'ไอ้พายุมึงเอาเมลโล่ไปส่งที่ที่บ้านดีๆล่ะ ปากบอกไม่รักไม่ชอบเค้าอย่าทำอะไรเกินเลยนะโว๊ยยย มึงรู้มั้ยว่ามันจะถอนตัวยาก ถ้าคิดจะเล่นๆหรือไม่เอาเค้าจริงๆอย่าเอาตัวไปผูกกับเค้า กูเตือนมึงแล้วนะ ถ้ามึงกินเมลโล่จริงๆขึ้นมามึงปล่อยเขาไปไม่ได้แล้วนะโว๊ยยย'
'หึ ปล่อยไปไม่ได้งั้นเหรอ'
ผมมองร่างบางที่เดินนำผมมานอกผับ คือผมกำลังคิดถึงคำพูดของไอ้กอไผ่อยู่ มันเตือนผมว่าถ้าผมไม่ได้รักไม่ได้ชอบเมลโล่ก็อย่าไปยุ่งกับเค้า มันบอกให้ผมพาเมลโล่ไปส่งที่บ้านอย่างปลอดภัยเพราะมันคงกลัวว่าผมจะทำอะไรมากไปกว่านี้ มันรู้ว่าเวลาผมเมาแล้วผมชอบหาที่ลง ซึ่งมันก็พูดเกินไปผมไม่ได้หื่นกามขนาดนั้นหรอก ก็แค่พอใจอยากได้ถึงจะเอาแค่นั้น ไม่ใช่ต้องทุกครั้งป่ะนั้นมันสำส่อนเกินไป
"พายุจ๋า"
เมลโล่หันมาคุยกับผมยิ้มๆ เอาจริงๆยัยมนต์ดำนี่คือสวยมากๆเลยนะ ก็ดีกรีดาวคณะนั้นแหละก็สวยตามตำแหน่ง ผมไม่รู้สิว่าตัวเองมองเธอยังไง แบบไหน ไม่ร
