หรือไม่จริง

1540 Words

"ก็เอาสิ" ฉันเอ่ยอนุญาตจนคนตัวโตกว่าลอบยิ้มออกมาด้วยความชอบใจ ใบหน้าหล่อคมคายเส้นผมสีน้ำตาลโน้มใบหน้าลงมาใกล้เรื่อยๆ จนลมหายใจรินรดลงบนแก้มใส ริมฝีปากหยักจรดลงมาชิดริมฝีปากบางอวบอิ่มก่อนที่ลีวายจะค่อยๆ เคล้าคลึงบดจูบอย่างช้าๆ แล้วค่อยๆ ร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ มือหนาสองข้างที่กอบกุมใบหน้าของฉันเอาไว้ไม่ให้หันหน้าหนีก่อนที่เขาจะสอดแทรกเรียวลิ้นต้อนหาความหวานทั่วโพรงปากบางอย่างเอาแต่ใจแล้วหยอกเย้ากับเรียวลิ้นเล็กดูดดึงเกี่ยวตวัดพันกันอย่างไม่มีใครยอมใคร สองมือเล็กเกาะบ่าแกร่งของลีลายเอาไว้ยึดเหนี่ยวตัวเองเอาไว้ไม่ให้หลอมละลายไปกับรสจูบแสนเร่าร้อนของคนตรงหน้าเสียก่อน กลิ่นบุหรี่ที่ยังคงอบอวลอยู่ในปากของลีวายแต่มันกลับหวานละมุนเมื่อเขาขยับริมฝีปากมอบความหวานรสชาติของมันให้ลิ้มลอง ถ้าเป็นปกติฉันคงจะเบือนหน้าหนีเพราะกลิ่นของมันไปแล้วแต่เพราะลีวายไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกแย่กับกลิ่นและรสชาติของมันอย่างท

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD