#เดย์เจ้าเอย 13
เรียนช่วงเช้าวันนี้แทบจะไม่รู้เรื่องเพราะอากาศดี ๆ ชวนให้ง่วงมากกว่าเรียน แต่นับว่าดีที่อาจารย์สอนท่านมีเทคนิคสอนสนุก ๆ เลยทำให้คลาสเรียนมีสีสันและเสียงหัวเราะมากขึ้น เรามีงานกลุ่มเพิ่มมาอีกชิ้นซึ่งแบ่งกลุ่มละสิบคน งานส่งอาทิตย์หน้าฉันกับเพื่อนรวมกลุ่มกับเพื่อน ๆ คนอื่นจนครบสิบเมื่อส่งรายชื่อเสร็จก็คุยกันว่าจะนัดทำงานที่ไหน
“ใต้อาคารเรียนนี้ไหมมีที่นั่งเยอะวันหยุดด้วยคนคงไม่เยอะเท่าไหร่”
“ดีนะ พี่ ๆ ไม่ได้นัดเข้าเชียร์เสาร์อาทิตย์ด้วย”
“งั้นเอาเป็นใต้อาคาร ตอนสิบโมงครึ่งตกลงไหม”
“ตามนั้นจ้า” เสียงแปร๋น ๆ แบบนี้มีเพียงโพธิ์คนเดียวนั่นแหละ ถึงแม้คนอื่นจะเรียกโพนี่แต่ฉันกับวิสายังคงเรียกว่าโพธิ์
“แล้วเอย แกจะไปกินข้าวกับพวกฉันก่อนไหมหรือจะไปซ้อมแบดเลย” วิสาเอ่ยถามเมื่อเรากำลังเก็บของใส่กระเป๋าและเตรียมแยกย้าย
“พี่บอกว่าจะมารับไปกินข้าวก่อนไปด้วยกันไหม”
“ว้าย มีผู้ชายม
