ฉันเดินมาส่งองศาที่รถตู้ เพราะคุณพี่บอดี้การ์ดดันทำให้เจ้าชายตัวน้อยตกใจตื่นแล้วร้องไห้งองแง ฉันช่วยรับชาลส์มาอุ้มเพื่อให้องศาก้าวขึ้นรถอย่างถนัดและปลอดภัย เป็นคนท้องทำอะไรก็ไม่ถนัด ฉันก็เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ชื่นชมองศานะคะที่ผ่านมรสุมของชีวิตมาได้ ชาลส์มองหน้าฉันแล้วยิ้ม อ้ายย ยิ้มละลายใจมากลูก ป้ามีลูกสาวนะคะ สู่ขอเอาไว้ก่อนได้มั้ยนะ >."พี่เทมส์คะองศาขอไม่ค้างนะคะ คืนนี้มาปาร์ตี้ต่อกับเพื่อน "
"สวัสดีค่ะพี่กิ่ง อย่าไปบอกพี่ซันนะคะ องศาไม่อยากให้พี่เขาคิดมาก ขอตัวนะคะพี่เทมส์ "
ฉันสะบัดหัวไล่ประโยคพวกนี้ออกไปเพราะไม่อยากรื้อฟื้นมันอีก ในเมื่อองศายืนยันว่ามันไม่มีอะไร ฉันก็จะยอมเชื่อน้อง มันไม่ง่ายไปหรอกนะคะ แค่ทำให้มันไม่ยาก สามปีแล้วไม่ใช่แค่สามวัน ถึงจะมีอะไรกัน มันก็ผ่านมาแล้ว ฉันอยู่คนเดียวได้ ถึงไม่มีเขาฉันก็อยู่ได้ ^^
"ช่างมันเถอะนะ อารมณ์ตอนนั้น คงอยากฟาดหน้าใครสักคน " ฉัน
