Jaguar Montealegre

Chapter 6

He said that he will go home for a cold shower but he didn’t. I know how hard this thing is for him. Kaibigan ko si Rae, at normal na kung minsan ay mapag-usapan namin ito lalo noong nasa US pa kami.

He just kept on driving and I’m not even sure where we are going. I want to ask him or to just even open up a little conversation to kill the deafening silence but I was too pre-occupied by the thing that had happened earlier.

Gaya ng sinabi ko ay hindi ko pwedeng makalimutan ang rason kung bakit ako narito. Pero hindi ko rin sukat akalain na kaya kong gawin ang bagay na iyon para mapaniwala siya.

But the question plays still, did I nearly do it with him because I want to gain his trust? No… we nearly did it because I’m way too attracted to him. Too attracted that I nearly forgot the reason why I’m doing this.

Hindi ko alam kung gaano kami katagal na tahimik habang nagmamaneho siya, tanging ang musika sa stereo ng sasakyan niya ang maririnig. Paminsan minsan naman siyang sumusulyap sa akin kaya napapasulyap din ako sa kanya. Mayamaya lang ay hindi ko na matiis. Kailangan pa rin naming mag-usap. Act well, Jona. It’s all part of the plan.

“Jag…” Malambing na tawag ko sa pangalan niya. Saglit siyang sumulyap sa akin at bahagyang nagtaas ng kilay na tinatantiya ang lambing ng boses ko. “I’m really sorry…”

“It’s fine.” Tipid na sagot niya at ibinalik na ang tingin sa daan.

“I-If you want…” hindi ko magawang ituloy ang sasabihin ko kaya nilingon ulit niya ako na tila ba interesado sa kung ano man ang susunod na lalabas sa bibig ko.

“What?”

“If you want you can drop me here and… you can get a woman that can, you know…” bahagya akong kinabahan sa pag-igting ng panga niya.

Muntikan pa akong mapasigaw nang marahas niyang sinipa ang preno ng sasakyan. Pakiramdam ko ay lalabas ang puso ko sa lakas ng kabog nito.

“What did you just say?” hindi makapaniwalang tanong niya.

“I mean, I know this is hard for you…”

“Yes. This is fvcking hard for me but it’s bearable. Do you honestly expect me to bed another woman just because you couldn’t do it with me just yet?” Hindi makapaniwalang saad at tanong niya.

“Kasi…” gusto kong idagdag iyong mga nabasa ko sa article tungkol sa kanya, pero hindi ko magawa. I can’t properly organize my thoughts.

“I told you, whatever article you’ve read does not sum up who I am. Those are nothing but rumors.”

Hindi na ako sumagot. Ilang saglit din niya akong matamang tinitigan bago umiling at nagmaneho na ulit. Hindi ko alam kung para saan ang iling niya, dahil ba hindi siya makapaniwala sa sinabi ko? O baka naman dismayado siya dahil doon? O baka pareho? Hindi ko alam!

Mayamaya lang ay itinigil niya ang sasakyan sa harap ng isang twenty four hours open na coffee shop.

“Hintayin mo ‘ko rito.” Tipid na saad niya at agad na lumabas ng sasakyan na hindi pinapatay ang engine.

I watched him gracefully walked his way inside the coffee shop, until he was gone out of my sight. Nang wala na siya sa paningin ko ay pakiramdam ko saka ako nakahinga ng maluwag. What the fvck do you think you are doing, Jona? I scolded myself.

If I will continue to tremble and be absent minded in front of him then nothing will go according to plan. Naiinis ako sa ideyang napapakaba niya ako. I breathe in deeply and tried to calm and compose myself. Relax, Jona. Think of your mother. Act well when he’s here!

It took him almost ten minutes before he went out of the coffee shop with two cup of coffees on both of his hands. Agad naman akong ngumiti para mawala ang nabubuo na namang tensiyon na kanina ay pinipilit kong iwaksi. Agad niyang iniabot sa akin ang isang basong kape nang makapasok na siya ulit sa sasakyan, tinanggap ko naman ito agad.

“That will sober you up. That’s the same coffee I ordered you the last time.” He said before he sipped on his cup and placed it beside the car’s door for a safe place.

“I like it, thank you.” Tumango naman siya at pina-andar na ulit ang sasakyan. “Ihahatid mo na ba ako?” saglit ulit niya akong tinignan bago sumagot.

“Gusto mo bang ihatid na kita?”

“May balak ka pa bang puntahan?”

“I want to watch the city lights all night with you.” Naramdaman ko na naman ang pagiinit at pagpula ng mga pisngi ko.

“B-But you have to meet some of my Engineers and Architects tomorrow, right? I have to be there too. Hindi tayo pwedeng mapuyat.”

“My people can handle that, I trust them. Art told me that he’ll be part of it so you also don’t have to be there. He’ll take care of it for you.”

Hindi na ako nakipagtalo pa. Mayamaya lang ay ipinasok niya ang sasakyan sa isang gusaling may malaking pangalan na may puting ilaw pa. JAR GROUP. Agad akong kinabahan lalo na nang makahanap na siya ng pwesto sa parking lot.

Will Random be here? What’s going to happen if he is? Pakiramdam ko ay nanlamig ako sa ideyang makakaharap ko siya, bukod sa lahat ng emosyon ay nangibabaw ang galit at sakit.

“Hey, are you okay?” nilingon ko siya at agad naman akong ngumiti at tumango.

“Why are we here? You told me the company is not yours, hindi ka ba pagagalitan ng may-ari na nagdadala ka ng hindi empleyado rito?” I said, playing safe to know as to whether he’s here or not.

“The owner isn’t here, I told you he’s already old. He just stays home most of the times or playing golf with his friends as an exercise. Plus, I’m an acting President so it’s fine. And he’s kind, pamilya ang turing niya sa lahat ng malapit sa akin.” Mahabang pahayag niya.

Muli na naman akong nakaramdam ng sakit at galit. So, he really is a father figure, huh? Sadly, to other woman’s children. Kinuyom ko ang mga kamao ko sa galit, madilim sa parking lot kaya alam kong hindi niya iyon makikita.

“O-Okay, let’s go?” pagiiba ko ng usapan.

Sabay kaming lumabas ng sasakyan dala ang baso ng kape at pumasok sa loob, binati siya ng guard na tinanguan lang niya tapos ay sumakay na kami sa elevator. I saw him pressed the 50th floor, by then I already knew that were bound to the roof top to watch, as he said, the city lights.

Nang makarating na kami sa rooftop ay agad akong namangha sa iba’t ibang kulay ng ilaw sa ibaba mula sa itaas na natatanaw ko. There are many of them, and they look Christmas lights from afar.

Pakiramdam ko ay nawala ang lahat ng iniisip ko nang matanaw ko iyon, agad na may ngiting gumuhit sa mga labi ko dahil sa tuwa.

“Did you like it?” He asked. Sumandal siya sa railings at sumimsim ulit ng kape sa basong hawak niya.

“So much, thank you for bringing me here, Jag.” I said, sincerely.

“It looks romantic.” Agad na nawala ang ngiti sa mga labi ko nang magsalita ulit siya, lumingon ako sa kanya at nakita ang malalim niyang titig sa akin. “It looks romantic and I don’t want to ruin the moment but we have to talk, Gummybear.”

“T-Talk about what?” muntikan ko na namang sampalin ang sarili kong bibig sa pag-utal.

“About what happened earlier?” Seryoso at patanong na sagot niya.

“Ano ba ang dapat pag-usapan doon?” Tumawa ako kunware para maibsan ang kabang nararamdaman ko. “Is it not normal nowadays? You’re a man after all, I bet you’re sport.”

Mariin akong napapikit. Hindi ko na alam kung anong tumatakbo sa isip ko. Masyado akong lutang at hindi ko na rin maintindihan ang mga pinagsasasabi ko.

“I am, Gummybear. Believe me, I am. But you are completely different with all the women I’ve been with before. There’s something in you that I couldn’t understand, but I’m willing to know, whatever it is, at all cost.”

Bigla akong kinabahan sa sinabi niya. Am I too obvious that I’m into something?

“If it’s feelings… then I’m willing to dig deeper.” Bigla akong nakahinga nang maluwag sa idinagdag niya. So, that’s what he meant by it.

“Jag, I don’t understand.” Kunware ay naguguluhang sagot ko.

“Ako rin, hindi ko maintindihan. I don’t do courtship, I don’t know how to do that, hell, I don’t even know how it works but for you I will. I’ll try, Gummybear.”

Napasinghap ako sa sinabi niya. We’ve known each other for just… what? One week? Not even two weeks, and we rarely see each other and he’s going to court me? Well, for someone who wants to get into my pants, he sounds sincere.

“Jag, are you sure? I mean, we didn’t even know each other well. We’ve known each other for what? Less than two weeks and you’re going to court me?” Kunware ay hindi makapaniwalang tanong ko.

“That’s why I’m courting you, for us to know each other more. I want to know everything about you, even the smallest details of your life.” Saad niya, at ‘yan ang hindi ko hahayaang mangyari, Jag. Hindi mo pwedeng malaman kung sino talaga ako. Hindi pa sa ngayon.

“I… I don’t know what to say.” Simpleng sagot ko ulit.

“You don’t have to say anything just yet, just let me be part of your everyday for us to know each other well.”

Saglit akong tumahimik, matamang tumitig sa gwapo niyang mukha at nagkunwareng nagiisip. Nang dumako ang tingin ko sa mga mata niya na ngayon ay sinserong nakatitig din sa akin, pakiramdam ko ay malulunod ko.

Wala bang parte sa mukha niya ang pwedeng itapon? From his eyes to lashes… down to everything, he’s just so perfect! Bumuntong hininga ako at agad na tumango sa kanya tapos ay ngumiti pa.

“Okay, Jag. Let’s know each other more. I also want to give this a chance.”

Nakita ako ang paghinga niya ng malalim at pagpikit ng mariin na tila ba nakahinga siya ng maluwag sa naging sagot ko. Bahagya naman akong nagulat nang lumapit siya sa akin at niyakap ako. Nagtanim din siya ng isang marahan at mababaw na halik sa noo ko na bahagyang nakapagpapula na naman ng pisngi ko.

“Hey, akala ko ba manliligaw ka pa lang? Ba’t nangyayakap at halik ka na?” Biro ko para mawala ang tensiyon.

I guess, I have to feel and enjoy him a little bit while playing. It won’t be bad, then. Kumawala naman siya sa yakap at tinignan ako sabay ngisi.

“It’s just a kiss on your forehead and you’re whining. But I kissed you down there just awhile back and you’re moaning.” Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya at nanlaki ang mga mata.

Tila natuwa naman siya sa naging reaksiyon ko dahil humalakhak pa siya agad ko siyang hinampas sa braso at kinurot sa tagiliran. Humahalakhak naman siyang lumayo sa akin. Hindi ako makapaniwala na sasabihin niya iyon. I know it’s just a joke, I actually found it funny, but hell, I was caught off guard!

“Jag!” Naiinis na tawag ko sa pangalan niya dahil hindi ko man lang siya maabot. Huminto naman siya sa paglayo at agad akong niyakap ulit.

“Alright, alright!” Bulong niya habang yakap ako. “I’m sorry about my mouth, hindi ko na uulitin.”

“Siguraduhin mo lang!”

“Hindi ko na uuliting sabihin, pero uulitin kong i-kiss ka down there.”

“Jag!” Hinampas ko ulit siya sa tagiliran na hindi man lang niya ininda. Nangibabaw sa buong lugar ang malakas niyang halakhak. “God, you’ll be the death of me!” Saad ko pa na tinawanan lang ulit niya.

Mayamaya lang ay niyaya ulit niya ako na panuorin ang mga city lights habang nagku-kwentuhan kami ng kung ano ano. Paminsan minsan ay tumitingin ako sa kanya at hindi ko maiwasang isipin na…

Are you really this carefree, Jag? Don’t stay the same… I don’t want to everything to be hard on my part in the end.