GÖKÇE
“Koca İzmir'de başka yer yok muydu? Hem ben buranın kirasını ödeyemem ki!”
Babamın benim için bulduğu evin içindeydik ve eşyalar babam, annem ve abim tarafından itinayla yerleştiriliyordu.
İkinci kez üniversiteye giden biri değil de ortaokulu yatılı okuyan bir öğrenciymiş gibi okuyacağım yere ailecek gelmiştik. Büyüdüğümü, kendi ayaklarım üzerinde durabildiğimi ne babam, ne de abim anlamıyordu.
Annem destek kuvvet olarak burada olsa da, onun da gönlü tek başıma uğraşmama el vermemişti biliyorum.
Onlar evi yerleştirmeye dursun, ben hala söylenmekle, hakkımı savunmakla ve derdimi anlatmakla uğraşıyordum.
Anlayan var mıydı dersiniz?
Yoktu!
Beni tükürüğümü yalamak zorunda bırakan aileme yeterince kızgındım. Daha birkaç gün kavga ettiğim Kağan’ın hemen karşı caddesinde eve yerle
