SEV

2

Geceninarkadaşı: Bu kadar uzakken seni nasıl içimde hissettiğimi aklım bir türlü almıyor.

Geceninarkadaşı: Çakıl...

Geceninarkadaşı: Ya gör beni ya da çek al aşkını kalbimden

Geceninarkadaşı: Benim dayanacak gücüm kalmadı sensizliğe.

Geceninarkadaşı: Bilmediğim kokunu burnumun ucunda hissediyorum bu nasıl olur?

Geceninarkadaşı: Ne olur sana bir kez sarılmadan söküp alma aşkını benden, beni bundan mahrum etme. Beni sensizliğe mahkum etme.

Geceninarkadaşı: Gör artık beni yalvarırım. Aylardır yazdığım tek bir mesajı bile görmedin bunları gör artık ne olur.

Geceninarkadaşı: Seni merak ediyorum iyi olduğunu söyle en azından. Kötüysen de söyle iyi olman için uğraşırım.

Gözyaşlarımı silip ekrana baktım. İki gündür doğru düzgün haber alamamıştım ondan. Masal'ın da bildiği bir şey yoktu. İlk defa bu kadar habersizdim ve onu çok merak ediyordum. İyi olduğunu bilsem benimle konuşmamasına da razıydım. Zaten hiç konuşmamıştı bir şey kaybetmezdim.

"Eva?"

"Hı?"

"Hala uyumadın mı?" odanın ışığı yanarken yorganı üstüme çektim. "Uyuyorum, kapat ışığı."

"Kalk bakayım, yine mi ağlıyorsun sen? Off kuzu niye çocuk ölmüş gibi davranıyorsun ya öğreniriz nerede olduğunu kalk elini yüzü yıka hadi."

"İyiyim ben hasta olacağım sanırım ondan."

"Bu yalanları başkalarına atarsın ben inanmıyorum. Çay yapayım mı hı seversin sen?"

"İstemiyorum." kafamı iki yana sallarken nefesini üfleyip yüzüme baktı. "  O Çakıl'ı geberteceğim, cidden tanışalım yüzüne yumruğumu geçireceğim söz veriyorum."

"Yapmayacaksın." sinsice gülümseyince gözlerimi kıstım.

"Yapacaksın değil mi, evet yapacaksın." kafamı aşağı yukarı sallarken gülüp odanın çıkışına yöneldi. "Uyumuyorsan gel çay yapıyorum."