Jaguar Montealegre

Simula

Reprisal… what’s the use of it? To hurt someone who pained you. To punish those who have wronged you. They keep on saying that anger won’t let us reach anything. I don’t believe in that. Truth is, anger brought me to where I am now. Anger has always been my motivation.

I took hatred into my hands and got obsessed by the thought of retaliating my mother’s affliction to the point that it led me to my own destruction. Repentance is always at the end, that’s the truth.

Madalas ay nakakagawa tayo ng mga bagay na hindi natin akalaing magagawa natin dahil sa sakit at galit… umaabot pa ito sa puntong masasaktan natin ang mga taong mahal natin at ang mga taong nasa paligid natin dahil madalas ay hindi natin kayang tanggapin ang pagkatalo natin.

Pero bakit tayo matatalo kung wala namang laro? Madalas pakiramdam natin ay natatalo tayo dahil tayo mismo ang gumagawa sa sarili nating laro. Sa pagaakalang kaya nating paikutin ang lahat sa kamay natin, dahil ang akala natin ay sa ‘tin lang umiikot ang mundo pero hindi pala.

Just like what happened to me. Reality hit my face real hard that it’s hard for me to get over it. It’s like a lightning bolt caused a widespread of electricity… I’ve caused too much pain to the people around me. I failed myself but most of all… I failed the only one who renders me defenseless. Lost… I took the wrong turn and got lost in the misery abyss.

Mariin kong ipinikit ang mga mata ko nang tumama ang tila nakakabulag na disco lights dito. Masyadong maingay ang paligid pero pakiramdam ko ay mas maingay ang t***k ng puso ko dahil sa sakit.

“I… I thought we’re okay now? W-We made love… I know, I felt it! Y-You were gentle!”

“We f****d, that’s how you say it.”

Ayokong paniwalaan na kaya niyang sabihin sa akin iyon pero iyon ang sinabi niya. He used to be sweet… I thought he couldn’t say things that will pain me but I thought wrong. Well, what do I expect? I pulled the trigger out of him. I turned him into a beast and it’s like a nightmare.

A pang of familiar pain crashed in my heart as I saw him on the dance floor with a woman on his side, his hands are on her waist and their bodies are way too close that even the cold thin air would be ashamed of passing into it.

Jaguar Montealegre… what a f*****g sexy name, damn!

Bumuntong hininga ako at ngumiti na parang baliw bago taas-noong naglakad papunta sa dance floor, itinatago ang sakit sa ekspresyon dahil ayokong makita niyang talo ako at sumuko na.

Heto na naman ako… parang tanga na susundan siya kahit saan siya pumunta. Parang baliw na hahabol-habol kahit na pilit akong pinagtutulakan palayo. Hindi sumusuko kahit ang sakit-sakit na.

Bakit ba hindi ko matanggap sa sarili ko na talo na ako sa laro na ako mismo ang gumawa? Maybe it’s my pride that’s talking? I think so. It’s the only thing that’s left in me anyway. I turned him into a beast and thought that I am the only one who can tame him but then again, I thought wrong.

Pumwesto ako hindi kalayuan sa pwesto nila ng babae at agad na humila ng isang lalaki para sumayaw rin. Nahalata ko sa mukha ng lalaki ang gulat at pagtataka na sinuklian ko lang ng isang matamis na ngiti, sa una ay nagdadalawang isip pa siya pero kalaunan ay ngumiti rin siya at agad na inilagay ang mga kamay sa bewang ko.

Sa totoo lang ay naiirita ako nang ilapit pa niya ang katawan niya sa akin. This ugly creature smells like a coconut, my goodness! Kung hindi lang kita kailangan para kunin ang atensiyon ni Jaguar ay baka sinapak na kita.

“Hi, my name is Johann, I’m twenty-three years old and I live in—”

“It’s okay, I don’t mind!” I gagged.

Punyeta, ano ang akala niya job interview ito? Umirap ako at napasinghap nang bumaba ang mga kamay niya sa pang-upo ko.

“Solo ko ang bahay ngayon, nasa Manila sina Mama. Baka gusto mong sumama sa akin Miss Byotipul? Babayaran kita.” Literal na nalaglag ang panga ko sa sinabi niya. I didn’t expect this coming! Ang gusto ko ay makuha ang atensiyon ni Jag pero hindi sa ganitong paraan. Sheyt! I must have picked a wrong person, then. Now I know that I don’t have a proper and good judgment.

“I’m not a w***e!” Giit ko at itutulak na sana siya pero mas hinigpitan lang niya ang yakap sa akin.

“Sige na, miss. Three Tawsan? b*****b lang at konting f**k. Mabilis lang naman ako labasa—”

Hindi niya naituloy ang sasabihin niya nang biglang may kamaong tumama sa mukha niya, bumagsak siya sa matigas at malamig na semento habang hawak ang ilong na ngayon ay dumudugo. Narinig ko rin ang tili ng iilan sa mga babaeng nandito dahil sa nangyari.

“What the f**k did you just say?” Jaguar asked in a monstrous tone of voice.

Jaguar… I hate to say this but he suits the name better with this attitude. Pero ayokong ganito siya umasta dahil kahit ako ay natatakot. He’s damn sexy but looks like hell of a dangerous. Lalapit pa sana si Jag sa lalaki pero hinarangan na siya ng mga bouncer.

See? This can't be just for a show just like what he told me! I can feel that he's still in love with me! m

“Sir, ano pong problema?” tanong ng bouncer na malaki ang katawan at maraming tattoo.

“Take that maniac out of this club and ban him.”

Hindi na hinintay na sumagot ni Jag ang bouncer at binalingan ako. Pakiramdam ko naman ay nanginig ang mga tuhod ko dahil sa dilim ng titig niya. Agad niya akong hinigit palabas ng bar at padabog na binitawan nang nasa parking lot na kami.

“Really? You’re gonna stoop your level down?” marahas na tanong niya.

“J-Jag… it’s not what you think it is, okay? I… I just want to—”

I want to get your attention, Jag. I want to see your reaction. I want to know if I still affect you, or if you still care, at least.

“You want to sleep with some random guy?” pagputol niya sa sasabihin ko, pagak siyang humalakhak at umiling. “No wonder. You even surrendered your virginity to me just to get me under your pants! To have your little sweet revenge, right? Hindi na ako magtataka na kaya mong gawin ‘yan sa ibang lalaki! Kay Luke ba? O baka kay Leon? Kanino pa, ha?" Sigaw niya kaya napapikit ako.

I took a deep breath and opened my eyes. I smiled like I am not affected when in fact, his words are like dagger… stabbing my heart deeper. “So what if I sleep with other guys? It’s not like you care. It’s just f**k. Gaya ng sabi mo. Yes we f****d but we don’t have any label. I think there’s nothing wrong if I f**k other guys too, right?” nagkibit-balikat pa ako na parang normal lang ang lahat kahit na gustong-gusto ko nang umalis dito at umiyak.

Nanliit ang mga mata niya sa sinabi ko, pulang-pula ang mukha niya at sa tingin ko ay dahil ito sa tama ng alak. “Aren’t you ashamed of yourself? Kung hindi mo kayang bigyan ng kahihiyan ang sarili mo, mahiya ka naman sa sasabihin ng ibang tao para sa Papa m—”

Hindi na niya natapos ang sasabihin niya dahil sa lakas ng sampal ko sa kanya. Now you’ve done it. He just pushed it… of all people, he’s the last person I thought could ever think I’m low.

Lahat ng akala ko hindi niya magagawa ay ginawa na niya… kilala ko nga ba talaga siya? Agad akong yumuko dahil ayokong makita niya ang luhang namumuo sa mga mata ko. Oo… nasaktan ko siya. Alam ko na kasalanan ko ang lahat ng ito pero… hindi pa ba sapat ang lahat ng sakit na pinaramdam niya sa akin?

Wala na akong masabi kaya marahan akong tumalikod at nagsimulang maglakad palayo sa kanya. I came here to try to make amends, because at one point, I still want him to be the father of my baby.

But maybe it’s already time to accept my defeat, huh?

I was wondering why it’s damn hard for me to just let him go after everything that had happened. Is it really my pride? No. It’s not my pride that’s talking. It’s my heart… hindi kami naglalaro rito pero ayoko pa ring matalo…

But I already lost him long ago and it only took me too long to realize that… most of the times, even if we know that there’s still a chance… we have to let go.