ตอนที่8 เสน่หานางโจร
“เจ้าชื่อแซ่อะไร”
เล่งฮู้ชงมองหญิงนางโลมเบื้องหน้า ทุกย่างก้าวของนางหนักแน่นลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอปรกติผิดกับผู้มีวรยุทธ์ทั่วไป แม้ว่ารูปโฉมของหญิงผู้นี้จะดูธรรมดาทว่ากิริยาท่าทางของนางเปี่ยมไปด้วยเสน่หาเย้ายวน จึงนับว่าไม่ใช่เรื่องประหลาดที่มีบุรุษมากมายพ่ายแพ้ราบคาบใต้กระโปรงของนาง
“จิงฉู่ฉู่เจ้าคะ นายท่าน”
“อ้อ”
แม่ทัพใหญ่พยักหน้า การมาเยือนสำนักโคมเขียวแห่งนี้ย่อมไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ก่อนหน้านี้ล้วนมีการวางแผนมาแล้วเป็นอย่างดี นางโลมผู้นี้นับว่าเป็นหมากสำคัญตัวหนึ่งของฝ่ายตรงข้ามที่อยู่ในกระดาน เขาไม่แน่ใจว่าเจ้าหมิงเอ๋อจะทราบเรื่องนี้หรือไม่ การที่เขาจงใจเลือกจิงฉู่ฉู่มาปรนนิบัติในค่ำคืนนี้ย่อมมีความหมาย หลังจากคืนนี้ย่อมต้องมีการเปลี่ยนแปลง
“นายท่านจะอาบน้ำก่อนหรือไม่เจ้าคะ”
“ดี”
เขาพูดเพียงสั้นๆ สายตายังคงมองนางอย่างประเมิน หญิงสาวผู้นี้หากไร้วรยุทธ์จริงนางย่อมต้องเป็นนางอสรพิษนางหนึ่งพวกโจรผ้าแดงจึงวางใจให้นางเป็นสายในสำนักโคมเขียว
“น้ำอุ่นพร้อมแล้วเจ้าคะ”
ถังไม้ใบใหญ่มีควันกรุ่นเหนือผิวน้ำโรยด้วยกลีบดอกไม้ แม่ทัพหนุ่มยืนขึ้นโดยมีจิงฉู่ฉู่เข้ามาช่วยถอดเสื้อผ้าออกจนร่างกายเปลือยเปล่า นางคล่องแคล่วเอาอกเอาใจเสมือนภรรยาผู้แสนดี เล่งฮู้ชงลงไปในแช่ในถังน้ำอุ่นทำให้รู้สึกกระชุ่มกระชวยขึ้นมากพิงแผ่นหลังกับถังไม้อย่างผ่อนคลาย
“ร่างกายของท่านเต็มไปด้วยร่องรอยบาดแผล น่าประหลาดที่แผลเป็นพวกนี้กลับท่านให้ยิ่งดูองอาจสมชายชาตรี”
มือบอบบางลูบคลำไปตามรอยแผลเป็นหลายจุดบนร่างของเขา การลูบคลำของนางประหนึ่งการเล้าโลมชนิดหนึ่งให้ความรู้สึกคล้ายกับถูกปลุกเล้าให้เลือดลมพุ่งพล่านโดยง่าย
“นายท่านต่างกับบุรุษทุกคนที่ข้าเคยรับใช้”
จิงฉู่ฉู่อยู่ด้านหลังของแม่ทัพหนุ่ม นางยืนอยู่นอกถังไม้โอบกอดเขาจากทางด้านหลัง สัมผัสซึ่งแนบชิดสนิทเนื้อทำให้รู้ว่านางเองก็เปลือยกายเช่นกัน ความอวบหยุ่นบดเบียดกับแผ่นหลังกว้างเหมือนจงใจ ขณะมือเรียวอ่อนนุ่มลูบไล้ไปยังแผ่นอกกว้างปลายนิ้วซุกซนไล้ไปมากับยอดอกแกร่ง
“อ่า”
เล่งฮู้ชงหลับตาพริ้มครางออกมาแผ่วเบา ภายนอกเหมือนคุณชายเจ้าสำราญทั่วไปที่กำลังเคลิบเคลิ้มไปกับการปลุกกำหนัดของสตรีผู้ช่ำชอง ทว่าประสาททุกส่วนของแม่ทัพหนุ่มล้วนพรั่งพร้อมเพียงแค่นางบังอาจเล่นตุกติกเพียงนิดเขาสามารถปลิดชีพนางได้โดยไม่ทันกระพริบตา
“นายท่านรู้สึกสบายตัวไหมเจ้าคะ”
นางแนบพวงแก้มเนียนลงไปคลอเคลียก่อนจะจูบต้นคอของเขาอย่างอ่อนโยน มือเรียวข้างหนึ่งของนางไล้วนอยู่บริเวณหน้าอก อีกมือหนึ่งเลื้อยลงต่ำมายังหน้าท้องของแม่ทัพหนุ่มและไม่มีทีท่าว่ามือซุกซนของนางจะหยุดลงเพียงเท่านั้น ริมฝีปากบางก็ระดมจูบไซ้ไปทั่วใบหน้าสลับกับลำคอของเขา
นับเป็นการปลุกตัณหาที่วิเศษ อย่างไร้เสียแม่ทัพใหญ่เยี่ยงเขาก็เป็นชายชาตรีผู้หนึ่งเมื่อถูกกระตุ้นเช่นนี้ร่างกายย่อมต้องมีการเปลี่ยนแปลง
“อืม ร่างกายของท่านช่างใหญ่โตและแข็งแกร่งยิ่งนัก”
เสียงนางกระซิบ ปลายลิ้นเล็กสอดแยงเข้าฉกเลียในรูหูของเขาสร้างความรู้สึกเสียวซ่านชนิดหนึ่ง นางกอบกุมความใหญ่โตที่ว่าแล้วลูบคลำมันเล่น อวัยวะส่วนนั้นนางไร้ความสามารถจะกอบกุมมันได้รอบทำได้เพียงกำไว้หลวมๆ แล้วขยับมือเล็กไปมา
“อ่า… เจ้าร้ายกาจนัก”
เล่งฮู้ชงเอ่ยโดยไม่ลืมตา เขาได้ยินเสียงนางหัวเราคิกคักก่อนจะใช้ปลายลิ้นลากลงบนลำคอของเขา แม่ทัพหนุ่มจิตนาการว่าหญิงสาวผู้นี้นางคือเจ้าหมิงเอ๋อ นั่นทำให้ความรู้สึกผิดในใจลดลงไปหลายส่วน
“ลงมาในแช่น้ำกับข้า”
น้ำเสียงสั่งการแหบปร่าเจือด้วยความกำหนัดรุนแรง เขาลืมตามองร่างบอบบางเปลือยเปล่าค่อยๆ ก้าวลงมาในถังไม้ ผิวพรรณของนางขาวผุดผาดหน้าอกอวบอิ่มงดงามขนาดกำปั้น ส่วนปลายยอดถันเชิดขึ้นท้าทายบุรุษเพศทุกคนที่ได้มอง