ใครบอกเป็นเด็กแล้วสบาย เป่าเปาขอเถียง ณ ตรงนี้เลยว่าไม่จริง! นางเป็นเด็ก 3 หนาวที่มีงานทำมากมายยิ่งนัก อย่างตอนนี้ที่นางกำลังนั่งตรวจสอบบัญชีร้านพุงกาง อยู่ในห้องทำงานชั้นสองของร้าน จะมีที่ไหนที่ให้เด็กน้อยน่ารักๆ เช่นนางมาตรวจบัญชีกัน แต่เมื่อเห็นยอดรายได้เด็กน้อยที่นั่งอยู่หลังโต๊ะก็ยิ้มจนตาหยี จนปากจะฉีกถึงรูหุอยู่แล้ว ก๊อก ก๊อก เสีงเคาะประตูดังขึ้น ก่อนจะตามมาด้วยเสียงของลี่ซือ “เสี่ยวเป่าเปา พี่สาวเอาขนมกับน้ำมาให้” “เข้ามาได้เยยเจ้าค่ะพี่สาวลี่ซือ” จงเป่าเปาร้องบอก ถึงแม้ทั้งคู่จะเป็นฝาแฝดกัน จนบางครั้งก็แยกไม่ออกว่าใครคือลี่อิน ใครคือลี่ซือ แต่ที่ไม่เหมือนกันคือน้ำเสียง นางจึงจำได้ว่าใครเป็นใครก็จากน้ำเสียงนี้แหละ คนที่อยู่หลังประตูเมื่อได้รับคำอนุญาตจากเจ้าของห้องตัวน้อยก็เปิดประตูเข้ามา ในมือยังถือถาดที่ด้านบนมีจานขนมกับแก้วน้ำตั้งอยู่ด้วย “พี่สาวนำขนมกับช็อกโกแลตเย็นมาให้เส