เวลาผ่านไปจนกระทั่งสองทุ่มนิดๆโรมพาข้าวมาที่บ้านเพื่อนสนิทเพราะต้องการเปิดตัวแบบเนียนๆโดยที่ยัยหนูไม่รู้ตัวและให้เพื่ิอนจัดการงานให้ด้วย
เขาช่วยเก็บเรือนหอให้มัน ช่วยดูเมียมันตอนที่ตัวมันไม่อยู่ตอนนี้ถึงเวลาต้องตอบแทนบ้าน
“เห้ยมึงพาใครมาวะ?” เหนือมองเพื่อนที่มีเด็กมากๆอยู่ข้างกายแถมยังน่ารักจนแทบละสายตาไม่ได้เลย
“เออใช่วะ ใครวะพี่โรม?” ดีแลนมองด้วยความทึ้งเพราะคนที่โสดมาเกือบสิบปีอยู่ดีๆวันนี้มีเด็กมาด้วยซะอย่างนั้น
“มองทำเชี้ยไรนี่ยัยหนูของกู ยัยหนูคะนี่เพื่อนป๋าเองคนนี้พี่เหนือส่วนอีกคนพี่ดีแลน” เขาก้มหน้ายิ้มให้ยัยหนูพร้อมจะชี้นิ้วไปทางเพื่อนที่เบะปากมองบนใส่
“สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักพี่ๆนะคะ” เธอไม่เคยเห็นมาก่อนเลยสักครั้งนะแต่ก็ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไร
“ยินดีที่ได้รู้จักครับน้องข้าว” ดีแลนเดินเข้ามาก้มหน้าใกล้แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไรก็มีมือใหญ่มาผลักออก
โธ่เอ้ย! แค่นี้ทำเป็นหวง
“
