ginawa ko dahil ako ang hirap at kawawa sa bandang dulo ng argumentong ito.
“Shut up! Hindi ko hinihingi ang opinyon mo sa kung ano at sino ka! Wag mong ibahin ang dahilan bakit ka nandito Grace. Layuan ko ang lalaking ‘yun kung ayaw mong mabura siya dito sa Zambales o maging sa buong mundo!” Parang kaharap ko bigla si Satanas habang nakikita ko ang nagbabagang mga mata ni Gov. Cain. Bakit naging ganito ang lalaking mahal ko? Ang lalaking akala ko magliligtas sa kaapihan ko.
“Gusto ko na siya—!”
“Fùck you!” Mura ni Cain kasabay ng mabilis niyang paglapit at pagdagan sa akin. Buong bigay ni Cain ay walang pagdadalawang isip niyang idiniposito sa akin kaya naman halos mapigil ko na ang paghinga ko.
“You can't like him! I'll give him hell—!”
“Impyerno! Lagi namang iyan ang ibinibigay mo sa mga taong tanggap ako, yung mga taong gusto akong mahalin at pahalagahan. Hindi mo naman ako mahal diba! Hayaan mo na lang akong mahanap ang pagmamahal na pangarap ko sa iba—hmpf!” Naputol ang mga sinabi ko ng mapag-parusang nilamukos ng halik ni Cain ang labi ko habang mariin na sapo ang panga ko. Inilaban ko ang mga kamay ko ngunit wala akong sapat na lakas para kumawala sa kanya. Masyadong mahina ako para labanan siya lalot sa loob ko wala na ang totoong ako, pakitang tao na lang ang tapang at saya na nakikita nila sa akin. Mariin ko naman na itinikom ang bibig ko para hindi basta mapasok ni Cain ang bibig ko pero may diin niya itong kinagat.
“Ahhh!! M-masakit C-cain!” Daing ko dahil sa ginawa niyang pagkagat sa labi ko na siyang dahilan ng pagnganga ko. Wala akong nakuhang sagot ko o tugon kay Cain bagkus pinasok ng dila niya ang bibig ko at nagsimulang daanan ang bawat sulok noon na waring binibisita kung may nagbago at tsaka muling minamarkahan.
“Urghhh…” Muling daing ko ng hulihin niya ang dila ko at walang ingat na sinipsip. Habang naglalakbay naman na pababa sa katawan ko ang malaya niya ng kamay niya. Useless ng lumaban, dahil nag iisa lang ako at halos patapon na rin ang buhay ko. Binitawan na rin ng lalaki ang panga ko na medyo makirot, dahil sa pagbaon ng kuko ni Cain. Muli na namang kumawala ng malaya ang mga luha ko. Luha ng sakit sa pagitan ng pagmamahal ko sa kanya. Tanging luha ko na lang at paghinga ang may laya sa akin ngayon.
“Ohhhhh…” ungol ko ng gigil na salatin ni Cain ang hiwa ng p********e ko na aminado akong basa na rin. Napakarupok at hina ko pagdating sa kanya.
“That's right Grace, ako lang dapat ang magpapabasa ng pùkè mo. Sa akin ka lang dapat libugan. Sa akin ka lang din dapat mag-papa-angkin. Dahil sa akin ka lang makakakuha ng kàntòt na magdadala sa'yo sa langit kahit maduming babae ka at hindi ka nababagay doon!” Muling mas bumilis na bumalong ang mga luha ko dahil sa narinig kong mga salita ni Cain. Nahinto na ito noon, ngunit sa tuwing may lalaking makakalapit sa akin nagiging mas mabangis at malupit siya sa akin. Salita lang niya pero halos maging duguan na ako sa sobrang lalim ng sugat na dulot noon sa pagkatao ko at pagkàbabàe ko.
“I really love seeing you moaning in pleasure and pain! Sa akin mo lang malalasap ng sabay ang ganyan na damdamin Grace. Sa akin lang! Dahil akin ka lang! Walang pwedeng makinabang sa'yo kundi ako lang!” Puno ng kasiguraduhan na sabi ni Cain, na hindi ko na nagawang tugunin dahil nagsimula ng maglabas masok ng madiin at marahas sa basang basa kong lagusan ang dalawang daliri niya na kanina lang ay sumasalat lang sa hiwa ng pagkàbabàe ko. Pinigil ko naman na agad ang pag-iyak ko. Imbis na umiyak at masaktan ako, ay mas tama na lang siguro na imagine-in ko kunwari na ginagawa namin ito ni Cain ng pareho ang damdamin sa isa't isa para maiwasan na ang mas masakit na epekto sa akin ng ginagawa niyang ito.
“Tama managinip ka ng gising Grace para hindi ka patayin ng sakit at kababuyan ng taong mahal mo kahit hindi ka maituring na tao!” Piping bulong ko bago ko tuluyang ipikit ang mga mata ko at simulan na lang na damhin ang pagpapasasa ni Cain sa katawan ko na laging sunud-sunuran sa kanya noon pa man, dahil siya lang din naman ang kinikilalang amo at nagmamay-ari. Sana pagkatapos nito ay matapos na rin ang kalbaryo ko.