"คราวนี้เจ้าจะให้เปิ่นหวางทำการลงโทษเจ้าได้หรือยัง"
"ห๊า ล..ลงโทษอันใดกันเพคะ"
"ลงโทษที่เจ้ากล้าให้บุรุษอื่นแตะเนื้อต้องตัวทั้งๆ ที่เปิ่นหวาง ได้กล่าวบอกเจ้าแล้วก่อนหน้านี้"
พร้อมทั้งใช้สายตาคมกริบนั้นจ้องมองมาที่นาง
"เอ่อ ท่านอ๋องเป็นผู้ที่มีความเมตตาเปี่ยมล้นกว้างใหญ่ดังมหาสมุทร ด้วยเรื่องเล็กน้อยเพียงนี้ จะมาเอาความลงโทษกับสตรีตัวเล็กๆ เช่นหม่อมฉันคงจะดูขัดกันยิ่งนัก ท่านอ๋องว่าหรือไม่เพคะ"
ขณะที่ พูดออกไป เหมยฮวาก็ก้าวถอยหลังให้ห่างออกมา
"หึ เจ้าคิดเช่นนั้นหรือ"
พร้อมกับก้าวประชิดตัวนางมากขึ้นเรื่อยๆ และส่งยิ้มที่ไปไม่ถึงดวงตาให้กับนาง
"ช...ใช่แล้วเพคะ"
พร้อมกับส่งยิ้มละลายใจไปให้เขา
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า เปิ่นหวางจะสอนบทเรียนกับการไม่เชื่อฟังคำสั่งของเปิ่นหวางให้เจ้าได้รู้"
'แม่คะช่วยหนูด้วย เขาจะจับหนูกินแล้วค่ะแม่ ม่ายนะ หนูจะไม่ทำอีกแล้วค่ะแม่ หนูจะไม่อ่อยผู้ให้ผัวรู้อีกเด็ดขาด'
