UNDRESS ME, DOC! SPG/18+ (Doc Cain Salvatierra)

2. Mainit Na Kamay

Mainit Na Kamay

The shameless man remains gazing at me intently but I couldn't see any interest in his eyes. Interest na karaniwan kong nakikita sa mukha ng mga lalaking nakakasalamuha ko sa mga party o club na pinupuntahan ko. I affect men so much at kabisado ko na ang galaw ng mga lalaking gustong makipaglandian sa akin.

And this unpredictable man in front of me is quite different from those men who show their real intention to me. Sure there's an unmistakable lust blazing in his eyes but it give no sign such as delight and curiosity na siyang hinahanap ko sa mga mata niya kagaya sa karaniwang kong natatanggap mula sa ibang lalaki na natitipuhan ako.

All I could fathom from his deep and intense eyes is his sterling desire to shove his deck in my hole which is impossible to happen because one-night-stand is not and will never be my thing kahit na madalas sumasagi sa isip ko ang ma-involve sa ibang lalaki subalit nakokontrol ko pa rin ang sarili ko.

Lalong hindi ako bubukaka sa lalaking ngayon ko lang nakaharap. My goodness precious! Ang cheap ko naman kung gagawin ko ‘yon. Hindi porque at na-neglect ako ng isang worthless na lalaki ay ibababa ko na ang sarili ko.

My life is currently a big, big mess and I won't commit to something that would surely bring me into a bigger trouble.

I scoff when I get the courage to speak at itama ang maling pag-aakala niya kung sino ako. "Sandali, Mister. I have no even a slightest idea about the 'fortresser' you are talking about." I started in a controlled voice.

He just furrowed his brows as if he was not convinced. Wala sa loob na napasulyap ako sa p*********i niyang ngayon ay kalmanteng niyang hinahagod. I gulped hard when I feel a lump starting to sprout in my throat. Napakawalanghiya naman ng lalaking ito para mag-jákol sa harapan ko! Nakakapútangina! Ako tuloy itong nahihirapan sa sitwasyon na ito.

"N–nagkakamali ka ng pag-aakala. I am not a prostitute, Mister. I am here to talk to that dull-witted Doc named Cain at hindi ako nagpunta rito para sa tití mo kaya ibalik mo iyan sa loob ng pantalon mo, puwede ba? Baka mamaya niyan ay mahipan ng masamang hangin iyang binabalandra mong tití at ma-stroke na habang-buhay."

Itinago ko ang distraction ko sa pamamagitan ng pagsusungit but goodness precious again, his díck is impossibly big and girthy and veiny. Hindi ko alam kung puwede bang gamitin ang salitang macho bilang description sa ari ng lalaki ngunit iyon ang paraan ko para ilarawan ang tití niya. He has a big shot hotdog for crying out loud!

"Bakit naman ma-stroke itong p*********i ko e wala naman itong hypertension o diabetes na karaniwang sanhi ng pagka-stroke?” Seryoso ang mukhang aniya. Nabahiran ng pagkayamot at inip ang kanyang anyo.

“But okay, I believe you.” Kapagkuwan ay wika nito and he stops stroking his big shot hotdog before letting out a breath.

“So speak up. If you were not the woman I'm expecting to be here the why does a stranger barged inside my office in the middle of the night and just wearing a revealing sinful dress? Hmmm...” he hummed and raked his hand in his hair which he used to stroke his big shot hotdog awhile ago. Humagod sa katawan ko ang kanyang nakakapasong titig.

Hindi ko tiyak kung saan ako nagulat. Sa indirect na rebelasyon niyang siya ang doktor na pakay ko o ang epekto ng seksi niyang boses sa sistema ko that almost made my pússy throbbing. I'm in deep shít for feeling this way, ain't I?

Lumunok muna ako pagkatapos kong kumurap nang hindi ko matiyak kung makailang beses. “Ikaw si Doc Cain?” I asked him through a hard tone. My heart is thumping abnormally when he lazily makes a nod.

Ipinilig niya ang kanyang ulo. “I wonder kung ano ang pakay mo sa akin sa dis-oras ng gabi maliban na lang kung pasiyente kita which I believe not.” Disimulado niyang ibinalik sa loob ng kanyang trousers ang big shot hotdog niya at umakto na tila ba hindi big deal iyong pagbalandra niya ng kanyang ari.

“Narito ako para sa kaibigan kong si Burmi na sinaktan mo.”

“Burmi who?”

Aba’t! At hindi pa niya maalala ang kaibigan kong kinalantari niya bago idinispatsa. Tangina ha!

Bagkus na magpaliwanag kung sino ang kaibigan ko ay mas minabuti kong ipakita sa magaling na doktor na ito ang picture ni Burmi sa phone ko. He takes my phone and I let him hold it on his own. Hindi naman siguro nito maitatakbo ang phone ko dahil naka-wheelchair nga ang lalaki.

“You know her, right? She's a dear friend at nakakairita na makita ang isang kaibigan na nasasaktan dahil lang sa isang lalaki na tila masibang aso na pagkatapos ngumatngat ng buto ay umeskapo na.”

“Hindi ako masiba at lalong hindi ako aso,” he told me back and that's not the words I wanted to hear from him. Putanginang lalaking ito! Naturingang doktor pero hindi makaintindi ng talinghaga.

“Wala akong sinabi na literal kang aso. Ang slow mo ha. Tuktukan ko iyang bungo mo.” Halos pandilatan ko ito. Tila nawawala ang tama ng alak sa sistema ko dahil sa stress na nakukuha ko sa doktor na 'to.

“Gusto kong kausapin mo si Burmi. Humingi ka ng tawad sa kanya and if you truly like her, win her back at alagaan mo ang nararamdaman niya. She likes you.”

“Magaling ako mag-alaga pero sa mga pasiyente kong may karamdaman at hindi kasali roon ang nararamdaman ng isang babae. I'm too busy to babysit a dramatic and childish lady like your friend,” katwiran niya. His voice is husky.

“Oh I see, you don't like her pero bakit tinira mo kung hindi mo naman gusto? Siraulo ka ba?”

“Walang akong tinitira.” Inip niya saad.

“You slept with her!” I sternly said with a glare in case this man didn't get what I've said. “You fúcked Burmi! Kung gusto mo pang ipaunawa ko saiyo ang katarantaduhang ginawa mo sa kaibigan ko puwes gagawin ko.”

Bumaling ako sa office desk at dinampot ang isa sa gintong chopsticks na naka-diaplay sa mesa. Then I form my thumb and index finger into a cricle.

“Ito halimbawa ang títi mo tapos itong butas ay k**i ni Burmi. Ngayon noong naulol ka at madaig ng rabbies na pumasok sa utak mo ay isinalya mo itong ari mo sa k**i ng kaibigan ko. You fúcked her and then you dumped her. Paano kung nagpasirit ka sa loob niya? E ‘di mabubuntis ang kaibigan ko at dahil nga iresponsable ka ay hindi mo siya pananagutan. Anong klase ka!”

Hindi pa ako kuntento sa mga mga sinabi ko at balak ko pa siyang tadtarin ng mga palakat at sermon nang may kumatok mula sa labas.

“Open it.”

Biglang untag sa akin ng doktor. “What?”

“Pakibuksan kako. Hindi ako makakatayo dahil sa kondisyon ng paa ko,” anito na tila nagdidikta lang sa isang utusan. Heck!

Pero hindi ko rin malaman sa aking sarili kung bakit sinunod ko ang sasabihin ng doktor na ito.

Pagbukas ko ng pinto ay nabungaran ko ang isang babae nakaputing uniporme at nahuli ko sa aktong nag-apply ng lipstick sa labi nito. Ang aliwalas sa mukha nito ay napalitan ng dilim nang makita ako.

“Si Doc Cain?” The woman asks me. Parang sinisikil lang nito ang sarili na ismiran ako.

“Narito sa loob pero hindi pa siya puwedeng istorbohin dahil hindi pa ako tapos sa kanya. So, ano ang sadya mo?”

The woman's facial expression turns sour. Iba ang iniisip nito kumpara sa totoong ibig kong sabihin and I don't have any spare patience to explain myself.

“Inihatid ko lang itong midnight meal ni Doc.”

“Shoot. Akina at ako na ang magdadala sa loob. Just stay outside.”

Ngumiwi ang babae na sa tingin ko ay dietitian. Tinarayan ko ito nang pukulin niya ako ng mapanghusgang tingin.

Then I closed the door and locked it. Inilapag ko sa office desk ang inihatid na pagkain ng babae.

“Now let's get back on our topic.” Deklara ko at naupo sa swivel chair. Nakaramdam ako ng pagod gawa siguro nang maghapon kong lakad ngayong araw na may kinalaman sa paghahanap ko kay Cyrus.

“Hindi ako mabubusog sa mga sinasabi mo. I have to eat my food and good thing you're here to accompany me. Nakakasawa na ang kumain mag-isa.”

Napatanga ako kung paano ako kausapin ng doktor na ito na tila ba hindi ako sumugod dito na walang baon na galit para sa kanya dahil sa panggagagó niya kay Burmi. This hot doctor is impossible!

He's too formal too the point of looking foolish. Parang balewala sa kanya ang mga sinabi ko. He even invited me to eat with him like we're friends. Goodness precious!

“Do you like Chinese foods?” he asks me before he removed the cover from those two bowls. Nagutom ako bigla nang lumabas ang usok mula sa bowl. Wala sa loob na napalunok ako nang naglakbay sa ilong ko ang masarap na amoy ng sa tingin kong wanton soup.

“Paborito ko ang mga Chinese foods. How about you?” he asks me once again. Inilapag niya sa harapan ko ang isang bowl. Wanton soup nga.

I shrugged as an answer. I was stunned by his proper treatment despite the fact that I almost punched him awhile ago. He's... weird. Bakit parang ang bait niya at harmless?

“My mother is Chinese but she was born and raised here in the Philippines kaya malapit ako sa mga bagay o pagkain ng mga Intsik.”

“Half-Chinese and half-Fil I see.”

Kaya siguro nagustuhan ni Burmi ang doktor na ito ay dahil may pagka-good boy ang dating. Hindi lang halata sa unang impression pero yeah, he's soft-spoken.

Hindi na ako nag-inarte at nilantakan ko na ang dumplings sa wanton soup.

“You are fierce and bold. Magkaiba kayo ng kaibigan mo.” He told me out of nowhere.

“Oh kilala mo naman pala si Burmi. Gusto mo pang mag-deny.” Kung wala lang pagkain ang bibig ko ay baka hindi ko na naman napigilan na asikan siya.

“Yeah and it's true that we she slept with me. Once.”

“Paano kung mabuntis mo siya, aber?” I can't believe I would have this kind of conversation with the person I supposed to hate.

“Not gonna happen.”

“Ha?”

Natigilan ako nang umangat ang kanyang mukha at nagtama ang aming mga mata. “I have a problem in my genital tract making me unable to get a woman pregnant. Your friend is safe from untimely pregnancy. You can calm now.”

Hindi ko malaman ang ire-react ko sa ibinunyag ng doktor. At parang nakaramdam ako ng magkahalong simpatya at kakatwang tuwa dahil may isang estranghero na ipinagkatiwala sa akin ang personal na bagay tungkol sa kanyang sarili. I wish I could do the same pero hindi ko kasi ugali na ipagsabi ang suliranin ko kahit sa mga kaibigan ko.

Nawala na sa isip ko ang balikan sa bar si Bali at Burmi dahil sa hindi maipaliwanag na kadahilanan ay nawili ako sa pakikipag-usap kay Doc Cain. Mula sa alas onse ay nagpalit ang oras sa alas dos ng madaling araw and we still talking about random things like we were an old friends who finally reunited after a long, long years.

“Would you like to have a drink?”

“Mayro'n ka rito?”

He nods. “Kunin mo sa pantry.”

Natuwa ang lasenggero kong katauhan nang bumungad sa akin ang mga mamahaling koleksyon ng alak sa pantry na itinuro ni Doc Cain. I also took two rock glass.

“You’re an angel.” I grin as I sat back on his swivel chair.

Nilagyan ko ng alak ang dalawang baso at ibinigay sa kanya ang isa.

“Tell me, napaano iyang paa mo?”

“Sprained.” Tipid niyang sagot habang inaamoy ang alak mula sa baso.

“Alam ko. Ang tinatanong ko ay kung napaano nga. Bakit na-sprain?”

“May kasama akong mga bata sa bahay and I accidentally injured my ankle while I was playing with them.”

Tumango ako. “Mga bata?”

“Nieces.”

I hummed and nodded sluggishly.

“You’re single?” tanong niya nang tila naubusan na ako ng maitatanong sa kanya.

My jaw hardened. “Yeah. Single na.”

“Good. Tiniyak ko lang wala kang sabit dahil hindi natin alam at hindi natin namamalayan na may pupuntahan ibang anggulo ang pag-uusap nating ito.”

I smirked at him. “Hindi kita papatusin para lang magkalinawan tayo.”

“How can you be so sure?” He asks back through a challenging tone. “Don’t you find me fúckable? Malinis ako. I have my test card in the drawer. See it yourself.”

“Gagó! Hindi ako interesado 'no. Hindi ko bagay ang makipag-séx sa kung sinu-sino.”

“Sa akin lang, puwede naman iyon because I can't deny how irresistible you are to me. I enjoyed having you here. I like your presence around me.” Hindi kumukurap ang kanyang nga mata habang nakatitig sa akin.

“Bolahin mo lelang mo!” Ingos ko at tinawanan ko lang ang paksa naming ito. It's just so good that I didn't feel awkward while having this kind of talking.

“I am stating a fact here, woman. You're so hot and lovely. And now it makes me wonder if your pússy looks as lovely as your face.”

Nataranta ako bigla nang magsimulang lumabas ang dirty words sa bibig niya. The way he is looking at me right now makes me want to clench my legs together.

“Don’t you find me good enough to sleep with, baby doll? I have an injured ankle but I will prove it to you how amazing a partner I am when it comes to fúcking.”

Goosebumps rose on my skin.

“This is crazy!” Pagak akong natawa. Hindi ko akalain na maaapektuhan niya ako ng ganito sa pamamagitan lang ng kanyang mga salita.

Mas naligalig ako nang maramdaman ko ang nagsisimulang pamamasa ng underwear ko. Anak ng bayawak!

Inubos ko ang kalahating laman na alak sa baso ko ng isang tunggaaan lang. Then I harshly rose from the chair and fixed him a stern look.

“Thanks for the good food and for this drink but I guess I have to leave now.” Deklara ko. “Sasabihin ko na lang kay Burmi na mag-move on na lang siya saiyo dahil wala na siyang mapapala kung maghahabol pa siya saiyo.”

“Hindi pa naman kita pinapaalis. If you feel uncomfortable with what I have said, okay I apologize at hindi ko na uulitin. But please stay. Tapos na ang oras ng trabaho ko ngunit hindi ako makakauwi dahil iniwan ako ng kapatid ko na sana ay susundo sa akin. What's your name again?”

Lintik! Ano 'to? Getting to know each other?

Pinasya kong hindi sabihin ang pangalan ko. Sinalubong ko ang kanyang nangungusap na mga titig pero buo na ang pasya ko na umalis. Tiyak na hinahanap na ako ng dalawa. Kailangan din na maiuwi ni Bali ang kotse ng stepfather niya bago mag-umaga kundi ay lagot ang kaibigan ko.

“I really have to go.” I started taking my steps when dizziness scourged my head. Shít! Hindi ko akalain na ang lakas pala ng tama no'ng ininom namin.

“Sabi ko na ngang huwag ka munang umalis. I think it's better if you stay. Ipapahatid na lang kita mamayang umaga. How's that?” He's really showing how persistent he is to make me stay longer.

Pero mas persistent ako na makaalis sa opisina na ito dahil hindi ko na malabanan ang mainit na epekto na dulot ng doktor na ito sa sistema ko, partikular sa pagkababáe ko. Kapahamakan ang naghihintay sa akin kung susundin ko ang suhestiyon niya. Ayoko! Aalis na ako.

Huminga ako ng malalim at sandaling pumikit nang sa ganoon ay maibsan ang aking oagkahilo ngunit ganoon na lamang ang pagtili ko nang sa pagdilat ko ay wala na akong nakitang liwanag.

“Hey, hey. Calm down, baby doll. Calm down. I'm sorry. May sira sa linya ng kuryente rito sa opisina ko kaya namatay ang mga ilaw. I'm just here. Kaya mo ba akong lapitan?”

Takot ako sa dilim. Ayaw ko sa dilim. I am gasping in nervousness.

“Don’t Panic, baby doll. You're not alone, okay? Come here.”

Nangapa ako sa dilim at hindi ako bumitaw sa mesa hanggang sa nakapa ko ang katawan ng lalaking kasama ko rito sa madilim na silid.

“I... I—I’m afraid of the dark.” Nauutal na hayag ko. My body gets tensed even more when I feel a hand tracing my body. I make a sharp intake of air when Doc Cain pulls me to his lap. Naisipan kong umalis at pumiglas ngunit tuluyang nasagi ang katinuan ng isip ko nang maramdaman kong humaplos sa loob ng hita ko ang mainit na kamay ng doktor.

“Let me help you out on how to smooth away your fear, baby doll.”

A/N: Your comments will be greatly appreciated. Hope you enjoy reading this chapter. :)