หลังจากตื่นลืมตาขึ้นมาในตอนเช้า ร่างกายของเหมยฮวาก็ให้ปวดไปทั้งสรรพางค์กาย เธอลืมตาขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ สิ่งแรกที่เธอพบหลังจากลืมตาขึ้นมาก็คือ บุรุษที่มีใบหน้าหล่อเหลาชวนให้หลงไหลกำลังนอนหลับตาเปลือกตาปิดสนิท แพขนตาเรียงเป็นเส้นสวยเรียวยาว เหมยฮวาเอื้อมมือขึ้นไปสัมผัสคิ้วดกดำรูปกระบี่ของเขาอย่างแผ่วเบา
"เหมือนความฝันเลยอ่ะ ทำไมสามีเนตรถึงได้หล่อ คม เข้ม น่ากินขนาดนี้นะคะแม่ แม่จ้าหนูมีหลัวเป็นตัวเป็นตนแล้วนะ หล่อมากด้วย แม่ไม่ต้องกลัวว่าหนูจะขึ้นคานอีกแล้วนะ หนูคิดถึงแม่จังเลยค่ะ"
ในขณะที่เหมยฮวากำลังพูดอยู่คนเดียวนั้น เปลือกตาที่เคยปิดสนิทก็พลันเปิดขึ้นมา ทำเอาคนที่กำลังร้องไห้อยู่นั้นถึงกับตกใจ
"เจ้าร้องไห้ด้วยเรื่องอะไรกัน แล้วยังจะภาษาแปลกประหลาดที่เจ้าพูดอยู่นั้นคือภาษาอันใด ทุกครั้งที่เปิ่นหวางพบเจอเจ้าเจ้ามักจะพูดจาภาษาแปลกประหลาดนี้อยู่เสมอแท้ที่จริงแล้วเจ้าคือผู้ใดกันแน่ หือ"
