Chapter 3

1025 Words
"ฮ้าาา สอบเสร็จแว้ววววว ที่หนึ่งต้องมาแน่นอน คิคิ" ฉันยิ้มหน้าบานเพราะวันนี้ดูฤกษ์ดูยามมาดีมากๆก็เลยทำข้อสอบผ่านฉลุยเลยง่ายมากๆด้วย  "จ๊ะ ง่ายมากข้อสอบ ง่ายสำหรับแกเลยยะ" ยัยส้มเช้งเบ้ปากใส่ฉันก่อนจะเอาหนังสือมาตีหัวฉันหนึ่งทีแล้วเดินออกไปเลย อ่าวเพื่อนบ้า "ชิ รอเลยนะ" ฉันวิ่งตามยัยส้มเช้งไปอย่างไว หิวข้าวจนท้องแสบไปหมดแล้วเนื่องจากข้าวเช้าไม่ยอมกินไงหละ "ตามมาไวๆสิยะ" "ฉันหิวอ่ะพาไปกินข้าวหน่อยสิ" ฉันบอกยัยส้มเช้งที่ตอนนี้กำลังนั่งอยู่ตรงม้าหินอ่อนหน้าตึกคณะยัยนั้นส่ายหน้าเบาๆแล้วหยิบกล่องข้าวขึ้นมา "เสียใจค่ะฉันกินเจ เชิญไปกินเอง" ฮือออออ เสียใจเพื่อนเท โอ๊ยยยยยย ฉันวางกระเป๋าไว้ที่โต๊ะก่อนจะหยิบกระเป๋าเงินกับโทรศัพท์มาถือไว้ "ชิ ไม่ง้อโว๊ยยกินคนเดียวก็ได้" ฉันสะบัดหน้าใส่ยัยส้มเช้งอย่างงอนๆ คืออย่างที่รู้ๆกันว่ายัยส้มเช้งจะกินเจทุกวันอังคาร วันเกิดหล่อนแหละมั่ง และวันนี้ทีไรฉันจะต้องไปนั่งทานข้าวคนเดียวทุกที เห้อออออ "กินไรดีเนี้ย" ฉันหันไปรอบๆตรงห้องอาหารคนไม่ค่อยเยอะคงยังสอบไม่จบกันมั่งฉันเดินไปจะต่อคิวร้านข้าวมันไก่ก็หันไปสบตากับพายุที่รักของฉันที่เดินตรงเข้ามาพอดี ฉันรีบวิ่งไปหาเขาทันทีหิวข้าวไว้ก่อนผู้ชายต้องมาก่อน คิคิ "พายุที่รักกกกกกก " ฉันตะโกนเรียกเขาเต็มห้องอาหาร เขาถอนหายใจใส่ฉันอย่างเอือมๆเพื่อนๆเขาหัวเราะคิกคักคงจะชินกับท่าทีของฉันแบบนี้แล้วหละมั่ง  "ทำไมต้องมาเจอด้วยวะ" "ทำไมพูดงี้คะที่รัก เค้างอนนะ" ฉันสะบัดหน้าใส่เขาอย่างงอนๆ เขาเดินผ่านฉันไปเลยไม่สนใจด้วย อ่าวววว เห้ยยยยยย อิตาบ้าพายุเอ้ย "ชิ ไม่คิดจะง้อกันบ้างหรือไง" ฉันเดินตามเขาไปที่โต๊ะก็มีผู้หญิงคนหนึ่งมายืนตรงหน้าเขาพร้อมกับยื่นดอกไม้ให้เขา "พายุเราให้" ฉันเบ้ปากมองบนรัวๆจ้า ฉันเคยทำแบบนี้แล้วผลสุดท้ายเป็นไงหละจ๊ะ รับไปแล้วปาทิ้งที่ถังขยะจ้าาา เข็ดเลยไม่ให้เขาอีกเด็ดขาด "ขอบใจ' เขายื่นมือไปรับผู้หญิงคนนั้นก็ยิ้มเขินแล้ววิ่งออกไป คล้อยหลังไปได้นาทีเดียวเท่านั้นเขาเหลือบสายตามองฉันเล็กน้อยก่อนจะวางกระเป๋าแล้วเดินไปปาดอกไม้ทิ้งลงถังขยะอย่างไม่ใยดี "พวกมึงกินไรกันดี" เขาหันไปถามเพื่อนเขาต่อไม่สนใจดอกไม้ที่เพิ่งจะปาทิ้งอีก ถามว่าดีใจมั้ยเหรอก็มั่งอย่างน้อยเขาก็ไม่เล่นด้วยกับผู้หญิงคนอื่น สบายใจขึ้นมาหน่อย "ไม่รู้วะ กูโทรหาเมเปิ้ลแป๊บนะ" ฉันมองพวกเขาแล้วตัดใจไปนั่งคนเดียวดีกว่าดูๆแล้วเขาคงไม่อยากเห็นหน้าฉันล่ะมั่งอารมณ์แบบทานอะไรไม่ลงอ่ะ ฉันหน้าสลดลงก่อนจะเดินไปร้านข้าวมันไก่ที่ฉันเดินออกมาตะกี้ "ข้าวมันไก่ไม่เอาหนังจานหนึ่งค่ะป้า" ฉันสั่งเรียบร้อยสักพักป้าก็เอามาวางให้ตรงหน้า ฉันจ่ายเงินแล้วก็หยิบมาวางไว้ที่โต๊ะที่มันว่าง ฉันเดินไปซื้อน้ำแล้วก็มานั่งลงเพื่อทานข้าว ทานเสร็จจะได้ไปหายัยส้มเช้ง จริงๆเพื่อนฉันก็มีเยอะนะแต่ว่าอยู่ต่างมหาลัยแล้วก็อยู่คณะอื่นด้วย "เมลโล่ไม่ไปนั่งด้วยกันล่ะ" ฉันเงยหน้าไปเจอกับติวเตอร์ที่มองฉันอย่างงงๆ ปกติฉันคงจะวิ่งแจ้นไปนั่งกับพายุแล้วหละแต่วันนี้ดูเหมือนเขาอารมณ์ไม่ค่อยดีฉันก็เลยไม่อยากกวนเขานะ "ไม่เป็นไรหรอกฉันทานเสร็จก็จะไปแล้ว ขอบคุณที่ชวนนะ" ฉันยิ้มให้เขาก่อนจะก้มหน้าลงทานต่อไม่ได้มองพวกเขาอีก รู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้สิบางทีฉันก็ท้อนะเขาเย็นชากับฉันมากไปไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองจะพยายามแบบนี้ได้อีกนานแค่ไหน  "เมลโล่นั่งคนเดียวเหรอครับ นั่งด้วยได้มั้ย" ฉันเงยหน้าขึ้นไปสบตากับธนาหนุ่มหล่อแห่งคณะวิศวะ พวกนี้ก็มาจีบฉันนั้นแหละแต่คนนี้ไม่ค่อยรุกแรงมากน่าคบหน่อย "อื้มนั่งสิว่างเยอะแยะเลย" ฉันชี้ให้เขามานั่งลงข้างๆฉัน เขายิ้มหวานเหมือนดีใจที่ฉันอนุญาตให้เขามานั่งด้วย เขาเดินอ้อมมากำลังจะนั่งลงก็มีคนมานั่งลงข้างฉันซะก่อน ฉันหันไปมองคนมาใหม่เขาคือ พายุ "พะ...พายุ" "นั่งคนเดียวแต่นั่งโต๊ะใหญ่บ้าป่ะเปลืองที่คนอื่นชิบ เห้ยพวกมึงย้ายมานั่งลงตรงนี้สิ เดี๋ยวยัยนี่ก็ลุกแล้วล่ะตรงนี้มีพัดลมเฉยๆหรอก ฉันร้อนไม่ต้องมามองฉันแบบนั้นเลย" "ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรเลยนะพายุ" "ก็พูดไว้ก่อนไงวะ พูดมากชิบกินข้าวไปสิ แล้วมึงก็เชิญที่อื่นโต๊ะนี้เต็มแล้ว" เขาตีหน้ามึนนั่งลงข้างๆฉันทำเอาธนาทำหน้าเหวอพูดไม่ออกก่อนจะยอมถอยไปนั่งโต๊ะข้างๆที่พวกเพื่อนๆเขาย้ายมานั่งกับฉันแทน "หึ ไอ้พายุ" ติวเตอร์มองหน้าพายุยิ้มๆ เขาทำหน้าดุก่อนจะกดเสียงต่ำอารมณ์แบบขู่คนอื่นอย่างที่เขาชอบทำนั้นแหละ "เสือก แดกไปไอ้สัส"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD