ตอนที่ 5
1493 Words
เธอเดินไปอาบน้ำตามที่เพื่อนบอกแล้วไม่ลืมจะมาสังเกตรอยแพ้ที่จางลงจนแทบมองไม่เห็นแล้ว ทำไมป๋าโรมต้องบอกว่าเธอเป็นของเขาด้วยนะในเมื่อเธอเป็นแค่เด็กในอุปการะเท่านั้นเอง เธอไม่เข้าใจว่าป๋าโรมคิดอะไรอยู่กันแน่
เธอก็ไม่ควรไปใจเต้นแงแบบนั้นด้วย!
“เฮ้อ…ไม่คิดมากสิป๋าแสนดีขนาดนั้นนะ” ก่อนออกมาเขายังให้เงินเธอใช้อยู่เลยทั้งที่บัตรเครดิตก็มีอยู่แล้ว
หวังว่าผู้ชายแสนดีคงไม่เปลี่ยนไปนะ
โรมยืนกอดอกมองลูกน้องเรียงคนที่ทำงานพลาดอีกแล้ว เขาจ้างพวกมันมาไม่ใช่น้อยๆนะแล้วดูสิ่งที่เกิดขึ้นสิ ข้อมูลวิจัยบางอย่าง ข้อมูลการทดลองต่างๆถูกขโมยไปแถมโรงแรมถูกไฟไหม้อีก! เขาว่าแล้วระเบิดมันแค่ตัวล่อเท่านั้นแหละ
“ไอ้มาโชมันไปมุดหัวอยู่ไหน?” ต้องเป็นมันแน่นอนไอ้สารเลว มันคิดเหรอว่าทำแค่นี้จะสั่นคร่อนเขาได้
เหอะ! ปัญญาอ่อนเกินไปแล้ว
“คนของเรารายงานมาว่าอยู่อิตาลีครับส่วนภาพจากกล้องวงจรปิดเจอตัวคนที่มันทำแล้ว” อัลบ้ารายงานแล้วส่งรูปภาพให้ดูชัดๆซึ่งมันก็ไม่ชัดอยู่ดี
“ฉันคุ้นๆนะจับตาดูมาโชไว้ให้ดี”
“ครับบอส”
“ส่งคนคอยดูแลยัยหนูห่างๆด้วย ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับยัยหนูพวกแกจะหายไปเหมือนว่าไม่เคยมีอยู่!”
เวลานี้ยัยหนูข้าวคงจะเที่ยวกับเพื่อนอย่างสนุกสนานแล้วส่วนเขาก็คงจะยังไม่ก้าวก่ายชีวิตของเธอหรอก ยัยหนูข้าวจะต้องมีความสุขให้กรอบที่เขาขีดไว้ถ้าวันไหนกล้าออกนอกกรอบอิสระทั้งหมดจะถูกยึดทันที
และเมื่อนั้นยัยหนูจะอยู่ในกรงรักของเขาเอง
“บอสครับน้องข้าวโทรมาว่าถึงที่พักแล้วช่วงบ่ายจะไปดำน้ำตอนค่ำจะปาร์ตี้กับเพื่อนนิดหน่อยแล้วพรุ่งนี้เช้าจะกลับมาหาครับ บอสจะไม่คุยกับน้องข้าวเหรอครับ?” มันแปลกนะปรกติน้องข้าวจะโทรบอกบอสเองแต่นี่ติดต่อบอสไม่ได้เลยโทรหาเขา
“มาร์ตินยัยหนูได้บอกไหมว่ามีผู้ชายกี่คน?” ไปกันหลายคนต้องมีผู้ชายแน่นอน
“ไม่ครับบอส ผมว่าน้องข้าวคงไม่เกเรหรอก” หวงเหลือเกินแต่ทำไมไม่ยอมคุยเองละ
“ฉันจะไปฮ่องกงคืนนี้แกไปเตรียมตัวซะ”
“ไปหาคุณซูซี่เหรอครับบอส”
“ซูซี่โทรมาเมื่อกี้ ไปเตรียมตัวให้พร้อม” เพื่อนสนิทที่เขาไม่สามารถตัดขาดได้เลยเพราะพ่อของซูซี่เคยช่วยชีวิตเขาหนึ่งครั้ง เขาเป็นหนี้ชีวิตที่ไม่มั่นใจว่าจะชดใช้หนี้ครั้งนี้หมดไปตอนไหน
“ครับบอส” คุณซูซี่จะเอาบอสทำผัวให้ได้นะแต่บอสจะเอาน้องข้าวให้ได้เช่นกัน ความรักมันไม่เคยเป็นอะไรที่น่ากลัวเลยจนกระทั่งตอนนี้
ถ้าคุณซูซี่รู้เรื่องน้องข้าวขึ้นมาจะเกิดอะไรขึ้น?
โรมเข้าห้องไปตั้งใจว่าจะโทรหายัยหนูข้าวแต่ว่าฝั่งนั้นน่าจะกำลังสนุกอยู่คงไม่มีเวลารับสายเขาแน่นอน ยัยหนูข้าวนับวันยิ่งสวยมากจนหวงอย่างออกหน้าออกตาขึ้นทุกที เขาไม่รู้ว่าจะเก็บความรู้สึกอยากได้เมียเด็กแบบนี้ไปนานขนาดไหน
“ยังไงหนูก็ต้องเป็นของป๋าจะช้าจะเร็วมันไม่สำคัญเลย” ไม่สำคัญสักนิดในเมื่อตอนนี้เธอเป็นของเขาแล้วถึงจะยังไม่ได้มีอะไรกันแต่เขาฝากรอยจูบไปทั่วอณูรูขุมขนเน้นหนักที่ร่องรักแสนหวานถึงสองครั้งแล้ว
ในขณะเดียวกันข้าวเล่นน้ำกับเพื่อนด้วยความสนุกก่อนจะมานั่งริมหาดพักเหนื่อยก่อน เธอไม่ได้มาแบบนี้นานขนาดไหนแล้วนะ น่าเสียดายป๋าโรมน่าจะว่างมาเที่ยวด้วยกันบ้าง
“ข้าว ป่านลองดื่มนี่สิเราไปซื้อมาเองเลยนะ” ไมค์เพื่อนชายในกลุ่มยิ้มกว้างส่งเครื่องดื่มน้ำอัดลมให้เพื่อนผู้หญิงทั้งกลุ่มเหลือแค่สองคนสุดท้ายคือป่านแฟนเขาเองกับข้าวเพื่อนสนิทป่าน
“ขอบคุณนะที่รัก น่ารักไม่เปลี่ยนเลยอะแล้วนี่แกจะไปไหนอะไม่จอยกับพวกเราเหรอ?” ป่านรับน้ำมาดื่มแก้กระหายอย่างชื่นใจแล้วไม่ลืมจะส่งให้แฟนได้ดื่มด้วย
“กินน้ำมะพร้าวปั่นกับไอ้โยจนแน่นท้องแล้ว เอาต่อไม่ไหวหรอกแกดื่มเลยเดี๋ยวเราโทรคุยกันแม่แป๊บ”
“เค ขอบใจนะที่รัก”
ข้าวส่ายหน้าเล็กน้อยถ่ายรูปเล่นไปสักพักก่อนจะดื่มน้ำอัดลมที่เพื่อนส่งมาให้ ทริปนี้เรามากันห้าคนคือเธอ ป่าน จูน โยแล้วก็ไมค์ถือว่าสนุกดีเลย
“คนอื่นหายไปไหนหมดเนี่ย?” จูนก็ไม่อยู่ โยก็หายไปอีกคน
“คงไปถ่ายรูปมั้งแกแถวนี้คนน้อยๆน่าจะถ่ายได้วิวดีนะ ชนหน่อย” ป่านดื่มน้ำอย่างอารมณ์ดีก่อนจะอ้าปากหาวง่วงอย่างบอกไม่ถูก สงสัยเธอคงจะเล่นเยอะเกินไปจนเหนื่อยแบบนี้
ไมค์ยืนแอบมองห่างๆจนเห็นว่าจูนกับโยหลับไปแล้วถึงเรียกให้คนมาอุ้มไปขึ้นรถตู้ที่จอดไม่ไกล เขาไม่อยากจะทำแบบนี้เลยนะแต่มันจำเป็นจริงๆ เขาติดหนี้พนันบอลไปเกือบล้านพวกมันขู่จะเอาชีวิตถ้าไม่มีเงินไปให้
เขาต่อรองกับมันจนในที่สุดก็ได้ข้อตกลงว่าจะหาผู้หญิงให้สามคนส่วนไอ้โยมันเป็นผู้ชายเขาแถมให้เองแหละ เรื่องการมาเที่ยวทะเลนี่ก็เป็นแผนของเขาเองเพราะมันง่ายที่สุดแล้ว
เขาจำเป็นต้องทำแล้วจะหนีไปให้ไกลด้วย!
“ที่รักไมค์ขอโทษนะ ไปเป็นเมียขัดดอกให้ไมค์ก่อนนะ” ป่านหลับไปแล้วเหลือแค่ข้าวตัวเริ่มโงนเงนไปมาคล้ายจะหลับเต็มที
“สองคนนั้น”
“ยังสวยทั้งคู่เลยนี่หว่าแบบนี้นายน่าจะชอบ”
“เบาได้เบานะพี่ไอ้ข้าวมันไม่เคยมีแฟนส่วนป่านผมก็ยังไม่เคยได้กัน”
“ถ้าสดถ้าซิงเนี่ยคงจะดี”
ข้าวหลับตาช้าๆง่วงอย่างหนักจนไม่สามารถจะต้านไหว เธอเห็นผู้ชายมาอุ้มป่านไปต่อหน้าแต่ไม่มีแรงแม้แต่จะช่วยทางสุดท้ายในตอนนี้คือโทรหาป๋าให้มาก่อนเธอจะหลับไปอีกคน
“ป๋าโรมช่วย…หนู…ด้วย”
(ยัยหนูเกิดอะไรขึ้น?)
(ข้าวตอบป๋าสิ!)
(ข้าว!!)
“เห้ยคนนี้สวยวะ เชื่อพี่ดิน้องหนีไม่ต้องใช้แล้วแถมได้เงินขวัญถุงอีกแต่ว่าคนนี้ซิงจริงเหรอวะ?”
น้ำเสียงผู้ชายดังเข้ามาในสายแค่นี้ก็ทำให้รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น ยัยหนูของเขาใครมันกล้าทำอะไรมันไม่ตายดีแน่!
โรมหยิบปืนมาเหน็บเอวไว้แล้วเดินออกนอกห้องทำงานไปหน้าบ้านเรียกลูกน้องคู่ใจมา
“อัลบ้ามาร์ตินเตรียมรถไปรับข้าวเดี๋ยวนี้!” ถึงไม่มีสัญญาณโทรศัพท์แต่นาฬิกาข้อมือเรือนแพงมันไม่ได้ทำหน้าแค่บอกเวลาแน่นอน
“บอสเกิดอะไรขึ้นครับ?” ไหนว่าจะไปฮ่องกงคืนนี้ไงวะแล้วนี่คืออะไรอีกเนี่ย
“มีคนมาลักพาตัวยัยหนูไป กูจะเด็ดหัวพวกมันทุกคนที่กล้ายุ่งกับของกู!” มันทุกคนเลยที่แตะต้องยัยหนูของเขาไม่มีสิทธิ์จะหายใจต่อบนโลกนี้ เขาจำทำหน้าทีซาตานลากพวกมะนลงนรกลงโทษด้วยความตายให้สามารถ
“ลักพาตัวน้องข้าว!!”
“ตกใจอะไรมาร์ตินบอสไปโน้นแล้ว!”
“เอาของหนักเลยไหมพี่ท่าทางบอสจะกวาดเรียบ!” บอสเป็นคนใจดีแต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่ บอสโหดนะเว้ยทำไมยังกล้ามายุ่งอีกวะ
“ติดต่อคนที่ตามดูแลยัยหนูดิสั่งมันอย่าให้คลาดสายตา ถ้าเด็กกูเป็นอะไรแม้แต่ปลายเล็บจัดเต็มได้เลยไม่ต้องรอ” ดีที่เขาสั่งคนติดตามไว้แล้วเพราะไม่อย่างนั้นอาจจะตามหายัยหนูข้าวไม่เจอเลยก็ได้
เวลาผ่านไปไม่นานเพราะรถที่มันพายัยหนูไปนั้นมุ่งหน้าเขาสู่กรุงเทพตรงไปซ่องหรูที่เขารู้จักดีพอสมควร คนที่มันต้องการยัยหนูมันเป็นใครกันวะ เขาไม่อยากจะบาดหมางกับใครแต่ในเมื่อมันกล้าขนาดกระตุกหนวดเสือก็ต้องไม่กลัวเวลาเสือมันอาละวาดด้วย
ป๋าโรมชื่อนี้การันตีความฉิบหาย!
- Writer
