คงเพราะไม่ชินกับที่ทาง ญาณินเลยตื่นตั้งแต่ตีสี่ เธอพยายามสลัดความทุกข์ในใจทิ้ง ยังมีวันพรุ่งนี้ และตอนนี้เธอยังมีลมหายใจ โชคดีหลังจากปะทะคารมกันจบ คริสเตียนไม่ได้กวนใจเธออีก เขาดื่มเงียบๆ ที่มุมโปรดของเขา ญาณินก็เดินเลี่ยงเข้าไปนอน แต่เธอไม่ได้นอนบนเตียงหรอกนะ เธอสะอิดสะเอียดกลิ่นและความทรงจำที่มีคริสเตียนปนอยู่ด้วย ญาณินลากผ้าห่มปูที่ซอกตู้ และซุกตัวนอนอยู่ตรงนั้น เธอหลับสนิทไม่รู้ตัวว่า คริสเตียนเข้ามานอนตอนไหน ตอนที่เธอลืมตาตื่น เธอยังนอนอยู่ที่เดิม มีเสียงคริสเตียนกรนเบาๆ อยู่บนเตียงนอน
ญาณินล้างหน้าล้างตา สวมชุดคลุมและเดินออกมาจากห้องนอน
เธออยากสูดอากาศบริสุทธิ์และมีเวลาคิดแผนในอนาคต
ตอนนี้เธอไม่ใช่คนโสดเหมือนเดิม ตอนนี้เธอเปลี่ยนสถานะ เป็นผู้หญิงที่ผ่านการแต่งงาน และต้องปรับเปลี่ยนการดำเนินชีวิตนิดหน่อย
บ้านทั้งหลังเงียบเหมือนไม่มีคนอยู่
อากาศรอบตัวเย็นฉ่ำ จนรู้สึกชาๆ ที่แขน ญาณ
