มาร์ตินขับรถมาส่งน้องที่หอ
มีนากลับลังจะลงรถ มาร์ตินจับแขนน้องไว้
"อะไรเหรอคะ"มีนาถามพี่อย่างงงๆ
"เออ พี่ปวดฉี่ ขอขึ้นไปเข้าห้องน้ำได้มั้ยครับ"มาร์ตินหาเรื่องขึ้นไปสำรวจห้องน้อง
"ออ ได้ค่ะ" ด้วยความซื่อ มีนา คิดว่าพี่ปวดฉี่จริงๆ จึงยอมให้พี่ขึ้นห้อง
มาร์ตินยิ้มกว้างแล้วเดินตามน้องขึ้นข้างบน
มีนาเปิดประตูห้องแล้วให้พี่เข้ามาภายในห้อง
"น้องมีนาอยู่คนเดียวเหรอครับ" มาร์ตินถามน้องพร้อมมองสำรวจห้องน้อง ชุดเครื่องนอนสีชมพู ตุ๊กตาสีชมพู น่ารัก
"ออ ค่ะ ห้องข้างๆของคิมมี่ ห้องตรงข้ามเยื้องๆกันของปลายฟ้า ห้องน้ำอยู่ตรงนั้นนะคะ" มีนาตอบพี่พร้อมชี้บอกห้องน้ำที่พี่ขอเข้า
"ครับ" มาร์ตินตอบกลับน้อง แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ เขามองสำราจ น้องอยู่คนเดียวจริงๆ เขามองแล้วยิ้มกว้าง ทุกอย่างสะอาดเป็นระเบียบ
มาร์ตินแกล้งกดชักโครก แล้วล้างมือ เขาเดินออกมาหาน้อง
"พี่มาร์ตินเอาน้ำไปไว้ดื่มด้วยค่ะ เผื่อหิวน้ำ "มีนายื่นขวดน้ำให้พี่ มาร์ตินรับขวดน้ำแล้วยิ้มให้น้อง
"ขอบคุณครับ"
"พี่ขับรถกลับดีๆนะคะ" มีนาบอกพี่อย่างเป็นห่วง
"ได้ครับ พี่ขับไปเรื่อยๆไม่ให้ใครแซง"มาร์ตินตอบน้องแล้วยิ้ม
"พี่พูดอะไรเนี่ย 555 " มีนาขำพี่
"พี่กลับแล้วนะครับ" มาร์ตินบอกน้อง
"ค่ะ" มีนาเปิดประตูให้พี่พร้อมโบกมือลา
มาร์ตินเดินลงมายังรถของเขาแล้วมองขึ้นห้องน้องตรงหน้าต่างอีกครั้ง เจอน้องยืนดูอยู่แล้วโบกมือให้
มาร์ตินหัวใจเต้นโครมคราม เป็นครั้งแรกที่เขาใจเต้นให้ผู้หญิง มาร์ตินยิ้มให้น้องแล้วโบกมือให้น้องก่อนขึ้นรถ
เมื่อรถพี่แล่นออกไป มีนาพลุบตัวเข้าห้อง แล้วยิ้มกว้าง
"หรือว่าเราจะชอบพี่เค้าเข้าแล้ว แล้วพี่เค้าจะชอบเรามั้ยนะ หล่อครบขนาดนั้นจะไม่มีใครจริงๆเหรอ" มีนาพึมพำกับตัวเองอยู่อย่างนั้น
แล้วก็ไปอาบน้ำ เพื่อเข้านอน
ด้านมาร์ติน
เมื่อถึงคอนโด เขาก็มุ่งตัวไปอาบน้ำ
หลังอาบน้ำเสร็จ เขานั่งกดโทรศัพท์หามีนา ไม่นานปลายทางก็รับสาย
"ถึงแล้วเหรอคะพี่มาร์ติน" มีนาถามพี่
"ครับถึงแล้วอาบน้ำเสร็จ ก็โทรมารายงานน้องเลยครับ" มาร์ตินป้อนคำหวานให้น้องเช่นเคย
"ขอบคุณนะคะ ที่พาไปกินข้าว" มีนาบอกพี่ อย่างขอบคุณ
"ยินดีมากๆครับ ใจจริงก็อยากพาไปทุกวัน แต่กลัวน้องจะเบื่อพี่"
"พี่มาร์ติน อย่าหยอดเยอะค่ะ ใจคอไม่ค่อยดี" มีนาบอกพี่แล้วยิ้มกว้าง
"ฝันดีนะครับ พักพ่อนเถอะ"
"ค่ะ พี่ก็ฝันดีนะคะ"
"ครับ พี่จะฝันถึงน้อง" มาร์ตินหยอดน้องก่อนวางสาย
มีนาเขินมาก ล้มตัวนอนกอดตุ๊กตา ตัวโปรด แล้วยิ้มกว้าง
"พี่มาร์ติน ไม่หยุดหยอดน้องจะชอบพี่จริงๆแล้วนะ งื้อออออ" มีนาพูดกับตัวเอง
ส่วนมาร์ตินยิ้มไม่หยุด แล้วจับที่น่าอก ด้านซ้ายตัวเอง ที่หัวใจเต้นแรงอยู่ตอนนี้
"เชีย เราชอบน้องขนาดนี้เลยเหรอ" มาร์ตินนั่งทบทวนความรู้สึกตัวเอง
แต่ไม่ทันที่จะได้คิดอะไรมากไปกว่านั้น ก็มีสายเรียกเข้า มาร์ตินก้มมองจึงกดรับ
"ครับ"
"พี่มาร์ติน วันนี้ทำมัยไม่รับสายน้องปรางเลยคะ ไม่คิดถึงน้องปรางบ้างเหรอ" เป็นน้องปรางโทรมาอ้อน
"พี่มีธุระครับ ไม่สะดวกรับสาย"มาร์ตินตอบปลายสาย
"พี่ไม่หิวน้องปรางบ้างเหรอคะ น้องปรางหิวพี่จัง"
"หึ หึ ขนาดนั้นเลยเหรอครับ" มาร์ตินหลงไปกับคำหวานของน้องปราง
"ขนาดนั้นแหละค่ะ น้องปรางจะลงแดงตายแล้วคะ อยากกินพี่มาร์ติน" ปรางอ้อนมาร์ตินต่อ
"แต่ดึกแล้วนะครับ" มาร์ตินบอกน้องปราง
"พี่มาร์ติน ก็มาหาน้องปรางที่ห้องสิคะ"ปรางเชื่อเชิญมาร์ติน
"เอางั้นเหรอครับ" มาร์ตินถามย้ำปรางอีกครั้ง
"นะคะ น้องปรางหิวพี่มาร์ตินมากเลย"
"ก็ได้ครับส่งพิกัดมาแล้วกัน" มาร์ตินจะไปตักตวงรสสวาท เขาคิดว่าเขาจะจริงจังกับมีนา แต่ตอนนี้เขายังไม่ได้เป็นแฟนกับน้อง ก็ขอออกไปเฉือดเหยื่อก่อนแล้วกัน
หากเป็นแฟนกับน้องได้เมื่อไหร่ เขาจะหยุดการกระทำนี้เอง
ไม่นานมาร์ตินก็มาถึงห้องน้องปราง
ก๊อกๆๆ
ไม่นานน้องปรางก็เปิดประตูออกมา พร้อมกับชุดมิริเดรสซีทรูผ้าบ้างๆ มองทะลุทั้งตัว เธอเกาะแขนมาร์ตินเข้าห้อง
"วันนี้ลงโทษนะคะ จะไม่ให้กลับเลย โทษฐาน ไม่รับโทรศัพท์น้องปราง"
"เอางั้นเลยเหรอครับ แต่พี่มียามาให้กิน พอจะลดโทษ ให้พี่ได้มั้ย" มาร์ตินชูยาปลุกเซ็กส์เม็ดสีชมพูตรงหน้าน้องปราง เพราะเธอชอบกินมาก
ตอนแรก มาร์ตินก็คิดว่าน้องปรางแค่พูดเอาใจ แต่ว่า เขาและปรางก็สนุกกันเรื่อยๆมาแทบจะสามเดือนแล้ว น้องปรางจะร้องขอยานี้ตลอด
"อะ ลดโทษให้ก็ได้ แต่น้องปรางขอสามรอบนะคะ จะรีดน้ำให้หมดเลย พี่มาร์ตินจะได้เข็ด "ปรางพูดพร้อมลูบท่อนเอ็นของมาร์ตินแล้วหยิบยาไปกิน แล้วเธอก็จูงมือพี่เข้าห้องนอน
"วันนี้พี่มาร์ตินไม่ต้องใส่ถุงดีมั้ยคะ เดี๋ยวน้องปรางกินยาเอา" ปรางเสนอมาร์ติน
"ขอบคุณนะครับ แต่ใส่ดีกว่าครับพี่สะดวกแบบนี้" มาร์ตินรู้สึกว่าเซฟไว้ก่อนดีกว่า
"ก็ได้คะ น้องปรางตามใจพี่มาร์ติน"ปรางผ่านผู้ชายมามาก แต่เธอติดใจมาร์ตินเอามากๆ ถึงกินกันมายาวนานถึงสามเดือนขนาดนี้
ปรางไม่รอช้า จัดการคุกเข่าปลดกางเกงมาร์ติน แล้วดึงท่อนเอ็นมาดูดอย่างเมามัน เพราะอารมณ์เธอพวยพุ่งด้วยฤทธิ์ของยาเม็ดสีชมมพู
มาร์ตินและปรางก็ตักตวงรสสวาทของกันและกันอย่างเผ็ดร้อน ไม่มีใครยอมใคร